Napoleon I Bonaparte, dla uczczenia swojego wyboru na króla Italii ustanowił order Żelaznej Korony, który nawiązywać miał do pochodzącej z IX wieku „Żelaznej Korony” Longobardów. Jako order napoleoński nadawany był do roku 1814. Rok później został przejęty przez Cesarstwo Austriackie i tam nadawany był do 1918 roku.
Order od samego początku podzielony był na trzy klasy. W wersji francuskiej order przedstawiał zrywającego się do lotu orła, siedzącego na królewskiej włoskiej koronie, ozdobionej dewizą: „Bóg mi ją dał, biada temu, kto ja poruszy”. Ponadto w dolnej części korony znajdował się medalion z profilem Napoleona otoczony wieńcem laurowym. Odznakę I i II klasy wykonywano ze złota, natomiast III klasy ze srebra. Każdej klasie przypisana była również odpowiednia roczna renta. Natomiast order w wersji austriackiej przedstawiał „Żelazną Koronę”, nad którą wznosił się dwugłowy orzeł. Na awersie orderu, na piersiach orła umieszczona była błękitna tarcza ze złotym monogramem Franciszka I, literą „F”. Na identycznej tarczy umieszczonej na rewersie orderu widniała złocona data odnowienia orderu: „1815”. Dodatkowym elementem orderu była przyznawana w I klasie gwiazda orderowa. Gwiazda miała osiem srebrnych promieni, a na jej środku znajdowało się wyobrażenie „Żelaznej Korony” otoczone dewizą „Avida et Aucta” (Pradawna i rozszerzona). Dodatkowym wyróżnieniem była kollana składająca się z trzech naprzemiennych ogniw: splecionego monogramu FP, wizerunku „żelaznej korony” i liści dębu. Order noszono na żółtej wstędze z błękitnymi bordiurami. Order I klasy noszono na szerokiej wstędze z prawego ramienia ku lewemu boku. Odznaka drugiej klasy noszona była pod szyją, natomiast klasa trzecia na lewej piersi, na złożonej w trójkąt wstążce. Przy nadaniach za zasługi wojenne, pod koroną wieszane były skrzyżowane miecze. Szczególnym obwarowaniem była ilość kawalerów poszczególnych klas. I klasę mogło jednocześnie posiadać 20 osób, II klasę 30 osób, natomiast III najwyżej 50. Ponadto orderu nie mogły otrzymać kobiety. Z przyznaniem orderu oprócz rocznej diety, związana była nobilitacja. I tak kawalerowie I klasy orderu, byli tytułowani ekscelencją, a także mogli zwracać się do panującego „kuzynie”, II klasa dawała tytuł barona, natomiast klasa III wprowadzała kawalera w stan szlachecki.
(Awers orderu napoleońskiego wz. 1810 – Wikimedia Commons)
Czytaj również:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS