Szelma, franca, rakarz i papista, czyli o przemocy na podgdańskiej wsi w okresie nowożytnym [ Kultura ]

W okresie nowożytnym obszar Mierzei Wiślanej należał to dóbr ziemskich Gdańska. Mieszkający tam chłopi – jak wynika z akt sądowych przeanalizowanych przez Jaśminę Korczak-Siedlecką – w kontaktach interpersonalnych często uciekali się w pierwszej kolejności do przemocy werbalnej, a następnie przemocy fizycznej. Przemoc najczęściej powodowana była obroną honoru, który w omawianym czasie, stanowił jeden z najważniejszych przymiotów jednostki, legitymując jej wspólnotową przynależność. Obraz chłopów z podgdańskiej wsi, jaki wyłania się z analizowanych materiałów, przeczy typowemu stereotypowi, który ukazuje chłopa jako jednostkę nieupodmiotowioną, bezmyślną i niehonorową. Najważniejsze jednak, że badania dr Korczak-Siedleckiej pozwalają, dosłownie zajrzeć w głąb wspólnot chłopskich, żyjących i mieszkających w okresie XVI i XVII wieku na terenie Mierzei. Dzięki temu daje się odpowiedzieć na wiele pytań, związanych w dużej mierze z mentalnością chłopów w tym okresie oraz z wyznawanymi przez nich wartościami. /zapowiada spotkanie prowadzący Radosław Kubus z Regioteki Biblioteki Elbląskiej

Jaśmina Korczak-Siedlecka – doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie historia (Instytut Historii PAN) na podstawie dysertacji zatytułowanej Przemoc i honor w życiu społecznym wsi na Mierzei Wiślanej w XVI–XVII wieku. W latach 2014–2017 zatrudniona w Instytucie Historii i Kultury Europy Środkowej i Wschodniej w Lipsku. Obecnie pracuje w Niemieckim Instyrucie Historycznym w Warszawie. Specjalizuje się w historii społecznej epoki nowożytnej, z uwzględnieniem terenów niemieckojęzycznych.

Zgłoś naruszenie/Błąd