Nie tylko zawilce i przylaszczki są symbolem wiosny. Są nim również grube, różowawe pędy kwiatowe łuskiewnika rożowego Lathraea squamaria.
Polską nazwę gatunek ten zawdzięcza liściom – zredukowanym do malutkich, bezzieleniowych, łuseczek. Występuje w świeżych i wilgotnych lasach liściastych i zaroślach – preferuje zwłaszcza „czyste” fragmenty grądów. Łuskiewnik jako roślina bezzieleniowa nie zawiera chlorofilu, a tym samym nie zachodzi u niej proces fotosyntezy – w związku z tym nie jest samożywna i atakuje wiele różnych gatunków żywicielskich. Porażone przez niego bywają zarówno drzewa i krzewy. Najwięcej okazów Lathraea rozwija się na najsłabszych egzemplarzach żywicieli – na roślinach starych, zamierających lub intensywnie eksploatowanych przez inne pasożyty.
Z korzeni żywiciela pobiera za pomocą ssawek substancje organiczne oraz wodę z solami mineralnymi. Ssawki wnikają tylko do elementów przewodzących wodę (drewno). Rozwój łuskiewnika wczesną wiosną wiąże się z koncentracją substancji zapasowych w roślinach żywicielskich.
W pustych przestrzeniach podziemnych łusek łuskiewnika gromadzą się substancje, z których czerpią inne organizmy. Pełne wydalin łuski stanowią swoisty ekosystem dla licznych bakterii, grzybów czy chrząszczy. Obecność tych licznych bezkręgowców stała się przyczyną domysłów na temat możliwej mięsożerności albo przynajmniej okazjonalnej mięsożerności łuskiewnika, który miałby ewoluować w kierunku pełnej owadożerności.
Łuskiewnik swoje pierwsze kwiaty zaczyna formować dopiero po 10 latach utajonego, podziemnego życia. Najobficiej kwitną i owocują najstarsze okazy tego gatunku. Są zapylane przez błonkówki, przede wszystkim trzmiele. Dojrzałe owoce łuskiewnika otwierają się powoli, rzadko kiedy całkowicie. Przy odpowiedniej odrobinie wilgoci ściany torebek stosunkowo prędko ulegają rozkładowi za sprawą grzybów, roztoczy i owadów.
Rozsiewanie nasion łuskiewnika to również bardzo ciekawa i nie do końca zgłębiona sprawa. Kiedyś twierdzono, że nasiona roznoszone są przez mrówki. Okazało się jednak, że rozsiewanie łuskiewnika jest znacznie bardziej skomplikowanym procesem, którego niektóre mechanizmy do dziś pozostają tajemnicą dla botaników. Nasiona, których w jednej torebce jest bardzo dużo, posklejane strzępkami grzybów i plechami śluzowców, wolno przenikają w obręb ściółki, ku coraz niższym poziomom glebowym. Dużą rolę w wędrówkach nasion łuskiewnika odgrywa woda jak również ślimaki – czytamy na bialystok.lasy.gov.pl.
opr. (or)
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS