Tego jeszcze nie wiecie. Pięćset lat temu w międzymurzu

Cały ten teren ma długą historię

Gdy w 1343 r. zaczęto budować fortyfikacje Głównego Miasta, powstał tu tylko jeden mur, przed którym pobiegła fosa. W 1378 r. dodano drugi mur, na zewnątrz którego wykopano nową fosę. Stary mur podwyższono, a poprzednią fosę zasypano i tak narodziło się międzymurze. Ze zrozumiałych względów nie wolno było go zabudowywać ani wykorzystywać do innych celów, ale wpływowe Bractwo Świętojerskie potrafiło uzyskać zgodę na urządzenie w nim strzelnicy. Musiały powstać osłonięte stanowiska strzeleckie i szopa na sprzęt. Ćwiczono się w strzelaniu z kuszy, najpopularniejszym celem był drewniany kur (kogut) na wysokim maszcie. Z biegiem czasu stało się to niebezpieczne dla otoczenia i w 1487 r., wraz z rozpoczęciem budowy obecnego dworu, jego budowniczy Hans Glottau, zaczął zakładać nową strzelnicę pod Górą Gradową, przy dzisiejszej alei 3 Maja, gdzie funkcjonowała aż do ostatniej wojny. Zbudowany tam znacznie później piękny Dom Strzelców z salą koncertowa na 800 miejsc padł pastwą bomb w styczniu 1945 r. Pozostałości parku, w którym były strzelnice, dopiero dziś mają być zabudowane.

Jak wyglądało międzymurze?

Wróćmy na międzymurze. Jak wyglądało pięć wieków temu? Myślę, że podobnie jak w innych miastach Europy. Najlepiej pasującą ilustrację znalazłem w przepięknie iluminowanej „Kronice miasta Lucerny” Diebolda Schillinga z przełomu XV/XVI w. Przedstawia zawody w strzelaniu z kuszy w Konstancji nad Jeziorem Bodeńskim. Zamiast ogrodzenia z drewnianych belek po bokach u nas były mury – wysoki (po prawej) i niski (po lewej), trzeba by też domalować baszty. Poza tym wszystko się zgadza. W dolnym rogu zawodnik celuje z kuszy do okrągłej tarczy lub kuli, trzymanej na długim kiju przez pracownika schowanego w szopie na drugim końcu strzelnicy. Jasna tarcza, ze słomy lub materiału o podobnej fakturze, wyraźnie odbija od czarnej ścianki (zasłony?), na której są namalowane lecące ptaki. Obok strzelającego, w ażurowej szopie na kółkach, zawodnicy czekają na swoją kolejkę. Na ramie przed nimi wiszą kusze, jeszcze nienaciągnięte (proste cięciwy). Warto tu dodać, że napinanie kuszy jest o wiele trudniejsze niż zwykłego łuku, ale to osobna historia. Na skraju po prawej oglądamy bójkę kibiców. Nic nowego pod słońcem!