Spacerując po lesie, spotykamy w nim mnóstwo znaków, które pozwalają odczytać bardzo dużo informacji. Podpowiadają nam, między innymi, jak się nie zgubić.
Kolory szlaku mogą być różne: czerwone, zielone, żółte, niebieskie i czarne. Nie oznaczają one wcale poziomu trudności trasy – to jeden z najczęściej powtarzanych mitów – lecz długość i atrakcyjność danej ścieżki:
– czerwony, to szlak główny, zwykle jest poprowadzony przez najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo miejsca danego regionu,
– niebieski, to trasa dalekobieżna, wcale nie musi oznaczać, że jest trudna,
– żółty, to szlak łącznikowy, czyli najkrótsza trasa łącząca dwie drogi,
– zielony, to szlak prowadzący do charakterystycznych miejsc,
– czarny, to krótki szlak dojściowy.
fot. News4Media
Szlaki turystyczne nie są oczywiście liniami prostymi, dlatego oznaczenia występują w różnych wariantach: zakrętu (kąt 90 lub 135 stopni).
fot. News4Media
Strzałka – malowana jest za miejscem zmiany kierunku szlaku.
Wykrzyknik – ten znak jest łączony z drogowskazem podstawowym i informuje nas o nagłej, niespodziewanej zmianie kierunku szlaku.
W lesie napotkamy również różne piktogramy i napisy na znakach. Informują one o miejscach wartych odwiedzenia, a także wskazują zakazy i nakazy, których, będąc w lesie, należy przestrzegać. Dowiemy się z nich o zagrożeniu pożarowym. Wskazują również miejsca, gdzie można rozpalić ognisko, grilla lub zaparkować auto.
W lesie możesz natrafić na zakaz wstępu. Są stawiane tam, gdzie na przykład jest bardzo duże zagrożenie pożarem, a przebywanie w nim może być niebezpieczne, nie tylko dla lasu, ale także dla ludzi.
fot. Nadleśnictwo Babki
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS