Zgodnie z art. 2351 Kodeksu pracy za chorobę zawodową uważa się taką, która wymieniona jest w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym”. Oznacza to, że aby stwierdzić chorobę zawodową, każdorazowo należy badać związek wystąpienia choroby z wykonywaną pracą.
W przypadku pracowników, którzy stoją na pierwszej linii ognia w walce z pandemią, dużo prościej wykazać jest związek choroby COVID-19 z wykonywaną pracą. Przykładowo pielęgniarce pracującej na oddziale covidowym łatwiej będzie wykazać, że do zarażenia COVID-19 doszło w miejscu pracy.
W dużo gorszej sytuacji będzie kasjerka pracująca w supermarkecie, której dużo trudniej będzie uprawdopodobnić wymagany związek przyczynowo-skutkowy, a przecież kasjerka mogła zarazić się od jednego z klientów. To samo dotyczy osoby na pracy zdalnej. W tym przypadku kwestią problematyczną będzie wykazanie związku pomiędzy wykonywaną pracą a wystąpieniem choroby COVID-19, ze względu na to, że powszechnie przyjmuje się, że pracownik na pracy zdalnej nie jest narażony na zarażenie koronawirusem.
Jednak zdarzają się wyjątkowe sytuacje, w których pracownik jednorazowo będzie zmuszony udać się do biura, przykładowo w celu skorzystania z urządzeń, których nie posiada w domu. W takiej sytuacji uprawdopodobnienie, że do zarażenia doszło w miejscu i w związku z wykonywaną pracą, będzie w praktyce niemożliwe … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS