Białoruską opozycję czeka wielki test. Nie chodzi jednak o frekwencję w czasie jutrzejszych manifestacji Dnia Wolności. Tylko o plan, co robić dalej i jak potęgować presję na Łukaszenkę, oraz proponować Białorusinom wielką zmianę.
Wczorajsze zatrzymanie, a później skazanie na 15 dni aresztu Andżeliki Borys, szefowej Związku Polaków na Białorusi, pokazuje intencje Alaksandra Łukaszenki. Chce uderzyć w polską mniejszość i jedną z ostatnich, znaczących i niezależnych organizacji, jaką jest nieuznawany przez władze Związek Polaków na Białorusi. Chodzi jednak o coś więcej. O rozpętanie wojny etnicznej na Białorusi w przededniu jutrzejszego Dnia Woli i prawdopodobnego początku nowej fali protestów. Łukaszenka nie ma już zbyt wielu argumentów, jak przekonać Białorusinów do siebie. Stawia więc na polaryzację. Na ostry konflikt w społeczeństwie.
Białoruscy Polacy oburzeni zatrzymaniem Andżeliki Borys. Reżim organizuje antypolskie pikiety
2021.03.24 10:35
Chce prostego podziału: on, obrońca iluzorycznej „jedności narodowej” i tradycji (rozumianej jako mariaż spuścizny po ZSRR i kulturowych powiązań z Rosją oraz prawosławia). Z drugiej strony – oni czyli m.in. polska mniejszość reprezentująca Zachód. To melodia dobrze znana w Moskwie i bardzo miła dla uszu Putina. W tym narysowanym przez Łukaszenkę obrazku opartym na prostej dychotomii „oni” są źli z założenia: słuchają poleceń z Zachodu i forsują nacjonalizm. A nawet faszyzm. To słowo zawsze jest wcale nie takim ostatnim, bo często używanym argumentem w propagandzie Łukaszenki, ale i Kremla. Właśnie w tym celu prowadzona jest od kilku tygodni nagonka na Polaków.
Brak zgody na świętowanie Dnia Wolności, oraz trwająca od wielu miesięcy groteskowa wojna z biało-czerwono-białymi flagami (a nawet namalowanymi farbą na śniegu czerwonymi paskami) dowodzą, że Łukaszenka niemal instynktownie spycha białoruską niepodległość do worka z napisem: faszyzm i zachodni oraz polski imperializm. Dla opozycji narzucenie takiego podziału jest utrudnieniem, ale i szansą. Pod warunkiem, że ma plan, jak ograć Łukaszenkę.
Ekspert: Władze w Mińsku próbują połączyć zwolenników protestów z nazizmem
2021.03.23 16:14
Stan gry
Zimą białoruskie protesty wyraźnie osłabły. Z powodu brutalnych represji, zatrzymań, pogłębiającej się depresji, ale i warunków klimatycznych, czy zwykłego zmęczenia. Z obozu Swiatłany Cichanouskiej słychać było zapewnienia, że to tylko zimowa przerwa dla zebrania sił. A protesty ruszą na wiosnę. Symbolicznym początkiem nowego otwarcia ma być jutrzejszy Dzień Wolności, czyli tradycyjnie obchodzone przez środowiska niepodległościowe rocznica ogłoszenia pierwszej białoruskiej republiki w 1918 r.
Demonstracje 25 marca były organizowane przez środowiska opozycyjne co roku. I co roku spotykały się z represjami i próbami powstrzymania. Nie inaczej będzie jutro. Władze od wielu tygodni szykują się na marcowe protesty. Czy to groźbami i straszeniem krwawą rozprawą, użyciem regularnych sił zbrojnych razem z siłami milicyjnymi itd. Nic w tym nowego. Tak samo Łukaszenka straszył w lipcu przed wyborami 9 sierpnia, i po nich. Nie tylko zresztą straszył, ale i eskalował przemoc na ulicach na niespotykaną wcześniej skalę.
Szef KGB zgłasza gotowość przed wiosennymi protestami
2021.03.09 15:14
Biorąc pod uwagę masowe represje i wyeliminowanie wielu liderów, czy też nawet co aktywniejszych uczestników protestów za pomocą kar więzienia, wypędzenia z kraju, czy zastraszenia – powrót do tej skali manifestacji, jaką widzieliśmy na Białorusi w sierpniu, wrześniu czy październiku, będzie trudny.
Trzy zimowe miesiące były czasem zamrożenia. Łukaszenka (choćby organizując Zgromadzenie Ludowe w lutym) zakonserwował przekonanie, że ubiegłoroczne protesty były jedynie krótkotrwałą anomalią i wszystko wróciło do normy. Po to powstała idea „zgody narodowej” i zaplanowane referendum w sprawie zmian w konstytucji. To jedyne zmiany, na które zgodził się Łukaszenka. Pozorne i całkowicie przez niego kontrolowane.
Łukaszenka do „delegatów narodu”: zostaliśmy brutalnie zaatakowani z zewnątrz, to próba blitzkriegu
2021.02.11 10:28
W czasie trzech zimowych miesięcy Łukaszence udało się również umocnić sojusz z Rosją. Nie wiadomo za jaką cenę, bo informacje ze spotkań z Władimirem Putinem w Soczi były wyjątkowo skąpe. Jasne jest jednak, że Łukaszenka stracił możliwość prowadzenia wahadłowej polityki i naciskania na Rosję za pomocą sygnałów, że chce i może dogadać się z Zachodem. Drogę do choćby pozorowanego dialogu z Europą i USA już sobie odciął. Pozostały mu objęcia Putina. Łukaszenka bardzo gorliwie stara się w nie wpasować.
Łukaszenka w objęciach Putina
2021.02.22 17:43
Po stronie opozycji zimowe miesiące również były pracowite. Patrząc na jej możliwości wykonania kolejnych ruchów i potencjalną strategię przeciwnicy Łukaszenki są w gorszej sytuacji, niż w sierpniu 2020 r. Po pierwsze nie mają już za sobą efektu świeżości, jaki wniosła Swiatłana Cichanouskaja i jej otoczenie. Po drugie, długotrwałe represje i widoczny w pewnym momencie już w listopadzie i grudniu brak pomysłu na dalsze wykorzystanie społecznego sprzeciwu, doprowadziły do pogłębienia się zmęczenia Białorusinów. Wielu z nich zaczęło tracić nadzieję. A przecież nadzieja była najważniejszym paliwem największych protestów.
To wtedy, kiedy Łukaszenka chował się za szpalerami OMON-u i pokazywał oznaki histerii, rosła nadzieja, że to już kwestia dni, może tygodni, jak dyktatura upadnie. Tak się nie stało. Mało tego, Łukaszenka sprawia wrażenie, jakby odetchnął z ulgą i nie zamierzał odchodzić. Przyznał łaskawie i dość złośliwie, że Białorusini na pewno będą mieli innego prezydenta.
Wielki plan?
Celem opozycji jest, by owo „kiedyś” nastąpiło stosunkowo szybko. Swiatłana Cichanouskaja i jej ludzie prowadzili przez ostatnie miesiące imponującą kampanię dyplomatyczną jak na skromne możliwości bazującego na Litwie ośrodka emigracji politycznej. Pozyskiwali sympatię europejskich i amerykańskich polityków i społeczeństw. To bardzo ważne, zwłaszcza w sytuacji, kiedy Łukaszenka został uznany w świecie demokratycznym za postać wyklętą i niegodną rozmów.
Cichanouskaja chce mocniejszej reakcji z zagranicy i mobilizacji sojuszników
2021.01.27 11:36
To co było naprawdę ważne dla obudzenia się z zimowego snu, to inicjatywa Cichanouskiej z 18 marca. Czyli głosowanie w sprawie poparcia planu negocjacji z Łukaszenką, przy mediacji instytucji międzynarodowych. Oczywiste jest, że Łukaszenka odmówi. Głosowanie (na internetowej platformie Hołas) już wywołało panikę w szeregach władzy i próby blokowania go środkami technicznymi.
Ponad 600 tys. oddanych głosów (mimo utrudnień) pokazało jednak, że aktywność i oczekiwanie na zmiany są duże. Bo należy brać pod uwagą głównie osoby aktywne w sieci. Co ważniejsze głosowanie jest sygnałem, że opozycja ma jednak plan wykraczający poza kolejne demonstracje. Widać to było w czasie Forum im.Kalinouskiego w Wilnie, gdzie jeden z doradców liderki białoruskiej opozycji, Franak Wiaczorka mówił o potrzebie „mapy drogowej” jak doprowadzić do wolnych wyborów.
Forum Kalinowskiego w Wilnie: demokratyczny Zachód rozmawia o kryzysie na Białorusi
2021.03.22 17:06
Dziś bowiem jasne jest, że droga do zmian na Białorusi będzie dłuższa niż wydawało się ponad pół roku temu. Z jednej strony erozja państwa Łukaszenki będzie postępowała. Teraz, kiedy uzyskał od Rosji gwarancje wsparcia, kroplówkę kredytów, motywacje by reformować system choćby w minimalnym stopniu będą słabe. Raczej skończą się na kolejnej rundzie pozorowania reform. Nacisk na nie położą Rosjanie, ale patrząc na narastającą, konserwatywną wobec wszelkich zmian falę w samej Rosji, również ich determinacja będzie skupiała się jedynie na sferze twardego bezpieczeństwa i tych obszarach gospodarki, którymi są sami zainteresowani.
Łukaszenka: nie rozmawiam z Putinem o konstytucji
2021.03.19 17:05
Dla opozycji skupionej wokół Cichanouskiej to szansa, by wysuwać kolejne propozycje zmian systemowych i z nimi dotrzeć do Białorusinów. Nie mogą kojarzyć ruchu opozycyjnego wyłącznie z ulicznymi protestami i sprzeciwem wobec władzy Łukaszenki. To bardzo trudne zadanie. Reżim już dawno zlikwidował niezależną prasę. Kanały informacyjne właściwie są ograniczone do telewizji Biełsat i internetu.
Jak reżim Łukaszenki stara się zniszczyć niezależne media
2020.12.04 14:58
Szansą dla opozycji jest potęgowanie aktywności na wszystkich frontach. Nie tylko w ulicznych manifestacjach, ale i docieraniu do szerokich grup społecznych. Ubiegłoroczne konfrontacje w czasie protestów, organizacja oddolna tego ruchu, czy nieudane próby organizacji strajków nie poszły na marne. Pozostały po nich „policzeni” aktywni i zdolni do pracy ludzie, pozostała wiedza i technologia organizowania protestu. Można ją wykorzystać do bardziej pozytywistycznej pracy u podstaw i przekonywania Białorusinów, że zmiana nie oznacza, jak twierdzi propaganda – katastrofy.
Tylko odzyskanie prawdziwej niepodległości z szansą na normalny rozwój. Jutrzejsze święto może być początkiem takiego właśnie, odświeżonego dialogu z Białorusinami. Łukaszenka będzie zwalczał owe niepodległościowe hasła pod sztandarami obrony starego porządku. Tym lepiej. Bo erozja „starego porządku” oraz zmęczenie nim jest na Białorusi oczywiste. A co najważniejsze, nieustanie postępują.
Partie centralnie planowane, czyli „demokratyzacja” według Łukaszenki
2021.03.09 14:26
Michał Kacewicz/belsat.eu
Inne teksty autora w dziale Opinie
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS