Niemcy zaostrzyli przepisy dla podróżujących z Polski. Dla pracowników transgranicznych oznacza to długie kolejki po testy i dodatkowe koszty. Przepisy są nadal niejasne, pracownicy skarżą się na chaos i dezinformację.
Na szczęście – mówi Tomasz – pogoda przynajmniej jest w porządku. Bo gdyby padało, to może okazałoby się, że covida nie mają, ale przeziębiliby się od stania w deszczu. Schować się nie ma gdzie, usiąść też nie. Kolejka do namiotu, w którym można się testować na COVID-19, ciągnie się na chodniku, schodkach w dół, z nasypu, wzdłuż mieszkalnych bloków po frankfurckiej stronie.
Tomasz i jego siostra Joanna pracują w Berlinie i codziennie dojeżdżają samochodem z okolic Słubic. W podobnej sytuacji jest 70 tys. osób w regionie przygranicznym. Od niedzieli, 21 marca, ich życie się skomplikowało. Niemcy uznały Polskę za obszar wysokiego ryzyka i zaostrzyły zasady wjazdu. Teraz również pracownicy transgraniczni, osoby odwiedzające rodziny czy uczące się w Niemczech muszą przy wjeździe wykazać się negatywnym testem na SARS-CoV-2, nie starszym niż 48 godzin. Wcześniej takie zasady dla pracowników transgranicznych wprowadziła już Meklemburgia-Pomorze Przednie.
Na terenach przygranicznych brakuje ogólnie dostępnych centrów z szybkimi testami. Ułatwić dojazdy miało ustawienie bezpośrednio na granicy sześciu centrów testowania podróżnych. Miało: bo okazało się, że na razie będą tylko trzy (we Frankfurcie nad Odrą, na autostradzie A12, za Świeckiem i w Gubinie) i zaczęły działać dopiero w poniedziałek, 22 marca, choć już w niedzielę do pracy wybrało się tysiące Polaków. Skończyło się to kilkusetmetrową kolejką do jedynego punktu w Słubiach, gdzie w niedzielę przetestowano ponad 2 tys. osób.
Centrum testów przy moście granicznym we Frankfurcie nad Odrą otwarte zostało w poniedziałek o siódmej rano. Ci, którzy tego dnia musieli jechać do pracy, ustawiali się na ulicy już od piątej rano, licząc, że zdążą przed pracą. Błąd.
– Nie dam rady, szefie. Ci, którzy teraz wchodzą, mówią, że stali od czterech godzin – tłumaczy się po niemiecku zdenerwowany mężczyzna, który w kolejce ma przed sobą jeszcze kilkadziesiąt osób. Szef nie jest zadowolony.
Zobacz także: Niemcy: Nocne narady z Merkel. Ustalono lockdown i twardą blokadę na Wielkanoc
Tomasz do swojego szefa zadzwonił zaraz po ustawieniu się w kolejce. – Było wiadomo, że nie mamy szans zdążyć na swoją zmianę – mówi. Tyle, że nie dodał, iż tak może być częściej. Pracownicy transgraniczni muszą robić testy w Brandenburgii i Saksonii dwa razy w tygodniu, a w Meklemburgii co 48 godzin. W Berlinie ułatwień dla pracowników transgranicznych nie ma i test (nie starszy niż 48 godzin) trzeba mieć w momencie każdego wjazdu.
– 800 złotych miesięcznie dodatkowo na testy i godziny stania w kolejce – liczy Tomasz. Mimo, że rząd Brandenburgii zapowiedział przejęcie kosztów testów, do poniedziałku nie przesłał oficjalnego zobowiązania. Więc każdy testowany płaci: 100 zł lub 23 euro. Gotówką, na miejscu. Po 15 minutach dostaje wynik badania, z odręcznie wpisanymi danymi osobowymi.
– A może robić test w drodze powrotnej? Czy kolejki będą mniejsze? – zastanawia się Tomasz. Długo tak się nie da. Słowo L4 pada w kolejce często. W to, że uda się testy ominąć, mało kto wierzy. Kilkanaście metrów dalej, na moście, stoi niemiecka policja. Sprawdza podróżujących w każdym samochodzie. Kto nie ma testu, musi zawracać. Niektórzy wracają, parkują po polskiej stronie i idą od razu na test. Jak Piotr i Marcin, którzy mają być jutro w pracy pod holenderską granicą. – Nie dali nam wjechać, mimo że mieliśmy umowę od pracodawcy – skarżą się, ale stają w kolejce, obliczając, o której ruszą w dalszą drogę.
Na granicy panuje chaos. Osoby pracujące w Berlinie mogą wjechać na teren Brandenburgii w celu bezpośredniego tranzytu do Berlina bez testu. Tyle, że Berlin wymaga testu w momencie wjazdu do miasta, a skoro tranzyt wyłącza możliwość postoju, pracujący w Berlinie mogą zrobić testy najpóźniej na granicy. Do wtorku, 23 marca, nie ma też wykładni, jak traktować testy robione przez pracodawcę.
– Ta sytuacja obciąża miasto, właściwie dwa – mówi Soeren Boellmann z frankfurcko-słubickiego biura współpracy, organizacji samorządowej. Codziennie tylko do Frankfurtu przechodzi ponad 2 tys. polskich pracowników i uczniów. Pogorszenie sytuacji epidemicznej w Polsce nie było zaskoczeniem – mówi Boellmann. – Można się było lepiej przygotować – dodaje. Był czas, by wszystko przemyśleć: jak zorganizować testy, by uniknąć kolejek, jasno określić, kto je finansuje. A do tej pory jest wiele niejasności. – Regulacje leżą w gestii władz landu, nie miasta, które w tej kwestii nie może nic zrobić – a s … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS