“Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego skierował do związków zawodowych działających w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz ogólnopolskich stowarzyszeń muzealniczych pismo z prośbą o zaopiniowanie zamiaru odwołania dyrektora Muzeum z zajmowanego stanowiska. Minister, działając zgodnie z przepisami ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, podejmie decyzję o odwołaniu dyrektora po zapoznaniu się z opiniami” – napisano w komunikacie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dyrektor od blisko roku
Prof. Miziołek jest dyrektorem MNW od 30 listopada 2018 r.
Wcześniej – po podaniu się w maju 2018 r. do dymisji dr Agnieszki Morawińskiej, która kierowała placówką przez 8 lat – p.o. dyrektora Muzeum Narodowego był Piotr Rypson.
Morawińska, która kierowała MNW od 2010 r., tłumaczyła, że MNW nigdy nie było dla niej tylko miejscem pracy, lecz instytucją, z którą czuje się szczególnie związana.
– Jednak utrzymujący się od pewnego czasu brak efektywnej komunikacji z Ministerstwem, skutkujący pogarszającą się sytuacją finansową naszej instytucji, lekceważenie naszych sygnałów przekazywanych wielokrotnie, także publicznie, brak odpowiedzi na pisma, bałamutne powtarzanie informacji o bliskim rozwiązaniu problemów dzięki wyprowadzce Muzeum Wojska (ma się ono przenieść do kompleksu muzealnego, który powstanie na Cytadeli – red.), wreszcie sposób procedowania w sprawie naszych magazynów sprawiają, że w poczuciu troski o dobro Muzeum postanowiłam przyspieszyć swoje odejście – napisała dyrektor MNW.
Liczne protesty wobec decyzji Miziołka
23 listopada 2018 r. prof. Jerzy Miziołek otrzymał z rąk ministra kultury prof. Piotra Glińskiego powołanie na stanowisko dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie na kadencję 2018-22. Nowy dyrektor objął stanowisko 30 listopada, zastępując p.o. dyrektora dr. Piotra Rypsona.
6 maja br. Miziołek podjął decyzję o zamknięciu dla publiczności Galerii Sztuki XX i XXI w. Muzeum Narodowego w Warszawie. Temat ekspozycji prezentowanej w Galerii XX i XXI w. pojawił się już pod koniec kwietnia br., gdy media poinformowały, że z prezentowanej tam ekspozycji zniknęły dwie instalacje wideo autorstwa Natalii LL “Sztuka konsumpcyjna” z 1972 r. i Katarzyny Kozyry “Pojawienie się Lou Salome” z 2005 r. Informacja ta wywołała liczne protesty i komentarze.
Według mediów, usunięcie prac nakazał dyrektor MNW prof. Jerzy Miziołek, tłumacząc, że dzieła te “rozpraszały młodzież”, a muzeum otrzymywało skargi od niezadowolonych gości. Po kilku dniach w oświadczeniu na stronie MNW prof. Miziołek zapowiedział generalną rearanżację Galerii, tłumacząc to koniecznością wprowadzania w jej przestrzeni “kreatywnych zmian”.
Informacja o usunięciu prac Natalii LL i Katarzyny Kozyry z MN była szeroko komentowana w mediach przez przedstawicieli świata kultury i sztuki. W ramach protestu 30 kwietnia br. przed bramą placówki zorganizowano happening. Zgromadzeni skandowali m.in. “Bananowa rewolucja”, “Polska kolorowa, nie narodowa”, “Wolna sztuka”, zjedli także banany, manifestując niezgodę na “cenzurowanie sztuki”.
Odpowiedź MKiDN
W przestrzeni medialnej pojawiły się także informacje, że usunięcia prac domagało się MKiDN. Resort kultury oraz dyrektor Muzeum zaprzeczyli im. “Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego jeszcze raz informuje – w związku z pojawiającymi się i powielanymi w przestrzeni publicznej nieprawdziwymi informacjami – że dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie nie był wzywany do ministerstwa w sprawie reorganizacji Galerii Sztuki XX i XXI Wieku, co zresztą sam przyznaje w wydanym dzisiaj oświadczeniu. Sprawa ta nie była również przedmiotem zainteresowania kierownictwa MKiDN” – podkreślił resort kultury w przesłanej 25 kwietnia informacji.
25 kwietnia dyrektor MNW poinformował, że “w związku z zaistniałą sytuacją podjął decyzję o dalszym eksponowaniu ww. dzieł – do dnia rozpoczęcia prac rearanżacyjnych” Galerii Sztuki XX i XXI Wieku. Zaznaczył, że w sprawie reorganizacji Galerii nie był wzywany do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a wszystkie decyzje podjął osobiście, po konsultacjach ze specjalistami zajmujących się sztuką XX i XXI wieku.
Zwolnienie prof. Ziemby
Protesty wywołała też informacja z 10 lipca br., kiedy Muzeum Narodowe w Warszawie podało, że “zakończyło współpracę z prof. dr hab. Antonim Ziembą”. “Przyczyny zwolnienia związane były wyłącznie z naruszeniem obowiązków pracowniczych, nałożonych na każdego pracownika przez przepisy Kodeksu pracy” – wskazano w oświadczeniu.
Wszystkie organizacje związkowe, działające w Muzeum Narodowym w Warszawie: NSZZ “Solidarność”, NSZZ Pracowników Muzeum Narodowego w Warszawie, Związek Zawodowy Konserwatorów Dzieł Sztuki MNW, powiadomione przez dyrekcję placówki o zamiarze rozwiązania umowy bez wypowiedzenia prof. Antoniemu Ziembie, wyraziły negatywną opinię co do tego zamiaru.
List do prof. Jerzego Miziołka wystosowało Stowarzyszenie Muzealników Polskich, wyrażając w nim zaniepokojenie w związku z informacją o zamiarze zwolnienia w trybie dyscyplinarnym prof. Ziemby. List w obronie prof. Ziemby skierowali też do ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego muzealnicy i historycy sztuki. Jego autorką była dr Barbara Arciszewska, dyrektorka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, a sygnatariuszami – ponad 200 pracowników wyższych uczelni, instytutów naukowych, muzeów i placówek kultury z kraju i zagranicy.
“Miziołek do dymisji”
24 lipca muzealnicy z “Solidarności” MNW pikietowali przed MKiDN żądając odwołania dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie prof. Jerzego Miziołka. Protestujący mieli ze sobą transparenty z hasłami: “W muzeach dyrektorzy, nie cenzorzy! Miziołek do dymisji!”, “Nie dla chaosu w MNW”, “Muzeum dla wszystkich”, “Ziemba auro prior!”, “Ziemba cenniejszy niż złoto”, “Pracownicy sądów wspierają pracowników muzeów”.
Z protestującymi spotkał się szef MKiDN Piotr Gliński i zapowiedział analizę procesu prowadzenia dialogu społecznego z NSZZ “Solidarność” w MNW.
W petycji przekazanej prof. Glińskiemu protestujący napisali m.in., że “wieloletni dorobek oraz powaga misji Muzeum Narodowego w Warszawie pod rządami obecnego dyrektora są niszczone”. Wyjaśniono, że “podczas swojej zaledwie półrocznej kadencji prof. dr hab. Jerzy Miziołek wykazał się rażącym brakiem kompetencji w zakresie prowadzenia instytucji kultury, wprowadził chaotyczną politykę programową oraz kadrową”. Oceniono, że “obecny dyrektor nie jest w stanie wykorzystać potencjału i kompetencji pracowników Muzeum”.
Profesor archeologii
Prof. Jerzy Miziołek jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Archeologii UW, w którym kieruje Zakładem Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych. Od 2010 r. pełnił funkcję dyrektora Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.
Głównym przedmiotem badań prof. Miziołka są sztuka włoskiego renesansu, symbolika światła i edukacja artystyczna na przełomie XVIII i XIX wieku. “Jako badacz historii sztuki i archeologii klasycznej prof. Miziołek współpracował z wieloma muzeami polskimi oraz zagranicznymi, w tym m.in. z National Gallery w Waszyngtonie (gdzie w tamtejszym Center for Advanced Studies in the Visual Arts był cztery razy stypendystą), National Gallery of Art w Londynie, The Getty Museum w Los Angeles oraz przede wszystkim z muzeami Florencji, Rzymu i Watykanu. Brał też czynny udział w organizowaniu kilku wielkich wystaw w Polsce i we Włoszech, głównie, jako autor esejów i haseł katalogowych (m.in. w 2010 i 2011).
W 2003 r. pod jego redakcją ukazała się praca zbiorowa pt. “Ars et educatio. Kultura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego”, poświęcona początkom Muzeum Narodowego w Warszawie. Jest autorem około 200 artykułów naukowych, popularno-naukowych i recenzji oraz kilkunastu książek; przewodniczącym fundacji naukowej “Collegium Artium”, członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki w Polsce, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych, College Art Association of America, Renaissance Society of America.
Twoja przeglądarka nie wspiera odtwarzacza wideo…
ac/ PAP
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS