Amerykanie chcą dołączyć do programu Military Mobility prowadzonego w ramach mechanizmu stałej współpracy strukturalnej PESCO (Permanent Structured Cooperation). Celem Military Mobility jest ułatwienie przemieszczania się wojsk z różnych państw po całym obszarze Unii Europejskiej. Do tej pory takie sprawy załatwiano na forum NATO, ale po pierwsze: nie wszystkie państwa Unii Europejskiej należą do NATO, a po drugie: NATO nie ma możliwości wprowadzania prawa powszechnie obowiązującego, a Unia Europejska – ma.
Państwem wiodącym programu Military Mobility jest Holandia, która wspólnie z innymi uczestnikami pracuje nad uproszczeniem i wprowadzeniem jednolitych standardów dla wszystkich transportów wojskowych na terenie Wspólnoty. Ma to doprowadzić do usunięcia długich procedur biurokratycznych we wszystkich rodzajach transportu: lądowym, morskim i lotniczym. Paradoksalnie to właśnie Stany Zjednoczone, państwo spoza Unii Europejskiej, mogłyby najwięcej skorzystać na uproszczonych regulacjach, ponieważ od wielu lat to ich siły zbrojne najczęściej przemierzają nasz kontynent wzdłuż i wszerz, najczęściej kierując się na wschodnią flankę NATO.
🇺🇸 request to join #PESCO #MilitaryMobility project “not only aligns with ongoing and complementary work at NATO but is a critical step to identify how 🇺🇸 and 🇪🇺 can work together in other PESCO projects and to inform possible 🇺🇸🇪🇺 cooperation under other #EUdefence initiatives”. https://t.co/PSLDpTIBuE
— Niklas Nováky (@NiklasNovaky) March 3, 2021
Prośba Pentagonu o dołączenie do programu Military Mobility jest również pierwszą okazją do przekonania się, czy Stany Zjednoczone mogą odgrywać jakąś rolę także w innych programach prowadzonych, a co ważniejsze: finansowanych, przez Unię Europejską.
– Nasza prośba o dołączenie do projektu nie tylko jest zgodna z toczonymi równolegle podobnymi rozmowami na forum NATO, ale jest też kluczowym punktem pozwalającym określić, w jaki sposób Stany Zjednoczone i Unia Europejska mogą pracować wspólnie w ramach innych projektów PESCO – powiedziała rzecznik prasowa Pentagonu, Jessica Maxwell. – Zgoda na przyłączenie się do tego programu będzie potwierdzeniem wcześniejszych deklaracji Unii Europejskiej i poszczególnych państw członkowskich, że jej programy obronne są otwarte dla Stanów Zjednoczonych.
M1A2 dostarczane na niemiecki poligon Grafenwöhr.
(US Army / Markus Rauchenberger)
W ostatnich latach, w czasie prezydentury Donalda Trumpa, stosunki amerykańsko-unijne były nie najlepsze. Po obu stronach Atlantyku trwały ożywione dyskusje dotyczące tego, do jakiego stopnia rząd amerykański i tamtejsze koncerny zbrojeniowe powinny być dopuszczane do europejskich programów obronnych. Ostatecznie Niemcy doprowadziły do kompromisu polegającego na tym, że państwa trzecie, na przykład Stany Zjednoczone czy Wielka Brytania, mogą uczestniczyć w tych programach, gdzie jest wspólny interes polityczny i nie dotyczą zakupów konkretnego rodzaju uzbrojenia czy wyposażenia. Chodzi o to, żeby pieniądze Unii Europejskiej nie szły do kieszeni amerykańskich czy brytyjskich koncernów.
W ramach PESCO mogą być finansowane wszelkiego rodzaju projekty zbrojeniowe obejmujące nie tylko powstawanie nowych typów uzbrojenia, ale również projekty logistyczne i inne. Przykładem takiego programu jest European Patrol Corvette. W jego ramach ma powstać nowy typ okrętu, który będzie mógł przenosić kilkanaście systemów i rodzajów uzbrojenia oraz będzie miał elastyczną, modułową konfigurację.
Transport samochodów amerykańskich wojsk lądowych koleją.
(US Army)
Państwa biorące udział w PESCO zobowiązują się ponadto do znaczącego udziału w europejskich grupach bojowych, wsparcia misji i operacji Unii Europejskiej oraz dążenia do rozszerzenia wspólnego ich finansowania. Nie oznacza to powstania jednych sił zbrojnych dla całej Unii Europejskiej, ale bardziej zwiększenie potencjałów obronnych i interoperacyjności sił zbrojnych poszczególnych państw wspólnoty. Obostrzenia i regulacje dotyczą jedynie programów wielonarodowych finansowanych z budżetu PESCO. Nie obejmują one dwustronnych programów zbrojeniowych prowadzonych wspólnie przez państwo z Unii Europejskiej i drugie spoza wspólnoty.
Takie zasady wydają się pasować do wizji polityki międzynarodowej nowego amerykańskiego prezydenta. Wszystkie dotychczasowe działania administracji Joego Bidena zmierzają do szybkiej odbudowy dobrych relacji z dotychczasowymi sojusznikami na całym świecie.
– Stany Zjednoczone prowadzą regularny dialog i konsultacje z Unią Europejską w sprawach obronnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania – dodała Jessica Maxwell. – Przepisy dotyczące zaangażowania państw trzecich w projekty PESCO pozwalają pogłębić naszą współpracę i wspierają transatlantyckie zobowiązania wzajemne ogłoszone w latach 2016 i 2018 we wspólnych deklaracjach Unii Europejskiej i NATO.
Amerykanom i ich sojusznikom od dawna zależało na sprawnym transporcie w obrębie Europy, z powodu konieczności planowania wzmocnienia sojuszników przed agresją radziecką, a później rosyjską. W ostatnich latach to zagadnienie ponownie zaprząta głowy planistów, którzy chcą doprowadzić do większej elastycznych w tych kwestiach, tak aby mieć możliwość wprowadzenia wojsk zastępczych w razie, gdyby Amerykanie musieli szybko przerzucić siły z Europu na obszar Indo‑Pacyfiku.
Zobacz też: Dywizja 2027 – reorganizacja niemieckich wojsk lądowych
(defensenews.com)
US Army / Sgt. Dommnique Washington, 7th Mobile Public Affairs Detachment
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS