autor: DM
Strzelam i jeżdżę – wirtualnie i w realu. Później o tym piszę – krytycznie lub z zachwytem.
Po niezłym zamieszaniu, jakie narobił świetny pierwszy odcinek serialu The Mandalorian, Star Wars Jedi: Fallen Order kontratakuje w świecie gier. To produkcja, która przynosi nową nadzieję, dla kolejnych gier w uniwersum Gwiezdnych wojen.
Recenzja powstała na bazie wersji PS4. Dotyczy również wersji XONE
- całkiem niezła fabuła, w której coś dla siebie znajdą fani Star Wars w każdym wieku;
- iście filmowa rozgrywka pełna widowiskowych scen i trafnych zapożyczeń z innych produkcji;
- niezwykle urozmaicone przemierzanie poziomów dzięki angażującym elementom platformowym;
- zagadki środowiskowe w grobowcach i sekretne lokacje;
- świetnie zrealizowana, satysfakcjonująca walka mieczem świetlnym oraz używanie Mocy;
- bardzo dyskretne elementy RPG, które jedynie dopełniają rozgrywkę;
- mnóstwo elementów kosmetycznych do personalizacji i wszystkie za darmo – do zdobycia dzięki eksploracji planet.
MINUSY:
- sporo technicznych niedoróbek w wersji na konsolę;
- zbyt mało wyrazista muzyka;
- oprawa graficzna nieco odstaje od tych najlepszych.
Kiedy dwa lata temu usłyszeliśmy informację o zamknięciu studia Visceral Games i skasowaniu projektu ze świata Gwiezdnych wojen wzorowanego na Uncharted, wielu graczy odczuło „ogromne zakłócenie Mocy. Jakby z milionów gardeł wydobył się krzyk przerażenia, a potem nastała cisza”. Być może było to jednak przywrócenie równowagi w galaktyce? Akcja prewencyjna, by nie mieć w portfolio dwóch bardzo podobnych gier?
Bo Star Wars Jedi Fallen Order studia Respawn Entertainment to nic innego, jak właśnie Uncharted w uniwersum gwiezdnej sagi. Znalazła się tu również domieszka God of War, Tomb Raidera i paru innych tytułów, ale nie ma mowy o żadnym śmietniku pożyczonych pomysłów. Wszystko razem tworzy idealną mieszankę szalonej przygody, wciągającej, filmowej fabuły oraz satysfakcjonującej walki i eksploracji.
Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, to jedynie do części oprawy graficznej, która nie prezentuje się aż tak wspaniale jak ta na silniku Frostbite w Battlefrontach. Tylko że biorąc pod uwagę doniesienia, ile problemów sprawia on w grach z widokiem TPP, chyba wolę lepszy gameplay kosztem wizualnych wodotrysków. Na konsoli PlayStation 4 doświadczyłem też paru technicznych niedoróbek i to w zasadzie tyle moich zarzutów względem SWJ Fallen Order.
Chociaż może warto jeszcze mieć na uwadze klimat całości, który łączy zarówno mroczne sceny z totalitarnych rządów Imperium, jak i niezwykle baśniowe sekwencje rodem z produkcji dla najmłodszych. Czuć, że autorzy stali nieco w rozkroku, starając się stworzyć historię dla każdego, jednak dzięki temu, że te najbardziej skrajne momenty są od siebie oddalone w czasie, a fabuła mocno wciąga, nie ma w tym jakiegoś szczególnego konfliktu.
Gra zawiera zarówno mroczne, ponure sceny, jak i te baśniowe.
ILE GODZIN TRWA TEN SEANS?
Przed premierą sporo kontrowersji wywołała kwestia braku 10-godzinnej wersji próbnej oraz niepokoje o to, jak długa jest gra. W moim przypadku koniec fabuły ujrzałem po około 16 godzinach, testując różne poziomy trudności, jednak z przewagą normalnego. Gdzie tylko widziałem sposobność, zaglądałem też do miejsc ze skrzynkami, co po uporaniu się z wątkiem fabularnym dało mi 78% ukończenia całej gry.
Myślę, że zaliczając tę pozycję na szybko i na najłatwiejszym poziomie trudności, można ją przejść w 10 lub nawet nieco mniej godzin. Wybierając od razu trudny poziom, do finału fabuły powinniśmy dotrzeć średnio w ciągu ponad 20 godzin, nie wliczając w to odkrywania wszystkich sekretów.
Rudy idzie na solo – Gwiezdne wojny – historie
W zasadzie o epickich momentach w fabule nie mogę za wiele napisać, bo akcja jest wartka, dzieje się sporo i wszystko, co przeżywamy na ekranie, stanowi niezwykłą przygodę, której warto dać się ponieść i zaskoczyć nią osobiście. A twórcy zadziwiają nas niejeden raz, bo nawet pojawiający się czasem backtracking związany z powrotem przemierzanymi niedawno ścieżkami na będący naszą bazą statek, wykorzystano jako okazję do zupełnie nowych doświadczeń i atrakcji. Co więcej, rudy nastolatek jako rycerz Jedi, który zupełnie nie przekonywał mnie w zwiastunach, ostatecznie dał się polubić i kibicowałem mu przez całą opowieść.
Cal Kestis, podobnie jak filmowa Rey, zajmuje się kosmicznym złomem, ale nie jako wolny duch, a zwykły robotnik Gildii Złomiarzy, która na planecie Bracca poddaje recyclingowi statki z czasów wojen klonów. Podczas nudnej roboty słucha tamtejszej rockowej muzy, codziennie dojeżdża do pracy brudnym, zatłoczonym pociągiem i jest pod kontrolą żołdaków Imperium. Cal ukrywa też fakt, że był padawanem – niedoszłym rycerzem Jedi, który jakoś przeżył czystkę Rozkazu 66. Kiedy przez przypadek musi użyć mocy i na jego trop wpadają inkwizytorzy, przyjmuje niespodziewaną pomoc załogi statku Stinger-Mantis i decyduje się wesprzeć ją w pewnej misji.
Po Wojnie Klonów został tylko złom. Teraz rządzi Imperium.
Indiana Cal – trochę Tomb Rider, trochę Indiana Jones.
DARTH MAUL – WITAJ W DOMU
Nie jest już żadną tajemnicą, że w Fallen Order zwiedzimy Dathomir, czyli rodzimą planetę Dartha Maula. Eksplorując ją, znajdziemy trochę informacji na temat tajemniczego ludu, z którego wywodził się Maul.
Cal ma odnaleźć holokron z informacjami o pozostałych przy życiu dzieciach obdarzonych Mocą, by dzięki nim odbudować potęgę Zakonu Jedi. Przedmiot został jednak dobrze ukryty, a jego tajemnic strzegą sekrety pradawnej cywilizacji i związane z nimi grobowce. Akcja rusza z kopyta już od pierwszych chwil, a potem tylko nabiera tempa. Sterując Calem, jesteśmy jak rycerz Jedi, Nathan Drake, Indiana Jones i Lara Croft w jednym. Bierzemy udział w bitwie, poznajemy wydarzenia z przeszłości i inne rzeczy, które grzechem byłoby Wam przedwcześnie zdradzać. Fallen Order zaskoczył mnie również tym, jak bardzo cała fabuła płynnie łączy się z rozgrywką.
Tutaj każde machnięcie mieczem, każdy skok nad przepaścią, a nawet samoleczenie wydają się nierozerwalną częścią historii, jakbyśmy brali udział w jednej, długiej cut-scence. Jeśli zabrakło w tym perfekcyjnej finezji rodem z Uncharted 4, to tylko przez nieco zbyt częste pauzy, by podczas medytacji zapisać grę, czy walki z bossami, wymagające z kolei nieco dłuższej przerwy w pędzie naprzód. Czasem to jednak my sami zatrzymujemy się mimochodem, patrząc na żyjący świat gry i szturmowców Imperium, którzy nieporadnie walczą z jakimiś lokalnymi zwierzakami.
Wspinaczka nie tylko wciąga jako element platformowy, ale czasem cieszy oko.
POBOCZNIE, ALE I TAK EPICKO
Historia opowiadana w Star Wars Jedi Upadły zakon ma miejsce pomiędzy wydarzeniami pokazanymi w filmowej Zemście Sithów oraz Nowej nadziei i koncentruje się na działaniach inkwizytorów Imperium – w tym przypadku Drugiej i Dziewiątej Siostry.
Te wydarzenia znamy w zasadzie tylko z komiksów i kreskówki Star Wars: Rebelianci, więc i sama gra robi wrażenie kolejnej pobocznej opowieści w stylu Gwiezdnych wojen: Historii. Nie ma w niej wjeżdżającego dywanu złotych napisów ani nawet klasycznego motywu muzycznego Johna Williamsa. Gra rozwija wiedzę o uniwersum zgodnie z obecnym kanonem, ale nie próbuje pakować się w główny nurt sagi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS