Dziesięć lat temu, dokładnie 10 lutego 2011 roku zmarł Antoni Halor, jeden z najbardziej znanych siemianowiczan – reżyser filmowy i telewizyjny, artysta plastyk, literaturoznawca, publicysta. Nie było dotąd większego popularyzatora naszego miasta, jak on. Jedna z najbardziej znanych jego publikacji poświęconych Siemianowicom Śląskim, to „Opowieści miasta z rybakiem w herbie” i to właśnie jej wznowieniem uczciliśmy pamięć wybitnego twórcy.
Antoniego Halora, siemianowiczanie pamiętają, jako oryginalną postać w „sztrykowanym” berecie, tego, który ocalał od zapomnienia tutejsze legendy, nasycał tutejszy krajobraz baśniowa atmosferą. Musimy wszakże mieć świadomość, że była to postać, która swoją wrażliwością artystyczną i intelektem wykraczała daleko poza siemianowickie opłotki, w istotny sposób wzbogacajac skarbnicę narodowej kultury. Zacznijmy od przypomnienia szczególnego dzieła – filmu „Testament” nakręconego wraz z Józefem Gębskim . To jeden z najważniejszych obrazów dokumentalnych o obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu opowiedziany prozą Tadeusza Borowskiego, wielokrotnie nagradzany na krajowych i międzynarodowych festiwalach i przeglądach. Otrzymał m. in. nagrodę Srebrnego Lajkonika na Krakowskim Festiwalu Filmowym w 1970 r. oraz nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Tours 1971 r., a jego kopia trafiła do zbiorów Museum of Modern Art w Nowym Jorku, co wskazuje na szczególną rangę dzieła.
Kolejne, warte przypomnienia filmy dokumentalne, to “Czarne-zielone” i “Czarne słońce” poświęcone ciężkiej pracy górników (wyróżnione na festiwalu w Krakowie w 1971 r. i zdjęte z ekranu przez cenzurę), “Notatnik 14” (nagrodzony Brązowym Lajkonikiem w 1973 r.); “Jeden plus jeden” ( uhonorowany nagrodą w Tampere oraz uznany za najlepszy film roku 1974 na festiwalu w Londynie), “Człowiek z laską” (piękny film o generale i wojewodzie Jerzym Ziętku, wyróżniony na festiwalu w Krakowie i uhonorowany Nagrodą Główną w 1979 r. w Łodzi); “Słoneczko jasne zza czarnych gór” (dokumentalny zapis wspomnień i pieśni z udziałem ostatnich, żyjących jeszcze wówczas powstańców śląskich); “Siedem zegarków Gustawa” (pełnometrażowy, fabularyzowany film dokumentalny o Gustawie Morcinku – wyróżniony I nagrodą Wydawnictwa Stronnictwa Demokratycznego “Epoka” w 1987 roku).
Antoni Halor był artystą wszechstronnym, co wynikało z jego wielu talentów popartych dodatkowo solidną edukacją. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskał dyplom Wyższej Szkoły Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi, doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim z zakresu literaturoznawstwa. Realizował się nie tylko w sztuce filmowej, czy teatralnej, ale także chwytał za pędzel, tworzył grafiki.
Prace A. Halora eksponowane były na wystawach indywidualnych m. in. w Warszawie, Katowicach i Saarbrücken, ponadto prezentowano je na wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Znajdują się w kolekcjach krajowych i zagranicznych w Austrii, Czechach, Francji, Niemczech, Słowacji, Kanadzie, Szwecji oraz Holandii.
W rodzinnych Siemianowicach Śląskich artysta jest najbardziej zapamiętany, jako autor wielu prac literackich utrwalających śląską obyczajowość i folklor. Oprócz wspomnianej na wstępie książki „Opowieści miasta z rybakiem w herbie”, spod pióra A. Halora wyszło wiele innych poświęconych miastu m.in.”Przewodnik siemianowicki. Wędrówki po mieście i okolicy”,”Pilnuj obowiązku swego-rzecz o Piotrze Kołodzieju”, “Wokół dawnej kaplicy siemianowickiego pałacu”, “Żarty nieżarty księdza Stabika”, “Siemianowickie koneksje Józefa Lompy”, “Nasza buda. Szkice z historii I Liceum Ogólnokształcącego w Siemianowicach”,”Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach” oraz ukazujący się od 2004 r. do 2009 r. „Kalendarz Siemianowicki”. W dorobku literackim siemianowickiego twórcy znajdują się również liczne publikacje dotyczące innych, śląskich miast zawarte w cyklu „ Podania i legendy naszych miast”, a cykl „Pejzaż mitologiczny” ukazujący się na łamach miesięcznika „Śląsk” stanowił niezwykle bogate źródło informacji i refleksji na temat kultury naszego regionu.
Antoni Halor był współzałożycielem grupy Oneiron, której artyści próbowali penetrować i artystycznie wykorzystywać tzw. odmienne stany świadomości, był także założycielem i pierwszym kierownikiem Studenckiego Dyskusyjnego Klubu Filmowego „Kino-oko” w Katowicach, mającego znaczący wkład w propagowanie sztuki filmowej.
autor: Ewa Roch-Wyrzykowska
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS