Pisarz, który nie cierpiał na żadną konkretną chorobę, zmarł we śnie w swoim paryskim domu. Urodził się w 1931 roku na południu Francji w rodzinie średniozamożnych rolników uprawiających winorośl. W młodości uczęszczał do szkoły katolickiej, był ministrantem.
Po II wojnie światowej wraz z rodzicami przeniósł się z prowincji na przedmieścia Paryża, w którym mieszkał przez niemal całe swoje życie. Po ukończeniu studiów historycznych w wieku 27 lat został zmobilizowany i brał udział w wojnie algierskiej. Swoją pierwszą powieść napisał w 1957. W latach 50. asystował przy krótkometrażówkach Jacques’a Tatiego.
Długa lista reżyserów, z którymi współpracował
Swoją współpracę z Buñuelem, trwającą kilkanaście lat, rozpoczął od “Dziennika panny służącej” (1964) – adaptacji powieści Octave’a Mirbeau.
ZOBACZ: Pierwsza ofiara COVID-19 w Kongresie. Nie żyje republikanin Ron Wright
Później Carrière współtworzył również scenariusze do takich jego filmów jak: “Piękność dnia” (1967), “Droga mleczna” (1969), “Dyskretny urok burżuazji” (1972), “Widmo wolności” (1974) oraz “Mroczny przedmiot pożądania” (1977).
Carrière współpracował ponadto z takimi reżyserami, jak Pierre Étaix, Louis Malle, Jean-Luc Godard, Volker Schlöndorff, Miloš Forman, Philip Kaufman, Jacques Deray, Michael Haneke, Nagisa Ōshima, Philippe Garrel czy Julian Schnabel. Napisał również scenariusze do dwóch filmów Andrzeja Wajdy: “Danton” (1983) i “Biesy” (1988).
Poza scenariopisarstwem pojawiał się też okazjonalnie w filmach jako aktor. Mimo tego, że był ateistą – podobnie jak Buñuel – zagrał u niego księdza w “Dzienniku panny służącej” oraz heretyckiego biskupa z IV wieku w “Drodze mlecznej”.
Juror w Cannes, laureat Oscara
Był trzykrotnie nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz: za “Dyskretny urok burżuazji” (1972), “Mroczny przedmiot pożądania” (1977) i “Nieznośną lekkość bytu” (1988). Ostatecznie otrzymał Oscara za całokształt twórczości w 2014 jako jeden z nielicznych scenarzystów uhonorowanych tą nagrodą.
ZOBACZ: Zmarł autor słynnego przeboju “Midnight Train to Georgia”
Zasiadał w jury konkursu głównego na 34. MFF w Cannes (1981).
Jest autorem książki-rozmowy z Dalajlamą pt. “Siła buddyzmu”. Napisał także adaptację indyjskiej “Mahabharaty” dla Petera Brooka, “Rozmowy o wielości świata”, w których rozprawiał z fizykami molekularnymi i kosmologami, oraz “Słownik głupstw”.
W Polsce ukazały się jego książki: „Alfabet zakochanego w Indiach”, „Alfabet zakochanego w Meksyku”, “Krąg łgarzy. Powiastki filozoficzne z całego świata”, “Szorstkie wino” oraz zapis jego rozmowy z Umbertem Eco (moderowanej przez J-F. de Tonnaca) w książce pt. “Nie myśl, że książki znikną”.
Twoja przeglądarka nie wspiera odtwarzacza wideo…
wka/ PAP, polsatnews.pl
Czytaj więcej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS