Mieszkańcy i społecznicy walczą o zielony Sołacz. Poseł Sterczewski: “To nasz wspólny skarb”

Mieszkańcy: przygotowaliśmy wariant kompromisowy

Czego domagają się twórcy petycji? M.in. poparcia wniosku rady osiedla o zwiększenie terenów zieleni na Sołaczu. Ale też jak najszybszego uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Te właśnie powstają, a uwagi do planów, zgłoszone przez mieszkańców i społeczników, są częścią miejskiej procedury. Uwagi można składać do 18 lutego w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej. 

– Chcielibyśmy zwiększenia przestrzeni chronionej przed zabudową na tym terenie, poprzez zagospodarowanie zielenią kilku działek, które są własnością miasta – tłumaczy Paweł Szwaczkowski, radny osiedla Sołacz. – Oczywiście pamiętamy o tym, że miasto to również pieniądze, finanse, dlatego też przygotowaliśmy wariant kompromisowy. Jesteśmy np. za tym, żeby przeznaczyć pod zabudowę atrakcyjną działkę na ryneczku przy ul. Urbanowskiej – zaznacza Szwaczkowski.

– To ważne, że jako strona społeczna przestaliśmy mówić o tym, że plan miejscowy należy zablokować. Plan miejscowy należy właśnie uchwalić – bo gdy go nie ma, powstają nowe budynki, które nijak wpisują się w tereny zielone i w ochronę tej przestrzeni – mówi Szwaczkowski.

Walczący o zielony Sołacz poznaniacy przypominają, że w przypadku braku miejscowych planów i tak wydawane są decyzje o warunkach zabudowy, a zieleń nie jest chroniona żadnym zapisem.

Chcą zachowania również ośrodków kultury

– Tereny, które stanowią ewidentne dobro wspólne, muszą zostać ochronione – mówi Michał Sobol ze Stowarzyszenia Miłośników ROD Bogdanka i Kolektywu Rozbrat. – Doskonale wiemy, że deweloperzy nie mają problemu z tym, aby otrzymać ziemię pod inwestycje, które służą maksymalizacji ich zysków – dodaje.

– Wiemy już, że samo mówienie na temat “betonozy” i „spisku deweloperów” jest działaniem nieskutecznym – zaznacza Arkadiusz Niemira, mieszkaniec Sołacza. – Postanowiliśmy się skupić na zaproponowaniu konkretnych uwag, które sprawią, że powstający plan zagospodarowania będzie po prostu lepszy. Są tam nie tylko ogólniki, ale konkretne przykłady, w jaki sposób chcemy chronić zieleń i interesy mieszkańców – zdradza Niemira.

Petycja zakłada m.in. wprowadzenie zapisów, które wezmą pod uwagę zasoby społeczno-kulturalne Sołacza, takie jak schronisko młodzieżowe przy ul. Drzymały czy Skłot Rozbrat przy ul. Pułaskiego.

Zieleń to zyski, które da się wyliczyć. Robi to już wiele miast

– Miasto powinno dopłacić do ochrony terenów zieleni, które tutaj są, a nie przeznaczać je pod zabudowę i na tym zarabiać – mówi Robert Kalak z Koalicji Za Zieleń Poznań. Jego zdaniem miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego powinny uwzględniać również usługi ekosystemowe. Czyli w dużym skrócie: zyski, jakie przynosi miastu znajdująca się w jego granicach zieleń. A ta nie tylko oczyszcza powietrze czy obniża temperaturę (co przekłada się na mniejsze zużycie energii potrzebnej do klimatyzowania pomieszczeń w czasie upałów), ale wręcz podnosi efektywność pracy mieszkańców.

Takie długofalowe symulacje korzyści wprowadzają już różne miasta na świecie. Ile funtów udało się oszczędzić dzięki drzewom, już kilka lat temu wyliczył np. Londyn.

– W tej chwili w Poznaniu, gdy bilans finansowy dotyczący danego terenu pokazuje np. minus 2 mln zł, miasto podejmuje decyzję, że dłużej nie może chronić tego miejsca przed zabudową, bo już nie ma pieniędzy. Gdyby wziąć pod uwagę rozłożone w czasie zyski, jakie da ten obszar zieleni, to nagle by się okazało, że to nie minus 2 mln zł, tylko plus 5 mln zł. I to by sprawiło, że być może więcej cennych przyrodniczo obszarów dałoby się uratować – mówi Robert Kalak.

Zgłoś naruszenie/Błąd