Dramat ośrodków narciarskich – branża nad przepaścią

Naszym wspólnym celem powinno być więc dążenie do znalezienia kompromisu, który z jednej strony pozwoliłby przedsiębiorcom przetrwać, rządzącym ograniczać rozwój pandemii, a społeczeństwu dbać o fizyczną i psychiczną kondycję.

Wypracowane rozwiązania stały się przedmiotem konsultacji z Ministerstwem Rozwoju i w Głównym Inspektoracie Sanitarnym, które uzgodnione i ogłoszone przez w/w organy miały zapewnić bezpieczne korzystanie ze stoków narciarskich.

Funkcjonujące w branży podmioty podjęły ponadstandardowe działania mające na celu przygotowanie się do sezonu – w tym roku było to nie tylko naśnieżanie i przygotowanie stoków oraz towarzyszącej im infrastruktury, ale także dostosowanie jej do wymogów przepisów sanitarnych. Według szacunków PSNiT koszty przygotowania ośrodków stowarzyszonych, które zostały już poniesione, to prawie 32 miliony złotych.

Co jednak najważniejsze – każdy kolejny dzień zamknięcia branży dla narciarzy, to średnio kolejnych 5 milionów złotych dziennie strat. Przy czym straty poniesione w przypadku okresu świąteczno-noworocznego w większości przypadków są znacząco wyższe.

Dzieje się to w momencie wyjątkowo sprzyjającej aury – tak śnieżnych i mroźnych dni w wielu górskich kurortach nie widziano od wielu sezonów.

Oprócz zakazu prowadzenia działalności kolejnym negatywnym skutkiem komplikującym funkcjonowanie jest niepewność odnośnie kolejnych tygodni.

Dziś wiadomo, że otwarcie stoków i narciarskiej infrastruktury nie nastąpi 18 stycznia. Co jednak wcale nie oznacza, że stanie się to 1 czy 15 lutego.

Ze wstępnych szacunków przedsiębiorców i prowadzonych na bieżąco analiz spływających do centrali PSNiT wynika, że ponowny start sezonu narciarskiego od 1 lutego pozwoli na uniknięcie wielu upadłości i utrzymanie znaczącej liczby miejsc pracy, mimo że szczyt sezonu narciarskiego, który przypada na okres świąteczno-noworoczny, mamy już przecież za sobą. Jednak każdy kolejny dzień zwłoki przyniesie zwolnienia i bankructwa, których po tym terminie nie będzie można już uniknąć.

Efektem ubocznym wprowadzonych obostrzeń jest komplikującą się sytuacja na stokach, które pełne są osób jeżdżących na sankach czy jabłuszkach w liczbach tak dużych, że nie jest możliwe ich kontrolowanie i aktywne reagowanie przez pracowników ośrodków (którzy formalnie przecież nie pracują).

Warto podkreślić, że odporność i fizyczna kondycja stały się jednym z najważniejszych aspektów skutecznej walki z koronawirusem, i dotyczy to osób w każdym wieku.

Pięćdziesiąty rok życia wyznacza moment w wieku średnim, kiedy korzyści z regularnej aktywności fizycznej mogą mieć największe znaczenie w zapobieganiu, minimalizowaniu i odwracaniu wielu fizycznych i psychologicznych zagrożeń, które często towarzyszą zaawansowanemu wiekowi. Ten pozytywny wpływ dotyczy większości ludzi, niezależnie od ich stanu zdrowia. Należy zwrócić uwagę, że utrzymanie wielu z tych korzyści wymaga regularnego i nieprzerwanego uczestnictwa i mogą one zostać szybko utracone w wypadku powrotu do braku aktywności. Udowodniono, że regularna aktywność fizyczna:

– poprawia ogólne samopoczucie,
– polepsza zdrowie fizyczne i psychiczne,
– pomaga zachować niezależny tryb życia,
– ułatwia samodzielne wykonywanie podstawowych czynności życiowych,
– pomaga opanować określone stany i choroby (np. stres, otyłość, cukrzycę,
– hipercholesterolemię),
– zmniejsza ryzyko zachorowania na niektóre choroby, np. wieńcową, nadciśnienie czy cukrzycę,
– pozwala minimalizować skutki pewnych niesprawności i może pomagać w leczeniu stanów bólowych.

Mariusz Posłuszny, Svetlana Lapina
Zapobieganie starzeniu się przez rekreację
Wielkopolska Wyższa Szkoła Turystyki i Zarządzania w Poznaniu

Badania epidemiologiczne dowodzą, że osoby, które rozpoczynają przygodę z wysiłkiem fizycznym lub pozostają aktywne, są mniej podatne na zachorowanie na depresję. Paffenbarger i wsp. zaobserwowali u mężczyzn w wieku 23-27 lat zmniejszone ryzyko podatności na depresję o 28% w przypadku osób o wysokiej aktywności fizycznej oraz o 17% u osób wykonujących umiarkowaną aktywność fizyczną (1000-2000 spalonych kcal na tydzień) w porównaniu z osobami o niskiej aktywności fizycznej.

Barbara Gieroba
Wpływ aktywności fizycznej na zdrowie psychiczne i funkcje poznawcze
Zakład Biofarmacji Katedry Chemii, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Analityki Medycznej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

O wynikach badań na temat związków aktywności fizycznej i zdrowia psychicznego pisał w lipcu 2019 roku także specjalistyczny magazyn The Lancet Psychiatry. Wynika z niego, że większość pacjentów z diagnozą depresji (do 70% chorych) czy schizofrenii nie spełnia wytycznych dotyczących aktywności fizycznej.

Dodajmy, że badania prowadzone były jeszcze przed wybuchem pandemii koronawirusa, która stała się dodatkowym czynnikiem destrukcyjnie wpływającym na ludzką psychikę.

Biorąc pod uwagę wszelkie argumenty finansowe, dotyczące konieczność ochrony działalności gospodarczych oraz miejsc pracy, a także kluczowy wpływ sportu, ruchu i aktywności na zdrowie fizyczne i psychiczne społeczeństwa, członkowie PSNiT oraz wszyscy przedstawiciele ośrodków narciarskich funkcjonujących w Polsce gorąco apelują o otwarcie stoków narciarskich nie później niż 1 lutego 2021 roku w zgodzie ze ścisłymi zasadami sanitarnymi, o czym w wyczerpującej formie traktowało również skierowane do Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii, Pana Jarosława Gowina pismo z dnia 13 stycznia 2021 roku.

Polskie Stacje Narciarskie i Turystyczne

Zgłoś naruszenie/Błąd