– Ktoś stwierdził, że koronawirusa czy zarazę najlepiej zwalczyć ogniem, dlatego należy nasz dom spalić. 112 odsyłało do sanepidu, sanepid do szpitala i tak było w kółko. Myślę, że ci co chorowali pierwsi, mieli szczęście w nieszczęściu. Traktowaliśmy, że jeszcze jesteśmy bezpieczni, jak się okazało nie do końca. Czułem się jak leżący, który jest kopany – mówi Paweł Lisiak.
To historia o tym, jak zmierzyć się nie tylko z wirusem, ale także z ogromnym obciążeniem bycia tym pierwszy zakażonym. O swoich doświadczeniach opowiedziało Polsat News trzech pacjentów zero. Wszystkich łączą podobne wątpliwości.
ZOBACZ: Biskup drugi raz zakażony koronawirusem. Trafił do szpitala
– Ja przechodziłem bezobjawowo, ktoś inny mógł przechodzić bezobjawowo i po prostu nawet się o tym nie dowiedział, że przeszedł wirusa, u mnie akurat zrobili test. Dużo osób wspominało, że przechodziło coś dziwnego już wcześniej. Jestem wręcz przekonany, że pierwszym nie byłem – mówi Paweł Lisiak, pacjent “zero” w powiecie krotoszyńskim w woj. wielkopolskim.
Pięćdziesięciojednoletni Paweł Lisiak to łowczy krajowy, który stoi na czele myśliwych w Polsce. Sanepid przyjął, że zakaził się na początku marca, podczas służbowego wyjazdu do Brukseli. To jedno podejrzenie sprawiło, że kwarantanną objęto ponad sto siedemdziesiąt osób.
– Nie kojarzę tego wyjazdu z koronawirusem, na którego zapadłem. Będąc w Brukseli, miałem kontakt z osobami, z których żadna nie była zakażona, nie była dodatnia jeśli chodzi o koronawirusa. Myślę, że jest to po prostu wygodne tłumaczenie – mówi.
Pierwszy na Podlasiu
Po powrocie, Paweł Lisiak uczestniczył w uroczystości powołania Michała Wosia na ministra środowiska. Ten – po niespełna dwóch tygodniach – okazał się być pierwszym zakażonym członkiem rządu.
– Na temat mojego przypadku było tyle domniemań, że jedno z nich to także ta droga – mówi Paweł Lisiak.
Wątpliwości nie było w przypadku Krzysztofa Drabikowskiego.
Lider Batushki, jednej z najpopularniejszych grup metalowych w Polsce, zakaził się podczas trasy koncertowej po Europie. Podlasie było ostatnim regionem wolnym od koronawriusa – do 17 marca, kiedy muzyk otrzymał pozytywny wynik testu na covid.
ZOBACZ: Eksperci WHO przylecieli do Wuhan. Po drodze u dwóch z nich wykryto Covid-19
– Chciałem zrobić ten test, ale niestety był z tym problem, gdyż każda instytucja odsyłała do drugiej, szpital odsyłał na numer 112, 112 odsyłał do sanepidu, sanepid do szpitala i tak było w kółko. Dopiero moja mama jako pediatra i rodzinny załatwiła to, żeby szpital przyjął, żeby zrobić test, na który się zgłosiłem jak tylko było to możliwe – opowiada Krzysztof Drabikowski.
Zaraz po wynikach testu, pierwszy na Podlasiu pacjent z koronawirusem opublikował post w internecie. Po prostu, by ostrzec znajomych. Obok wielu komentarzy wsparcia zobaczył z bliska, czym jest pandemia hejtu.
WIDEO: zobacz reportaż “Raportu”
Tygodnie w izolacji
W roli winnego został też postawiony pacjent zero z powiatu piotrkowskiego. – Duży hejt spadł na jednostkę, że to nasza wina, że ktoś się zaraził – mówi Dariusz Sekuła.
Dariusz Sekuła, tegoroczny maturzysta, od czternastego roku życia strażak ochotnik, zakaził się podczas koncertu organizowanego w OSP w Rozprzy z okazji Dnia Kobiet.
– Odebrałem telefon, usłyszałem że mam wynik pozytywny – z jednej strony strach z drugiej niedowierzanie, że to akurat mnie musiało to spotkać – opowiada.
Po tygodniu domowej kwarantanny, trafił do izolacji w Ośrodku Konferencyjno-Rekolekcyjnym w Porszewicach koło Pabianic.
ZOBACZ: Uszkodzenia płuc po Covid-19 zagrażały ciąży. “Z takimi wskaźnikami ludzie nie przeżywają”
– Na początku, jak tam trafiłem nie było dużo osób, ale po czasie widziałem przez okno, że coraz częściej przyjeżdżają karetki z osobami chorymi, w nocy było słychać jak ktoś ma duszności czy kaszel, wiadomo, ściany nie były grube, wszystko było słychać – wspomina Dariusz Sekuła.
Z sąsiadką z naprzeciwka widział się raz dziennie, o 13:30, kiedy żołnierze WOT przynosili obiad, kolację i śniadanie na następny dzień.
– Nie mogliśmy otwierać drzwi od pokoju, okno – bo miałem jedno okno – można było uchylać, nie otwierać. Na kartce dużymi literami na stole jak wszedłem było napisane, że za opuszczenie izolacji grozi kara 30 tysięcy złotych – mówi Dariusz Sekuła.
Tak spędził kolejne trzy tygodnie. – Od początku do końca kwarantanny nie miałem żadnych objawów – wspomina.
“Nie mogłem oddychać”
– Miałem napady kaszlu, które prowadziły do tego, że nie mogłem oddychać – opowiada Paweł Lisiak.
Jednak to nie fizyczne objawy koronawirusa uważa za największe wyzwanie.
To, co sprawia rzeczywisty ból, to hejt.
– Najbardziej zapadło mi w pamięci to, że ktoś stwierdził, że koronawirusa czy zarazę najlepiej zniszczyć ogniem i, że najlepiej po prostu nasz dom spalić, dom, w którym były dzieciaki same bez nas – mówi Paweł Lisiak.
ZOBACZ: Jacek Sasin zakażony koronawirusem
Mowę nienawiści potęgowała historia ojca Pawła Lisiaka. 85-latek jako pierwszy z rodziny trafił do szpitala powiatowego w Krotoszynie. Według hejtujących, za późno udzielił medykom informacji o możliwym kontakcie z osobą zakażoną.
“Zdaje się, że pan o którym mowa w tym tekście, po powrocie ze szpitala nie będzie miał w Krotoszynie poklasku, przypominamy – nie kłam medykowi” – to jeden z komentarzy w internecie.
Załamanie psychiczne
Powrotu ze szpitala jednak nie było.
– Wyczuwałem takie załamanie psychiczne u mojego ojca, jakieś takie zrezygnowanie, jakąś taką rezygnację i 27 marca rano od siostry otrzymałem wiadomość że ojciec nie żyje – wspomina Paweł Lisiak.
Mimo rodzinnej tragedii, społeczne wykluczenie nie ustało. Jeden z komentarzy hejterki: “Powiesiłabym go, zabić własnego ojca i zarazić setki ludzi”.
Śmierć najbliższej osoby przyniosła w tej historii jednak coś więcej niż samo cierpienie. Paweł Lisiak stał się pierwszym Wielkopolaninem, który oddał osocze. Osocze, które uratowało życie innych.
ZOBACZ: Niedzielski mówił o “czeskim wariancie koronawirusa”. Czesi zaskoczeni
– Decyzję o tym, że oddam osocze podjąłem już, będąc w szpitalu. Jeżeli dowiedziałem się, że to lek, który ratuje życie najbardziej potrzebującym, którzy muszą przejść bardzo głęboką terapię, że jest to dla nich szansa – opowiada Lisiak.
Tak było też w przypadku Krzysztofa Drabikowskiego. – Oddałem trzykrotnie i to trzykrotnie w ciągu 14 dni – mówi Drabikowski.
I strażaka ochotnika, Dariusza Sekuły, który możliwość pomocy innym, uważa za największy pozytyw swojej choroby.
– Pomagam innym osobom tutaj służąc w OSP, a tym samym oddałem osocze, też pomagając innej osobie, wiec to był mój obowiązek druha – uważa Sekuła.
“To nie koniec świata”
Pacjentów zero łączy jeszcze jedno przekonanie: W dobie pandemii powinniśmy koncentrować się na walce z pandemią, a nie na walce z ludźmi, którzy są chorzy.
A z perspektywy ozdrowieńca widzi się nadzieję.
– Dla tych wszystkich, którzy zachorowali, chciałbym powiedzieć, że to nie koniec świata, z tego się wychodzi – podsumowuje Dariusz Sekuła.
Twoja przeglądarka nie wspiera odtwarzacza wideo…
sgo/prz/ Polsat News
Czytaj więcej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS