Przetarg na wiadukty Warszawskie. Jak bydgoscy drogowcy “pudrują trupa” i robią z gęby cholewę

Tym słowom o zaskoczeniu przeczył jednak raport, jaki na listopadowej sesji złożył radnym wicedyrektor ZDMiKP Maciej Gust. Pokazał na zdjęciu, jak mocno skorodowane były elementy stalowe jedynego podpartego już słupa. Do tego powiedział, że tego typu konstrukcje wykonane z belek sprężonych typu korytkowego są w Polsce sukcesywnie rozbierane. Dodał, że „wiadukty należy uznać za wyeksploatowane” oraz że „dalsze inwestowanie w nie będzie wymagało nieproporcjonalnie dużych nakładów w stosunku do efektów”. Innymi słowy – drogowcy od dawna wiedzieli, że prędzej czy później konstrukcje trzeba będzie zburzyć i zbudować nowe.

O ile jednak podparcie wiaduktu na ul. Wojska Polskiego na kilka miesięcy przed planowaną rozbiórką jest efektem niefrasobliwości i wyrzuceniem w błoto kilkuset tysięcy złotych, tak tutaj trudno winić ZDMiKP za taktykę na przeczekanie. Nowe wiadukty to gigantyczna inwestycja – dość powiedzieć, że najtańsza oferta na przeprawę tramwajową i drogową na Brdzie między ul. Fordońską i Toruńską opiewała na ponad 150 mln zł. A tamte mosty będą miały ok. 250 m długości, wiadukty liczą 430 i 436 m.

Z ogłoszonego przed grudniowymi świętami przetargu wynika, że nie trzeba będzie wykonać stalowych klatek wokół wszystkich podpór. Wystarczą po cztery pod każdym z wiaduktów. Termin składania ofert mija jutro (13 stycznia), został przesunięty o dwa dni, bo padło kilka pytań od potencjalnych wykonawców. 60 proc. kryterium wyboru stanowi cena, 40 proc. – czas wykonania zadania. W tym drugim przypadku maksymalna liczba punktów zostanie przyznana za 18 tygodni. I można zakładać w ciemno, że tyle zadeklarują oferenci. Zegar będzie bił od dnia podpisania umowy. Jak łatwo więc policzyć, o ile postępowanie przetargowe zakończy się gładko, najwcześniej w czerwcu ZDMiKP będzie mógł ocenić, czy podpory pozwolą na zdjęcie szykan ze zwężonych jezdni. Cztery-pięć zadeklarowanych miesięcy można więc włożyć między bajki.