130. rocznica śmierci Aleksandra Guttrego (4 I 1891)

Dziś mija 130. rocznica śmierci Aleksandra Guttrego, polskiego działacza politycznego, uczestnika trzech powstań – listopadowego, wielkopolskiego i styczniowego.

Aleksander Guttry urodził się w 1813 roku. Pochodził z rodziny ziemiańskiej pochodzenia szkockiego, która przybyła do Polski. Szkołę średnią ukończył w Poznaniu.

W 1831 roku walczył w powstaniu listopadowym. W latach 40. uczestniczył w konspiracji niepodległościowej. Brał udział w przygotowaniach do powstania w 1846 roku, które jednak zakończyły się niepowodzeniem. Został aresztowany przez Prusaków. Po odzyskaniu wolności dalej prowadził działalność patriotyczną. W 1848 roku wziął udział w kolejnym powstaniu – wielkopolskim. Walczył w bitwach pod Sokołowem i Miłosławiem. Po upadku powstania prowadził działalność w Lidze Polskiej – jawnej polskiej organizacji patriotycznej, której przedstawiciele zasiadali w pruskim parlamencie. W 1850 r. została ona rozwiązana przez Prusaków.

W okresie powstania styczniowego w zaborze rosyjskim Aleksander Guttry sekretnie je wspierał i uczestniczył w powstańczej konspiracji. Był komisarzem powstańczego rządu na Wielkopolskę i Kujawy. Organizował pomoc materialną dla powstańców i przemyt broni. Później kierował tzw. Agencją Broni. W 1864 r. rząd pruski za udział w powstaniu skazał Guttrego zaocznie na karę śmierci przez ścięcie. Z tego powodu musiał emigrować Wrócił na ziemie polskie dopiero po ogłoszeniu amnestii w 1871 roku.

Był dwukrotnie żonaty. Jego druga żona, Julia z Kalksteinów, uwielbiała Paryż. Kochający mąż, chcąc sprawić żonie przyjemność, nadał nazwę Paryż wsi. Obecnie jest to wieś położona w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. żnińskim. Aleksander Guttry zmarł właśnie w tym Paryżu koło Żnina 4 I 1891 roku.