Artykuł o znanej w środowiskach ewangelików dziennikarce zmieściło 29 bm. czasopismo “Christianity Daily”. Zhang – gorliwa chrześcijanka – była dziennikarką niezależną i prawniczką. Po aresztowaniu w maju br. pozbawiono ją prawa do wykonywania zawodu. W lutym br. dojeżdżała z Szanghaju do Wuhanu, aby zbadać na miejscu reakcje władz na wybuch epidemii koronawirusa. Opisywała też m.in., jaką żywność dowożono rodzinom, odbywającym kwarantannę i na jaką pomoc lekarską mogą liczyć tam zarażeni pacjenci.
Poza tym interesowała się – bezskutecznie, jak się okazało – losami innych podobnych jej dziennikarzy, którzy nagle zaginęli w ostatnim czasie. Jednym z nich był Fang Bin, który ujawnił nagrania przedstawiające wynoszenie ze szpitala zwłok zmarłych na Covid-19. Vivian Wang napisała 28 bm. w “New York Times” (NYT), że „wprawdzie dziennikarze Chen Quishi i Li Zehua znaleźli się w końcu na wolność, ale o Fang Binie do dziś nie wiadomo, gdzie przebywa”.
Zhang Zhan „zniknęła” podobnie 14 maja po zamieszczeniu dzień wcześniej na YouTube kolejnego materiału z Wuhanu, w którym opowiadała o utracie miejsc pracy w tym mieście, o trudnościach miejscowych taksówkarzy nie mających klientów oraz o zastraszaniu ludności przez policję miejską (Chengguan). “Sposób, w jaki rząd sprawuje tu władze, to wzbudzanie strachu i groźby. To jest prawdziwa tragedia tego kraju” – stwierdziła blogerka. Już nazajutrz w Szanghaju ogłoszono o jej aresztowaniu na podstawie artykułu 293 Kodeksu Karnego (wykorzystywanego przez władze w przypadku aresztowań wszystkich obrońców praw człowieka w Chinach).
Dziennikarka odrzuciła wszystkie oskarżenia i w więzieniu dziennikarka zaczęła się modlić a we wrześniu rozpoczęła głodówkę. „Wierzę w Chrystusa i często modlę się do Boga, aby przebaczył czyniącym zło. Modlę się, aby zbawił wszystkich cierpiących ludzi” – wyznała później swojej adwokatce. Władze więzienia zdecydowały się na przymusowe karmienie Zhang za pomocą rurek włożonych do jej nosa i ust. Nie wyjmowano ich z jej ciała przez dwa miesiące, co powodowało stałe pogarszanie się stanu jej zdrowia. Przez całą dobę miała na rękach kajdanki i była przywiązana do łóżka. O uwolnienie mężnej dziennikarki apelowały do rządu Chin m.in. sekretarz stanu USA Mike Pompeo, ambasada Wielkiej Brytanii w Pekinie i Unia Europejska.
Cytowany w NYT Cheng Jiangang – chiński prawnik, obrońca praw człowieka w Chinach, który w ub. roku zbiegł do USA – tak skomentował wyrok na Zhang Zhan: “Zawsze gdy partia komunistyczna myśli, że rozprawa sądowa dotyczy «czynu politycznego», nie waha się przed użyciem przemocy, i to wyjątkowo okrutnej. Jaka jest wina Zhang Zhan? Ona tylko pojechała do Wuhanu, widziała tam różne rzeczy i tylko je opisała”.
Wspomniana Vivian Wang stwierdziła ze swej strony: “Zhang wprost krytykowała propagandę, która wychwalała działania rządu. A od samego początku wybuchu pandemii rząd chiński tłumił jakikolwiek krytycyzm w tej sprawie, zwłaszcza dążył do zatajenia tego faktu. Aresztował piszących o tym «dziennikarzy społecznych», groził poważnymi następstwami ich rodzinom i cenzurował media społecznościowe. Nie dopuszczając do krytyki, władze ukazywały siebie jako aparat działający w sposób odpowiedzialny, dobroczynny i przejrzysty. To właśnie oburzyło panią Zhang”.
Na rozprawę blogerka przybyła na wózku inwalidzkim i – według jej adwokatki Zhang Keke – z pięknej jeszcze w lutym kobiety została „sama skóra i kości”. “Zhang cierpi na bóle głowy, zawroty głowy, bóle żołądka, gardła i ust” – powiedziała prawniczka. Gdy matka oskarżonej – jedna z nielicznych osób, które mogły być obecne na rozprawie – zobaczyła ją w takim stanie, zaczęła płakać. “Zhang prawie nic nie mówiła w czasie tej parodii sądowej rozprawy, poza wyrażeniem swojego przekonania, że wypowiedzi ludzi nie powinny być cenzurowane” – stwierdziła Zhang Keke.
Amerykańska stacja telewizyjna CBS News, która również zamieściła materiał z rozprawy, podała, iż obrończyni blogerki miała „zakneblowane usta” i w rezultacie w ogóle nie było możliwości odwołania się do sądu wyższej instancji.
Według międzynarodowej organizacji Reporterzy bez granic i Komitetu Ochrony Dziennikarzy w Nowym Jorku rząd chiński w tym roku uwięził najwięcej dziennikarzy na świecie, a pogorszenie się w tym kraju sytuacji mediów wynika z uchwalenia tam restrykcyjnych przepisów związanych z wybuchem pandemii, które jednocześnie jeszcze bardziej ograniczyły wolność wypowiedzi.
Wiele zagranicznych rządów i obserwatorów wątpi w przejrzystość reżymu pekińskiego w sprawie powstania i rozwoju koronawirusa. Od miesięcy władze miejscowe twierdzą, że pokonały pandemię, chwaląc się wzrostem gospodarczym kraju. Tymczasem w ostatnich miesiącach w niektórych prowincjach i w samym Pekinie odnotowano nowe przypadki zachorowań. Mieszkańcom nakazano pozostawanie w swych regionach w okresie obchodów chińskiego Nowego Roku w styczniu przyszłego roku. Wprowadzono też ograniczenia w zakresie korzystania z publicznych środków transportu.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS