Kopia bandery z przedwojennego “Zawiszy Czarnego” na gmachu Urzędu Miasta Gdyni. fot. Marcin Mielewski
18.12.2020 r.
76 lat temu nad Gdynię nadleciały angielskie bombowce i dzięki wywiadowi Tajnego Hufca Harcerzy dokonały precyzyjnego nalotu na bazę Kriegsmarine. Wśród zatopionych okrętów znalazł się niesławny pancernik Schleswig-Holstein. W rocznicę nalotu na Urzędzie Miasta Gdyni zawieszono baner „Harcerze uratowali Gdynię” i kopię bandery harcerskiego żaglowca „Zawisza Czarny”.
Bohaterowie Westerplatte nie wiedzieli zapewne, że młodzi harcerze z Gdyni zrobili to, o czym marzyli ci polscy żołnierze – przyczynili się do zniszczenia pancernika Schleswig-Holstein, symbolu rozpoczęcia II wojny światowej. 18 grudnia 1944 roku wieczorem 227 wielkich, angielskich bombowców nadleciało nad Gdynię – zniszczyło port i wielką bazę morską niemieckiej marynarki wojennej. Na długiej liście strat był Schleswig-Holstein. Miasto, Śródmieście Gdyni ocalało.
Zaplanowanie tak precyzyjnego bombardowania było możliwe dzięki informacjom przekazanym do Londynu przez polski wywiad. Najważniejsze tajne dokumenty Kriegsmarine zostały zdobyte przez członków Tajnego Hufca Harcerzy (THH) z Gdyni w ramach akcji o kryptonimie B1. Dlatego w rocznicę tego nalotu na Urzędzie Miasta Gdyni zawieszone zostały 34-metrowy baner z napisem „Harcerze uratowali Gdynię” i kopia bandery przedwojennego harcerskiego żaglowca “Zawisza Czarny”, która była „świętością” dla członków THH w czasie okupacji. Być może dzięki temu zwyczajowi, Gdynia jest jedynym miastem na świecie, w którym banderę wiesza się na budynku.
– To jest tak niesamowita historia, że aż smutno, że do momentu jej adekwatnego świętowania nie dożył żaden westerplatczyk. Umierali nie wiedząc prawdopodobnie, że ich młodsi koledzy z Gdyni po prostu ich symbolicznie pomścili – opowiada prof. Jerzy Grzywacz, 92 lata, powstaniec warszawski, gdynianin, harcerz i przyjaciel wielu śp. członków THH. – Hitler zdecydował, że Gdynia będzie Festung Gotenhafen, twierdzą bronioną do ostatniego żołnierza. Angielski nalot 18 grudnia 1944 zniszczył pływające doki przeniesione z bazy w Kilonii do Gdyni, żeby były poza zasięgiem alianckich bombowców, laboratoria i wiele jednostek pływających, w tym Schleswig-Holstein. To spowodowało, że Gdynia przestała być tak bardzo ważnym celem dla nadciągającej Armii Czerwonej, która zrównywała z ziemią wszystkiego festungi na drodze do Berlina.
Dwie akcje „B”
THH uratował Gdynię na dwa sposoby: akcją B1 i akcją B2. Akcję B1 tak opisuje Polsko-Brytyjska Komisja Historyczna, powołana w 2000 roku przez premierów obu państw, w swojej 2-tomowej monumentalnej publikacji: „Wykradzione przez pchor. Wawrzyńczyka, członka Tajnego Hufca Harcerzy, plany bazy niemieckiej marynarki wojennej w Gdyni, przekazane do Londynu, pozwoliły na precyzyjne bombardowanie.”
Akcję B2 tak streszcza prof. Grzywacz: – Dziesiątki gdyńskich harcerzy THH pod dowództwem oficerów polskiego wywiadu przez kilka miesięcy gromadzili z narażeniem życia informacje o planach umocnień twierdzy Gotenhafen, w którą Niemcy zamienili Gdynię, i zamierzali bronić do upadłego. Te szczegółowe plany zostały z narażeniem życia przeniesione przez jedną z harcerek przez linię frontu i przekazane Rosjanom w marcu 1945. A ci, co ciekawe, zmienili plany frontalnego ataku na Gdynię. Weszli, że tak powiem, chirurgicznie.
– 18 grudnia to w życiu naszego miasta niezwykle ważna data, która przypomina o wydarzeniach z 1944 roku – mówi Wojciech Szczurek, prezydent Gdyni. – Dywanowy nalot aliantów na port i bazę Kriegsmarine nie zniszczył miasta, Gdynia ocalała. Przyczynili się do tego bohaterowie z gdyńskiego Tajnego Hufca Harcerzy. Dlatego dziś na masztach gdyńskiego ratusza zawiesiliśmy banderę “Zawiszy Czarnego” i baner z jakże prawdziwym tekstem: „Harcerze uratowali Gdynię”. Będą przypominać o tamtych historycznych wydarzeniach. Banderę i baner będziemy wieszać co roku, dając w ten sposób wyraz naszej wdzięczności i pamięci o tamtych wydarzeniach i ich bohaterach. Tak samo jak w rocznicę akcji B2, 28 marca.
Symbol zwycięstwa, nie porażki
Patrząc na banderę i baner na budynku Urzędu Miasta warto wspomnieć pisarkę Ewę Szelburg-Zarembinę, która w 1946 roku wystąpiła do ówczesnych władz komunistycznej Polski z apelem o wydobycie spalonego wraku pancernika i wystawienie go przy Westerplatte, żeby był symbolem zwycięstwa, a nie przegranej. Apel został zignorowany – wrak zabrali Sowieci. Kilka lat służył radzieckiej marynarce jako okręt-cel. Szczątki leżą na dnie Bałtyku na wodach estońskich.
„Schleswig-Holstein” przy nabrzeżu w porcie w Gdyni, kwiecień 1945. Źródło: www.gdansk.ap.gov.pl
Środowiska związane z historią THH planują zawieszenie bandery THH na wraku Schleswiga-Holsteina.
Różne instytucje, organizacje i środowiska związane z morzem, harcerstwem i rodzinami THH zaplanowały tzw. Harc po Bałtyku. Są po prostu zainspirowani pomysłem pani Szelburg-Zarembiny. Chcą w konwoju różnych okrętów i statków popłynąć na wrak, zejść pod wodę i wbić, zawiesić na nim banderę. Po to, żeby zainspirować do pełnego wdrożenia pomysłu pisarki: postawić wrak pancernika Schleswig Holstein przy Westerplatte jako symbol zwycięstwa. Harc został jednak zawieszony przez pandemię. Komitet organizacyjny Harcu jest przekonany, że i pani Szelburg, i westerplatczycy, i członkowie THH byliby zadowoleni, gdyby bandera THH została wbita we wrak pancernika 1 września 2021.
Autor tekstu: Paweł Kudzia
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS