Czym jest łysienie androgenowe?

Nadmierna utrata włosów to dla wielu osób źródło sporych kompleksów. Wraz z wiekiem ten problem może się znacznie nasilić, nawet jeśli starannie dobieramy pielęgnację i staramy się, żeby nie narazić fryzury na uszkodzenia.

Niestety zmiany zachodzące w naszym organizmie mogą skutkować intensyfikacją takiego zjawiska – zdecydowanie najczęstszą przyczyną wzmożonej utraty włosów jest tzw. łysienie androgenowe.

Łysienie androgenowe – charakterystyka

Łysienie androgenowe najczęściej dotyczy mężczyzn, chociaż czasem dotyka również kobiety. Włosy zaczynają wówczas wypadać ze względu na nagromadzenie hormonów zwanych androgenami. Łysienie może się rozpocząć już po 20. roku życia, dlatego też nawet młodzi mężczyźni mogą posiadać zakola, które pojawiają się nad czołem, w okolicy skroni.

Nie są dokładnie znane przyczyny występowania łysienia androgenowego. Z pewnością duże znaczenie mają zaburzenia hormonalne, istotne jest również podłoże genetyczne – jeśli ojciec zaczął szybko łysieć, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że podobnie będzie w przypadku syna. Dodatkowo pod uwagę należy wziąć czynniki zewnętrzne, które mogą znacząco wpływać na kondycję włosa.

Jak przebiega łysienie androgenowe?

Przede wszystkim warto wiedzieć, że cykl wzrostu włosów można podzielić na 3 fazy:

– anagen – aktywny etap wzrostu w mieszku włosowym;

– katagen – etap zanikania, podczas którego maleją procesy metaboliczne, a włos odłącza się od brodawki;

– telogen – etap wypadania, który może trwać przez kilka miesięcy.

U zdrowego człowieka ok. 85% włosów znajduje się w fazie anagenowej, zaledwie 15% w fazie telogenowej. Kiedy jednak cierpimy na łysienie androgenowe i pojawiają się np. zakola, ostatni etap ulega znacznemu wydłużeniu i może zacząć obejmować nawet 30% włosów.

Łysienie androgenowe – rozpoznanie i leczenie

W jaki sposób rozpoznać, że mamy do czynienia z łysieniem androgenowym? Symptomy znacząco się różnią w zależności od płci. U mężczyzn łysienie pojawia się najczęściej między 20. a 30. rokiem życia i objawia się przede wszystkim cofnięciem linii włosów, które przerzedzają się w okolicach skroni i czoła – czyli powstają zakola – a także na czubku głowy. U kobiet zaś łysienie jest zauważalne później, po 30. roku życia, choć najczęściej występuje w okresie menopauzalnym. Utrata włosów jest jednak szczególnie widoczna na linii przedziałku i bardzo nierównomierna.

Z reguły już szczegółowy wywiad z pacjentem pozwala lekarzowi ustalić diagnozę w postaci łysienia androgenowego. Konieczne jest jednak wykonanie badań krwi, a do tego trichogramu i trichoskopii. To testy z wykorzystaniem kamer i mikroskopu, co umożliwia bardzo dokładne przyjrzenie się kondycji włosa i jednoznaczne ocenienie, czy rzeczywiście objawy wskazują na łysienie androgenowe.

Co prawda nie istnieją leki przeznaczone typowo do zwalczania łysienia androgenowego, jednak można wypróbować różnego rodzaju terapie, które pozwalają na zahamowanie tego procesu. Doskonałe efekty może przynieść chociażby mezoterapia, czyli cykl zabiegów polegający na podaniu niezbędnych substancji odżywczych bezpośrednio do skóry, co stymuluje wzrost włosów.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ