Wielki pornograf czy genialny animator? Gdański kompozytor udźwiękowił biografię Waleriana Borowczyka

Na ile klimat i charakter filmów Borowczyka miały wpływ na twoją muzykę?

– Największy wpływ miały jego wcześniejsze filmy, znakomite animacje i wspomniane konstrukcje, które tworzył. Na samym początku Borowczyk stał się gorącym nazwiskiem eksperymentalnego filmu, zachwycali się nim wszyscy, inspirował się nim Terry Gilliam. Mówi o tym zresztą wprost w filmie, jak bardzo zazdrościł Walerianowi pomysłów.

Jak powstawała muzyka? 

– Materiał nagrałem dzięki uprzejmości Polskiego Radia i życzliwej pomocy Jacka Hawryluka i Małgorzaty Małaszko, w studiu S2 w Warszawie. Do nagrań zaprosiłem Anię Pašić (harfa), Huberta Zemlera (perkusja, metalofon), Pawła Szamburskiego (klarnet) oraz moich braci: Piotra Wesołowskiego (fortepian) i Tomka Wesołowskiego (kontrafagot, fagot). To była dla nas chyba pierwsza od czasów dzieciństwa okazja, żeby pograć coś razem! Na samym końcu poprosiłem jeszcze Misię Furtak, żeby dograła swój głos, który pojawia się w dwóch utworach.

Od premiery filmu minęło już sporo czasu – pierwszy raz został pokazany w maju 2018 roku. Co sprawiło, że płyta ukazuje się dopiero teraz?

– To prawda. Z jednej strony bardzo lubię ten materiał i miałem ochotę go wydać, ale z drugiej niewiele w tej kwestii robiłem. W okolicach premiery filmu nie było nawet czasu, żeby o tym myśleć, potem zająłem się innymi sprawami. W końcu mój agent zasugerował, że może warto byłoby to wydać i wróciliśmy do tematu.

Album ukazuje się pod szyldem słynącej z wydawania nietypowych soundtracków amerykańskiej wytwórni Lakeshore Records. Jak trafiłeś pod jej skrzydła?

– Od początku miałem założenie, że wolę wcale nie wydawać albumu, niż wydać go byle gdzie. Więc ten materiał wysłaliśmy do zaledwie kilku wyspecjalizowanych w muzyce filmowej wytwórni, ale Lakeshore Records nawet wśród nich była absolutnym topem, powiedzmy w pierwszej trójce. Rzeczywiście ukazują się tam mocne niezależne soundtracki: “Stranger Things” Kyle’a Dixona i Michaela Steina, “Monos” Miki Levi, “Mandy” Jóhanna Jóhannssona, “BoJack Horseman” Jessego Novaka czy “Drive” Cliffa Martineza, ale są też wielkim graczem ze ścieżkami dźwiękowymi komercyjnych filmów takich jak: “Star Trek”, “Logan”, “The King”, “Walking Dead” i wiele wielu innych. Nie nastawiałem się, że to się uda, tym bardziej że tyle czasu minęło od premiery. Tymczasem szef Lakeshore, Brian McNelis, odpisał następnego dnia i od razu zaproponował wydanie albumu.

Twoja działalność kompozytorska związana z filmem nabiera rozpędu. 

– Rzeczywiście ostatnio trochę się w tym temacie zagęściło. Cieszy mnie przede wszystkim, że są to świetne rzeczy i praca nad nimi jest ekscytująca. Niedawno miał premierę dokument “Tony Halik” Marcina Borchardta. Pisanie muzyki do tego filmu było przyjemnością, bo to jednak postać-legenda z telewizora, za dziecinnych lat oglądało się “Pieprz i Wanilię” z szeroko otwartą buzią. Kończę też pracę nad filmem “Ucieczka na Srebrny Glob” w reżyserii Kuby Mikurdy, tym razem jest to dokument o Andrzeju Żuławskim. Lubię ten soundtrack i w ogóle lubię pracować z Kubą, bo obdarza mnie dużym zaufaniem i wolnością. Do jego nowego filmu napisałem muzykę na piękne klasyczne syntezatory. Będzie można usłyszeć m.in. legendarnego Jupitera 8 czy radzieckiego Polivoxa, które będą zestawione z kwartetem wiolonczel. W tej chwili rozpocząłem też pracę nad muzyką do irlandzkiego filmu “Wolf” w reżyserii Nathalie Biancheri. Widziałem już pierwszy montaż filmu, wygląda niesamowicie. Główne role grają w nim George MacKay i Lily-Rose Depp, film jest kupiony przez Focus Features, więc będzie w kinach na całym świecie. I dobrze, bo szykuje się znakomita rzecz.

‘Love Express’ oryginalna muzyka z filmu autorstwa Stefana Wesołowskiego materiały prasowe