8 grudnia na rosyjskich stronach rządowych opublikowano tekst porozumienia międzyrządowego na temat utworzenia centrum logistycznego rosyjskiej marynarki wojennej w Sudanie. Zgodnie z nim w bazie w Port Sudanie będzie mogło przebywać do 300 osób (cywilów i personelu sił zbrojnych łącznie) i do czterech okrętów, również o napędzie atomowym. Treść porozumienia oświadcza, że ma ono „charakter obronny” i nie jest wymierzone w żadne państwo trzecie.
Jednostki o napędzie nuklearnym będą mogły zawijać do bazy „pod warunkiem zachowania norm bezpieczeństwa atomowego i środowiskowego”. Co istotne, rosyjski personel będzie korzystał z immunitetu dyplomatycznego, a całe terytorium obiektu zostanie objęte rosyjską jurysdykcją. Wojsko będzie miało prawo do noszenia i używania broni na tym terenie zgodnie z rosyjskim ustawodawstwem. Zaopatrzenie bazy w prąd, wodę i paliwo ma się odbywać na zasadach komercyjnych.
Szczególnie ciekawa jest kwestia obrony bazy – jak łatwo zgadnąć, od zewnątrz ochraniać ją będą Sudańczycy, zabezpieczeniem samego terenu zajmą się zaś Rosjanie. Moskwie zależy jednak również na ochronie bazy i okrętów przed środkami napadu powietrznego. W związku z tym w bazie pojawią się rosyjskie systemy przeciwlotnicze, które zapewnią również ochronę całego portu i miasta Port Sudan.
Ponadto Rosja zobowiązała się wesprzeć rozwój marynarki wojennej i sił zbrojnych Sudanu, dostarczać broń oraz przekazywać informacje z zakresu warunków podwodnych, powietrznych i hydrometeorologicznych na Morzu Czerwonym. Rosjanie zajmą się także modernizacją infrastruktury w samym Port Sudanie. Planowane jest zbudowanie między innymi pirsu dla sudańskich okrętów.
Porozumienie ma obowiązywać przez dwadzieścia pięć lat i być przedłużania o dziesięć kolejnych, jeśli żadna ze stron nie zgłosi wypowiedzenia z rocznym wyprzedzeniem. Podpisanie umowy z Sudanem to niewątpliwie sukces Moskwy, która stara się poszerzać swoje wpływy na świecie. Stała obecność nad Morzem Czerwonym to także możliwość szerszego oddziaływania w regionie z Indiami, strategicznym partnerem Moskwy w regionie. Niedawno ogłoszono plan budowy rosyjskich wojskowych w kilku innych krajach afrykańskich. Moskwa miałaby też negocjować ponowne otwarcie obiektów militarnych na Kubie oraz w Wietnamie.
To pokazuje, że Rosja stara się rozbudować swoją sieć zagranicznych instalacji militarnych i uzyskać przez to większe wpływy geopolityczne. Ma to znaczenie zwłaszcza w jej konfrontacji z Zachodem, która przybrała na sile po aneksji Krymu i konflikcie w Donbasie.
Strategicznie ważny region Morza Czerwonego
Porozumienie Rosji i Sudanu w sprawie utworzenia bazy logistycznej oznacza pojawienie się Moskwy w regionie Morza Czerwonego. W Dżibuti bazy wojskowe posiadają już Stany Zjednoczone, Chiny, Japonia i Francja. W Somalii garnizon utrzymuje Turcja, zaś w Somaliliandzie, separatystycznym regionie tego kraju, miała być wybudowana baza Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Obszar ten ma kluczowe znaczenie dla mocarstw z uwagi na przebieganie tamtędy kluczowych tras morskich i bliskość do stref konfliktów w Jemenie czy Somalii. Moskwa, negocjując z Dzibuti, Erytreą, a także rządem Somaliliandu, już wcześniej podejmowała próby ustanowienia swojej obecności w regionie.
Zobacz też: Kanadyjska firma chce kupić 29 izraelskich F-16
(pravo.gov.ru, portnews.ru)
Andshel, Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS