W latach 30. XX w. odkryto i udostępniono zwiedzającym wyjątkową galerię plenerową. Na naszych oczach toczy się życie lokalnych praludzi jaskiniowych z epoki kamienia. Po raz kolejny możemy zdać sobie sprawę z upływu czasu geologicznego – pustynia, znana dziś jako Sahara, tak naprawdę nie była tam od zawsze.
Najstarszą częścią “wystawy” jest tzw. era dzikiej fauny (ok. 10 tys. do 7 tys. lat p.n.e.), która obfituje w rysunki niezliczonych zwierząt, w tym także tych, które występujących w różnych formach – paradują tu słonie, hipopotamy, żyrafy, nosorożce, krokodyle i wiele innych zwierząt, które żyły tu, gdy tutejsza kraina była dużo wilgotniejsza, a dzisiejsza pustynia była raczej żyzną i tętniącą życiem sawanną.
Kolejną częścią tematyczną jest tak zwany okres okrągłych głów (ok. 5500–2000 p.n.e.), kiedy przedstawiano postacie ludzkie z okrągłymi głowami. Następny to tak zwany okres pasterski, w którym sztuka prehistoryczna pośredniczy w udomowieniu bydła czy scenach z polowań, czy tak zwana Era Koni (I wiek p.n.e.) lub Era Wielbłądów (od ok. 200 r p.n.e.).
Wiadomości o lokalnych malowidłach naskalnych po raz pierwszy pojawiły się około 1910 r., ale systematyczne badanie tego miejsca miało miejsce dopiero około 20 lat później. Oprócz odkryć archeologicznych, które na zawsze pozostaną skarbami Ziemi, Tassili oferuje niewyczerpaną gamę formacji geologicznych, takich jak zerodowane masywy piaskowcowe, łuki skalne, kaniony, jaskinie i rozległe doliny, przypominające księżycowy krajobraz.
WIDEO: Sahara pełna ryb. Naukowcy przedstawiają wyniki nowych badań
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS