Trzy godziny pociągiem do Wrocławia, czyli historia linii kolejowej w Opolu

Zbudowany w ostatnich latach XIX wieku, w duchu obowiązującego wtedy eklektyzmu, w nawiązaniu stylowym do wcześniej wzniesionego, bo już około 1860 roku budynku hali dworcowej

Sukcesywna rozbudowa linii kolejowej na Śląsku i zwiększenie liczby torów opolskiej stacji wymusiły pobudowanie tuneli i dodatkowego hallu wejściowego od strony ulicy Krakowskiej; ten hall stanowi dziś znany powszechnie fronton dworca.

Kolej żelazna budziła obawy i przestrach

Ale kolej znacznie wcześniej dotarła do Opola, już w 1843 roku otwarto jedną z najstarszych w Polsce linię Wrocław – Opole. Kolej kończyła się wtedy na Zaodrzu, w Szczepanowicach, bo nie było jeszcze mostu na Odrze, ale dla wygody pasażerów uruchomiono stały dojazd dorożkami konnymi do postoju na placu Wolności, obok klasztoru Franciszkanów, wtedy plac Dorożkarski (Droschkenplatz). Za przejazd dorożką płaciło się 5 fenigów, a otwartym wozem bez plandeki nawet mniej. W 1844 roku kursował pociąg z Opola do Wrocławia trzy razy dziennie, o godzinie szóstej, trzynastej i osiemnastej, podróż trwała trzy godziny i odbywała się dokładnie podług rozkładu jazdy, z dziewięcioma przystankami po drodze.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ