Jak zrobić idealny sernik?

Zacznijmy jednak od historii. Przepis na sernik pojawił się w pierwszej w historii ludzkości książce kucharskiej, a mianowicie w dziele greckiego lekarza i filozofa Aegimusa, który w V w. p.n.e. zebrał ogólne receptury na wypiek tego ciasta i połączył to z rozważaniami filozoficznymi. Dlaczego Aegimus wziął na warsztat sernik nie wiadomo, ale pewne jest, że tym ciastem zajadali się uczestnicy starożytnych igrzysk olimpijskich. Sernik dodawał sił, wigoru i chęci do sportowej rywalizacji.

Pierwszy, bardzo konkretny przepis na sernik pochodzi z kolei ze starożytnego Rzymu. Spisał go Marek Poncjusz Katon. Receptura nie różni się bardzo od tych, które stosujemy dzisiaj, bo tak naprawdę o smaku sernika decyduje przede wszystkim… ser.

Jaką drogą sernik trafił do Polski do końca nie wiadomo. są jednak pewne tropy.

W książkach kucharskich ze średniowiecza nie ma przepisów na to ciasto. Pojawiają się one dopiero w dziełach napisanych po powrocie Jana III Sobieckiego spod Wiednia, czyli pod koniec XVII wieku. Ciasto to pojawia się wtedy także w krakowskich restauracjach i pierwszych kawiarniach, a o wiedeńskim jego pochodzeniu może mówić nazwa, bo deser ten sprzedawany jest jako “sernik wiedeński”. Krakowianie lekko zmienili przepis i dodali polewę w formie kratki.

Od tego momentu sernik zaczął podbijać Polskę. W każdej części kraju powstawały regionalne odmiany tego ciasta. Na Kaszubach do sera dodawano ziemniaki, na Podlasiu z kolei łączono ser z makiem, tworząc seromakowce. Zaczęto posypywać ciasto kruszonką, migdałami, a nawet robiono serniki z tradycyjnie polskim ciastem drożdżowym.

Dziś rodzajów sernika znamy bardzo wiele. Ale nadal najbardziej popularny jest sernik wiedeński, pieczony z masy serowej z dodatkiem bakalii i aromatycznych olejków. W serniku tym nie ma spodu z ciasta, cały jest serowy.

Popularny jest również sernik nowojorski, którego spód robi się z pokruszonych ciasteczek z ciemnej mąki, a do masy serowej dodaje się śmietanę i sok z cytryny lub limonki. Taki sernik piecze się w kąpieli wodnej, dzięki czemu jest bardzo delikatny i lekki.

Niemcy słyną z Russischer Zupfkuchen. Nazwa sugerowałaby, że ciasto to pochodzi z Rosji, ale raczej to tylko legenda. Ten sernik ma spód z ciasta czekoladowego, a masa serowa posypana jest kruszonką, również czekoladową.

Najbardziej tradycyjny polski sernik zawiera oprócz sera budyń waniliowy lub śmietankowy. Spód przygotowuje się z kruchego ciasta, na który wykłada się aromatyczną masę serową i, obowiązkowo, kruszonkę. Polską specyfiką jest również sernik na zimno – wyjątkowe ciasto, które powstaje nie w piekarniku, a w lodówce. Do masy z sera dodawana jest żelatyna lub galaretka owocowa. Ciasto się schładza i podaje ze świeżymi owocami.

Choć sernik nie ma polskiego rodowodu, przez wieki mocno wrósł w naszą kuchnię i doczekał się wielu polskich modyfikacji. Nic więc dziwnego, że dziś to jeden z najbardziej popularnych w naszym kraju deserów.

Zobacz też:

Jak zrobić grzanki? 3 różne patenty na śniadaniowy klasyk

Ser do naleśników. 3 słodkie propozycje nadzienia

Kulinarne triki. Zaoszczędzisz czas w kuchni

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl