O. Zięba: Nie było żadnego zamiatania pod dywan przez Jana Pawła II

W ubiegłym tygodniu Stolica Apostolska opublikowała raport na temat oskarżanego o molestowanie nieletnich i dorosłych b. kardynała Theodore’a McCarricka z USA. Dokument ukazuje przypadki zaniedbań i lekceważenia w Watykanie sygnałów, jakie napływały ze Stanów Zjednoczonych o zarzutach stawianych McCarrickowi, który przekonał o swej niewinności Jana Pawła II.

Ukarany przez papieża Franciszka za pedofilię były kardynał Theodore McCarrick z USA, wydalony ze stanu kapłańskiego, w liście do ówczesnego sekretarza Jana Pawła II biskupa Stanisława Dziwisza w 2000 r. zapewniał o swej niewinności i odrzucał zarzuty; list przeczytał papież – ogłosił Watykan.

Raport Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej ws. Theodore’a McCarricka jest absolutnie jednoznaczny. To, co z nim wyprawiają różne media i różni politycy jest wręcz niewiarygodne. Raport pokazuje, po pierwsze, że pierwsze oskarżenie McCarricka o pedofilię pojawiło się ponad 12 lat po śmierci Jana Pawła II, w czerwcu 2017 roku. Wcześniej istniały jedynie nieoficjalne oskarżenia o czyny homoseksualne z dorosłymi. Po drugie, raport dokumentuje wieloletnie działania różnych gremiów, które zbierały się, dyskutowały, analizowały, nawet anonimowe doniesienia ws. McCarricka. Wszystkie dokumenty w jego sprawie były dla tych gremiów dostępne. Nie było żadnego zamiatania pod dywan przez Jana Pawła II – podkreślił O. Zięba.

Jego zdaniem, “w sprawie McCarricka struktury działały zbyt klerykalnie i korporacyjnie, szczególnie środowisko biskupów amerykańskich, które wybielało kard. McCarricka, nawet, gdy papież nakazał wdrożyć śledztwo”.

O. Zięba dodał, że “raport jest realnym oskarżeniem struktur dyplomatycznych, biurokratycznych, administracyjnych w Kościele, natomiast dowodzi, że Jan Paweł II działał jawnie, transparentnie – to jest udokumentowane”.

Duchowny zaznaczył, że kard. McCarrick “był niezwykle utalentowany, współpracował i był ceniony przez prezydentów USA Billa Clintona, Georga Busha i Baracka Obamę”. Jeszcze w 2009 roku Izba Reprezentantów prosiła go o przewodniczenie na Kapitolu modlitwom na inaugurację nowej kadencji – podkreślił o. Zięba. Był to bowiem, co podkreślają wszyscy, człowiek niezwykle utalentowany, pracowity, mający wielką łatwość nawiązywania kontaktów. Jak się okazało – ale było to dopiero w 2017 roku – był również mistrzem w oszukiwaniu i manipulowaniu ludźmi, a co gorsze przestępcą seksualnym – dodał.

Dwa lata po nominacji do Waszyngtonu, najważniejsze media w USA, które z wielkim powodzeniem tropiły wszystkie nadużycia seksualne w Kościele, uznały, że pogłoski o McCarricku są niewiarygodne i zamknęły śledztwo. Co więcej, w takich mediach jak “The Washington Post” czy “The New York Times” McCarrick występował wówczas w roli eksperta ds. walki z pedofilią – mówił o. Zięba. Jak podkreślił dominikanin, “jedyną osobą w episkopacie amerykańskim, która pisała o tym, że nominacja kardynała może wywołać skandal, bo krążą informacje o homoseksualnych zachowaniach McCarricka wobec kleryków i księży, był kardynał John Joseph O’Connor, ale krótko po napisaniu listu zmarł. Do Watykanu jednak w tym czasie płynęła też seria listów od najważniejszych biskupów i kardynałów, że popierają kandydaturę McCarricka i uważają, że jest on świetnym kandydatem do Waszyngtonu”.

Mimo wszystko Jan Paweł II kazał wdrożyć śledztwo i zweryfikować pogłoski o kard. McCarricku, a w szczególności by nuncjusz poprosił biskupów, którzy współpracowali z McCarrickiem, żeby złożyli relacje, co wiedzą na temat niemoralnych zachowań kardynała. Z ich raportów wynikało, że nie ma potwierdzenia wysuwanych oskarżeń, a kardynał cieszy się dobrą opinią. Potem, w sierpniu 2000 r., McCarrick przesyła list do bpa Dziwisza, który przekazuje go papieżowi. W liście McCarrick uroczyście przysięga, że nigdy nie miał żadnych kontaktów seksualnych i nigdy nikogo nie molestował. Ale – wbrew temu co mówią media – papież nie mianował wtedy McCarricka do Waszyngtonu, lecz polecił dopisać go do listy kandydatów, aby Kongregacja Biskupów zbadała i zweryfikowała wszystkie zgłoszone kandydatury, w tym McCarricka. Dopiero w dwa miesiące po owym liście McCarricka kongregacja podjęła decyzję, że jest on najlepszym kandydatem na biskupstwo w Waszyngtonie. Ta pozytywna opinia wróciła do papieża, który ją podpisał – wyjaśnił Zięba.

“Dlatego – mówi o. Zięba, “twierdzenie, że papież Jan Paweł II arbitralnie podjął decyzję o nominacji kardynała na metropolitę Waszyngtonu jest fałszywe”. Drobiazgowo opisano w tym raporcie obradujące różne gremia, spotkania oraz wymianę wszystkich dokumentów dotyczących sprawy McCarricka. Nie ma cienia zamiatania pod dywan i arbitralności – ocenił.

Dominikanin dopytywany, jakie działania podejmował papież Jan Paweł II ws. walki ze zjawiskiem pedofilii w Kościele, przypomniał, że “papież jest tym, który rozpoczął walkę z pedofilią i w 1993 roku napisał mocny list do biskupów amerykańskich, w którym pisał, że lepiej uwiązać sobie kamień u szyi i się utopić, niż zgorszyć maluczkich, wyrządzić krzywdę osobom słabszym i bezbronnym”. Dlatego powinno być “zero tolerancji” dla winnych pedofilii. Podobnie postępował w Irlandii. A w 2001 r. wydał motu propio “Sacramentorum sanctitatis tutela”, w którym nakazał, by wszystkie przypadki związane z nadużyciami seksualnymi duchownych przekazywać nie tylko indywidualnie do Kongregacji duchowieństwa, ale także do Kongregacji Nauki Wiary, by stworzyć całą strukturę do walki z pedofilią. W 2002 roku kolejny raz wezwał biskupów amerykańskich i publicznie ich upominał, że za słabo zwalczają tę – jak powiedział papież – “wstrząsającą zbrodnię” – tłumaczył o. Zięba.

O. Zięba odniósł się także do głosów z niektórych środowisk, które po publikacji raportu Stolicy Apostolskiej domagają się dekanonizacji św. Jana Pawła II. To jest totalna bzdura, nie ma czegoś takiego jak dekanonizacja – stwierdził dominikanin. Według niego, “raport o kard. McCarricku pokazuje, że poważny błąd popełniono w strukturach Kościoła, za co papież także odpowiada. Ale to błąd, a nie świadome tuszowanie sprawy. Święci także popełniają błędy – podkreślił o. Zięba.

Duchowny pytany, jakie działania – jego zdaniem – powinien podjąć Kościół w celu wyjaśnienia przypadków pedofilii podkreślił, że “trzeba podjąć działania, które będą szybsze, mocniejsze i bardziej jawne”. O. Zięba dodał, że “przede wszystkim chodzi o zadośćuczynienie moralne i materialne oraz o wsparcie psychologiczne i duchowe dla ofiar molestowania”. Zmieniają się też procedury przyjmowania kandydatów do seminariów oraz ich formacja, ale powinno ono jeszcze bardziej uwzględniać wiedzę psychologów i seksuologów. A i potem trzeba sprawdzać duszpasterzy, jak zachowują się w kontakcie z młodzieżą. A w samej kwestii nadużyć musi być konsekwentnie egzekwowana zasada “zero tolerancji” – działania powinny być szybkie i jednoznaczne – zaznaczył o. Zięba.