Prof. Zbigniew Oniszczuk zmarł 8 listopada po długiej i ciężkiej chorobie. Uroczystość pogrzebowa miała miejsce dzisiaj (12 listopada) w kościele pw. Matki Boskiej Bolesnej. Uczestniczyli w niej m.in. ks. prof. Michał Drożdż, ks. dr Rafał Śpiewak i ks. Ireneusz Tatura. Wraz z ks. proboszczem Markiem Norasem sprawowali mszę świętą za zmarłego rybniczanina. Żegnała go rodzina, najbliżsi, przyjaciele, studenci, współpracownicy.
Ewangelia wygłoszona podczas Eucharystii była niecodzienna – odnosiła się bowiem do Słowa.
Zobacz także
– „A Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo”. Kiedy stajemy przy pomnikach naszych bliskich zmarłych, często czytamy najważniejsze wiadomości o osobie, która odeszła. Patrzymy też na daty – narodzin i odejścia z tego świata. Te dwie daty wpisane są w ludzkie życie. Jeżeli świętujemy urodziny, to najdzie moment, kiedy będzie trzeba odejść z tego ziemskiego padołu. Byłoby ciężko, gdyby nie było nadziei. Pozwoliłem sobie wybrać fragment pisma świętego, by wsłuchać się w uroczystość Bożego Narodzenia. Bóg przyszedł na ziemię, stał się człowiekiem. Św. Jan napisał przepiękny hymn o logosie – Słowie – zwrócił się do wiernych ks. Marek Noras.
Jak przekonywał, właśnie to Słowo, które przyszło z Jezusem Chrystusem stało się źródłem nadziei.
– Że Bóg kocha człowieka, że ma dla niego po śmierci przygotowane wyjątkowe miejsce, które jest w niebie. Żegnamy dzisiaj śp. Zbigniewa, żegnamy człowieka, który był związany ze Słowem, który jako wykładowca akademicki wiedział, jak przekazywać drugiemu człowiekowi wiadomość, jak rozmawiać. To był profesor od Słowa – oznajmił duchowny w kazaniu.
Proboszcz podkreślił, że zmarły profesor wyróżniał się pogodą ducha, humorem i dystansem.
– Głęboko wierzę, że po tej drugiej stronie będzie zastawiony stół, gdzie zasiądziemy, aby spożywać wyborne wina, mięsiwo i będziemy dzielić się słowem. Stanie w królestwie tego, który powiedział o sobie, że jest Słowem. Żegnając dzisiaj Zbigniewa, dziękujmy Panu Bogu za to, że był częścią naszego życia, że gdzieś dane było go nam spotkać, doświadczyć jego osobowości. Prośmy, by Zbyszek spotkał się z odwiecznym Słowem. Św. Paweł napisał: nikt nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie. Tak żył śp. Zbigniew, który miał serce dla swoich najbliższych, rodziny, studentów, przyjaciół. Myśląc o nim i my żyjmy zawsze dobrym Słowem – zakończył kazanie ks. Noras.
—
Zbigniew Oniszczuk od 1981 roku związany był z Zakładem Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 2014 roku był kierownikiem Zakładu Komunikowania Międzynarodowego i Systemów Medialnych w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UŚ. W latach 2005-2012 był zastępcą Dyrektora Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych. Za działalność naukową był nagradzany Nagrodą JM Rektora w roku 2003, 2007 i 2017. Był również stypendystą niemieckiej Fundacji Konrada Adenauera i Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu w Salzburgu oraz członkiem Niemieckiego Towarzystwa Medioznawczego – Deutsche Gesellschaft für Publizistik und Kommunikationswissenschaft (od 2004 r.). W roku 2007 zakładał wraz z innymi badaczami mediów Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej. Do 2019 roku pełnił funkcję wiceprezesa PTKS oraz przewodniczącego konkursu DOKTORAT.
Profesor był autorem kilkudziesięciu artykułów i rozpraw poruszających problemy funkcjonowania mediów masowych, ich relacji z systemem politycznym, udziału mediów w komunikowaniu politycznym i public relations, przemian w systemie medialnym Polski i innych krajów. Wśród tych publikacji szczególne miejsce zajmuje autorska książka „Kształtowanie się polityki medialnej (Medienpolitik) rządu RFN w latach 1949-1989” (Katowice 2002) oraz współredagowane prace zbiorowe „Mało znane systemy medialne” (Sosnowiec 2007) i „Systemy medialne krajów bałkańskich” (Sosnowiec 2009), a także redagowana samodzielnie monografia zbiorowa „Systemy medialne w dobie cyfryzacji. Kierunki i skala przemian” (Katowice 2015). Publikował również w Niemczech, Austrii i Rosji.
W latach 2016-2020 kierował projektem NCN OPUS 10, który dotyczył badań nad powiązaniami pomiędzy elitami mediów i polityki w Polsce. Ten ostatni wielki projekt badawczy został zwieńczony publikacją wszystkich członków zespołu grantowego „The Elites of the Media versus the Elites of Politics in Poland”.
Pracownicy Uniwersytetu Śląskiego zapamiętają go jako człowieka wielkiej energii, pełnego entuzjazmu, którym zarażał innych.
-Z humorem i dystansem potrafił opowiadać o sobie i swoich podróżach po Polsce. Z zapałem uprawiał sport. Szybko zjednywał sobie ludzi, był niezwykle lubiany i ceniony przez studentów i pracowników. Nie miał obaw, aby wdawać się z nimi w naukowe dyskusje. Zarażał swoją pasją, a jednocześnie prezentował wszechstronną wiedzę i klasę. Z szacunkiem podchodził do swoich rozmówców. Jego głos i śmiech rozbrzmiewały po korytarzach Wydziału Nauk Społecznych zawsze, gdy się pojawiał na Uniwersytecie. Był ciepły, przyjazny, pozytywnie nastawiony do życia i ludzi. Optymistycznie patrzył w przyszłość. Walczył do samego końca i nigdy się nie poddawał. Dla nas pozostanie wspaniałym Przyjacielem, Kolegą, Mentorem – piszą.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS