Aktywistka Gabriela Lazarek spędziła noc “na dołku”. Wyszła z poważnymi zarzutami

“Niech pan przepuści przechodnia”

Kiedy protestujący doszli na plac na Rozdrożu, policjanci postanowili zablokować im przejście. Gabriela zobaczyła kobietę, która po prostu chciała przejść dalej, bo prawdopodobnie nie uczestniczyła w proteście. Zapytała policjantów, czy mogą ją przepuścić. Policjant się nie zgodził.

Wtedy cieszyńska aktywista zareagowała. Zapytała, dlaczego policja nie chce przepuścić postronnego przechodnia. Nie było odpowiedzi. – Prosiłam, żeby się zachowywali tak jak przystoi i odpowiedzieli. Nie powiem, doszło do wymiany zdań i kłótni, ale nic więcej. W pewnej chwili zostałam złapana za ramię, położona na ziemię i zaciągnięta do radiowozu. Tam skuli mi ręce. Straszyli, że jak się nie uciszę, wsadzą mnie w kaftan bezpieczeństwa. Dowiedziałam się, że jestem zatrzymana za użycie agresji wobec funkcjonariusza. Nic takiego nie miało miejsca – relacjonuje Lazarek.

Aktywistka została przewieziona na komendę przy Jagiellońskiej w Warszawie, gdzie po trwającym trzy godziny przesłuchaniu spędziła całą noc na drewnianej pryczy. Wypuszczono ją po godzinie 10 rano we wtorek, dopiero kiedy interweniował jej prawnik. – W ciągu trzygodzinnego przesłuchania miałam ręce skute z tyłu. Do komendy jeszcze wieczorem przyjechał prawnik, który chciał pomóc, ale policja miała go poinformować, że zakończyli już formalności – mówi Lazarek. Postawiono jej zarzuty z art. 226 KK i 224 par 2 KK, czyli znieważenie i napaść na funkcjonariusza. Za pierwszy zarzut grozi grzywna, kara ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku. Drugi jest poważniejszy, zagrożony jest karą więzienia do lat trzech.

Policja na szacunek musi zasłużyć 

Aktywistka po raz pierwszy spędziła całą noc „na dołku”. We wtorek rano pod komendą policji odbyła się demonstracja solidarnościowa. Ludzie domagali się wypuszczenia Lazarek. – Spędziłam noc w celi, po kilku godzinach dostałam kubek wody. Czułam się jak najgorszy przestępca – mówi.

Teraz Gabrielę Lazarek czeka sprawa w sądzie. – Nie jestem zdziwiona. To kwestia kilku miesięcy, kiedy aresztowanie ludzi będzie tak samo powszechne jak teraz spisywanie ich na ulicach. Granica się niebezpiecznie przesuwa. A skoro policja oczekuje szacunku, jak ten funkcjonariusz, który mnie zatrzymał, to niech zachowuje się tak, aby na ten szacunek zasłużyć – mówi.