W czasach, gdy świat coraz częściej zamyka się w swoich strachach, nienawiściach, fobiach, fochach, gniewie, wrzaskach i niesprawiedliwości, ja coraz większą buduję ścianę pełną drzwi.
Dzień w dzień, tydzień w tydzień uciekam przez nie do innego świata; wybiegam przez nie w przyszłość, czasami wracam do przeszłości; biegnę ku marzeniom o lepszym świecie, bardziej radosnym. Wylatuję daleko stąd, czasami kręcę się bardzo blisko, ciekawy ludzi przyjmuję zaproszenia do ich domów, ich miast i ich umysłów. Wchodzę w ich świat z należnym im szacunkiem i czym większą okazuję im uwagę, z tym z większą otwartością zapraszają mnie do swojego świata. I czuję się tam bardzo dobrze…
Jasne, za tymi moimi drzwiami też spotykam niesprawiedliwość, gniew i rozczarowanie; tam też człowiek dybie na człowieka, nienawidzi go, czasami upadla i atakuje. Ale z każdej takiej historii wypływa taka oto nauka: że skoro takie historie pokazały się na kartach książki, to znaczy ktoś je zauważył i jest szansa na to, że kto inny na tę niesprawiedliwość zareaguje i ją zakończy. Wiele razy dramaty kończą się błyskiem promyka nadziei, że (mimo wszystko) będzie lepiej.
I nawet jeśli spotykam za drzwiami kogoś kto ma inny ogląd na świat niż ja, to zawsze można z nim porozmawiać spokojnie. I spokojnie przemyśleć to, co on do mnie mówi, przemyśleć, co ja mógłbym mu powiedzieć, gdybym spotkał go w realnym życiu i gdyby zechciał mnie spokojnie wysłuchać… Gdyby zechciał…
Wracam czasami do naszego świata, by sprawdzić czy stał się lepszy i zawsze ponownie uciekam za drzwi. Ale wracam, przepełniony nadzieją, że może kiedyś będzie lepiej, bo wiem, że naszego świata nie można pozostawić na pastwę losu i głupich, podłych ludzi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS