Oto wyemancypowana malarka Marianna (Noémie Merlant) na prośbę majętnej hrabiny przybywa z Paryża na jedną z wysp wietrznej Bretanii, aby namalować portret jej córki Heloizy (Adèle Haenel), szykowanej do aranżowanego małżeństwa. Problem w tym, że arystokratka, buntując się przeciwko przymusowemu zamążpójściu, nie ma ochoty nikomu pozować. Matka ma jednak w głowie przebiegły pomysł – nowo przybyła do dworu artystka, pod przykrywką służącej najętej do dotrzymywania młodej damie towarzystwa, ma malować obraz w sekrecie.
“Portret kobiety w ogniu”: ulotne chwile
Marianna dyskretnie obserwuje więc modelkę podczas codziennych zajęć, łapie ulotne chwile – podpatruje gesty, mowę ciała, zagląda głęboko w oczy, w końcu w duszę. Próbuje poznać i zrozumieć Heloizę. A razem z nią te wyjątkowe momenty próbuje uchwycić widz – zapamiętuje pierwszy wyraz twarzy arystokratki, kształt ucha, sposób, w jaki układa dłonie, w głowie odtwarza scenę opadania kosmyka włosów szlachcianki, zapamiętuje, z której strony ust Heloizy tworzy się uroczy dołek, kiedy się uśmiecha.
Szczwany to zabieg Sciammy, aby widz tworzył portret kobiety razem z Marianną. “Portret damy w ogniu” jest więc poniekąd opowieścią o wzajemnym uwodzeniu. Także publiczności, która zakochuje się w filmie stopniowo, acz skutecznie. Bo to film, który – jak wspomnienie o bliskiej osobie – pozostanie z widzem na długo. I tak jak Marianna … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS