Zmiana etatu w trakcie choroby a podstawa wymiaru zasiłku

Podstawa wymiaru zasiłku

Podstawa wymiaru zasiłku to średnia wysokość wynagrodzenia, która stanowi podstawę do wypłaty zasiłku. Podstawę stanowi co do zasady średnie wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła okoliczność uprawniająca do uzyskania za ten czas zasiłku, pod warunkiem jednak, że pracownik jest zatrudniony u danego pracodawcy przez czas, który umożliwia obliczenie średniego wynagrodzenia z 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa podstawę wymiaru zasiłku przysługującego ubezpieczonemu (zatem nie tylko pracownikowi ale również innym ubezpieczonym) będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Polecamy: Kodeks pracy 2020 PREMIUM

Jeśli pracownik jest zatrudniony krócej niż 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku ustala się z okresu zatrudnienia. Nie mniej podstawa wymiaru zasiłku ustalana jest jako średnia z miesięcy przepracowanych.

Pracownik jest zatrudniony od 01 maja 2019 r. Pracownik przedłożył do pracodawcy orzeczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do wykonywania pracy od 18 kwietnia 2020 r. Podstawa wymiaru zasiłku zostanie ustalona jako średnia wynagrodzeń z okresu od maja 2019 do marca 2020 (czyli z 11 miesięcy zatrudnienia). Ponieważ pracownik jest wynagradzany stałą stawką w wysokości 3000 zł brutto, podstawa wymiaru zasiłku wynosi: 3000 zł zgodnie z wyliczeniem: (3000 x 11 miesięcy) : 11 miesięcy = 3000 zł brutto

Niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego

Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy.

W takiej sytuacji – stosownie do art. 37 ust. 2 wspomnianej ustawy – podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi:

1.

wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości,

2.

wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień,