Majowa zupa

Kiedyś na wsiach nazywana była majową zupą. Gotowano ją z jarzyn i liści pokrzywy, podagrycznika i innych ziół pojawiających się o tej porze roku w ogrodach, lasach i na łąkach. Można też wykorzystać do jej przygotowania nowalijki (kalarepę, botwinkę, szczaw czy szpinak). Ostatnio wypróbowałam mieszankę pokrzyw, podagrycznika i młodych listków mniszka. Zupa niby zwyczajna, a jednak z wyraźnie zielnym, lekko gorzkawym smakiem była odkryciem dla całej rodziny i szybko zniknęła z garnka. Dla mniej odważnych na początek można wypróbować połączenie szpinaku lub szczawiu z pokrzywą. Też będzie ciekawie!

Wywar dopraw liściem laurowym, suszonym lubczykiem lub pietruszką, pieprzem, solą i maggi. Na palniku opal obraną z ciemnych łupin cebulę i dodaj ją do wywaru w całości. Zrumieniona miejscami cebula doda zupie głębszego, mniej słodkiego smaku. Następnie dodaj kawałek obranego pora i zgniecione ząbki czosnku. Wywar gotuj pod przykryciem ok. 15 minut. W tym czasie obierz ziemniaki, marchewki i niewielki kawałek selera. Ziemniaki pokrój na małe kawałki, a marchewkę i seler zetrzyj na tarce o grubych oczkach. Z wywaru wyjmij cebulę z porem. Dodaj pokrojone w kostkę ziemniaki, a po kilkunastu minutach startą marchewkę i seler oraz przeciśnięty przez praskę czosnek. Pokrzywę (młode szczytowe części) i szpinak (może też być szczaw czy liście podagrycznika) zmiksuj lub zblenduj z dodatkiem wywaru (jeśli nie masz blendera, bardzo drobno poszatkuj zieleninę). Dodaj do zupy. Zabielaj jogurtem naturalnym lub śmietaną, a na koniec dopraw solą, pieprzem i jeśli trzeba – maggi. Podawaj z grzanką posmarowaną masłem.

Smacznego 🙂