Trzy siostry – s. Eneasza, s. Sancja i s. Zacheusza – z klasztoru Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach zdecydowały się wyruszyć z misją specjalną do Domu Pomocy Społecznej w Kaliszu.
– Po przyjeździe do DPS, na drugi dzień z samego rana, włączyłyśmy się w życie tego domu, wykonując wszystkie potrzebne czynności. Pensjonariusze w dużej części zakażeni koronawirusem oraz okrojony w liczbie i przemęczony personel przyjęli nas z wdzięcznością i ze łzami w oczach… Byłyśmy – jak się okazało – pierwszymi wolontariuszkami, które odpowiedziały na apel o pomoc. Strach w oczach, lęk, obawa, brak poczucia bezpieczeństwa, samotność i bezradność ogarniała tu wszystkich w obliczu tego tajemniczego i niewidocznego wroga, jakim jest koronawirus – wspominają.
Stopniowo, każdego dnia w tę trudną i smutną rzeczywistość siostry wnosiły optymizm, dobre słowo, potrzebny gest życzliwości, a także rozbudzały ufność w obecność i działanie miłosiernego Boga. – Przede wszystkim zaś niesiemy pokój i nadzieję. Zachęcamy do ufności, bo Bóg jest większy od niewidzialnego wroga i razem z Nim wygramy tę wojnę z koronawirusem. Pali się w nas pragnienie, by nieść orędzie Miłosierdzia na ostatnim już etapie życia tych ludzi, bowiem wszyscy są posunięci w latach. Towarzyszymy im modlitwą także przy pielęgnacji – opowiadają zakonnice. – Gdy widzimy powykręcane, często bezwładne ciała, czujemy się jak na Golgocie. W tych ludziach dotykamy cierpiącego Chrystusa, to dla nas wielki zaszczyt. W odpowiedzi słyszymy to jedno wyszeptane z trudem słowo: “Dzię-ku-ję” – dodają.
Z osobami, które są bardziej sprawne, siostry żartują i starają się rozmawiać o pięknych i dobrych wydarzeniach z ich długiego życia. Czasem proponują też grę planszową czy różne przyśpiewki, by choć na chwilę odciągnąć ich od skupienia na niepewności i lęku.
– Panie z personelu, bardzo oddane swoim podopiecznym, lecz utrudzone, przemęczone, oddzielone od swoich rodzin, dzieci pytały: “Skąd wy macie codziennie tę siłę i radość?”. Odpowiadamy: “Od Jezusa, z codziennej Eucharystii, adoracji Najświętszego Sakramentu, modlitwy”. Każdy dzień niesie z sobą mnóstwo przeżyć. Jednym z nich była Niedziela Bożego Miłosierdzia. Święto takie inne od wszystkich dotychczasowych. Tam, gdzie było to możliwe, mieszkańcy DPS, zachęceni przez nas, łączyli się z sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przez transmisje Mszy św. Jeszcze bardziej w tym dniu mówiłyśmy o dobroci Boga, o Jego miłosierdziu i miłości. Dom i serca pensjonariuszy powoli ogarniały pokój, nadzieja i wiara – mówią siostry.
Nie kryją również, że jednym z trudniejszych przeżyć było dla nich przetransportowanie zarażonych osób do szpitali w Poznaniu i Kaliszu. Wiele z tych osób przeżyło bowiem wojnę, a teraz zmaga się z ciężką chorobę, dlatego konieczny transport do szpitali był dla nich niczym deportacja do szpitali… – To było dla nich niezwykle trudne doświadczenie. Wojsko, które pomagało, starało się wykonywać wszystkie zadania z wielką troską, a my… z różańcami w oknach ogarniałyśmy wszystkich modlitwą. Koronką do Miłosierdzia Bożego wspieramy też podopiecznych, przechodzących do domu Ojca Niebieskiego – przyznają siostry.
Co ważne, nie mają również wątpliwości, że okazując każdego dnia miłosierdzie, same bardzo go doświadczają. Sporo osób z zewnątrz wspiera je bowiem różnymi darami, żywnością, podstawowymi rzeczami do higieny itp. – Czujemy też niezwykłe wsparcie duchowe, które płynie z modlitwy sióstr naszego zgromadzenia – podkreślają siostry z Łagiewnik.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS