Sprawa o zamordowanie matki lekarza w Skarżysku

Kursy
pszczelniczo-drobiarskie

Dla pracowników Dyrekcji Kolejowej Radomskiej – Ministerstwo Komunikacji organizuje w dniu 13 b. m. w Chełmie pouczenie z dziedziny hodowli pszczół i drobiu.
W kursach tych mogą przyjąć udział pracownicy kolejowi, którzy interesują się hodowlą pszczół i drobiu. Będą oni na czas kursu zwolnieni od pracy, o ile względy służbowe na to pozwolą.

Słowo nr 83, 9 kwietnia 1930

 Sprawa o zamordowanie matki
lekarza w Skarżysku

W Sądzie Okręgowym w Radomiu toczyła się sensacyjna sprawa dr Wandy Michalskiej i Józefy Bugajskiej, oskarżonych o zamordowanie matki lekarza Klementyny Michalskiej na tle nieporozumień rodzinnych.
W Skarżysku wykryto straszliwy mord. Nieznany sprawca zamordował w nocy śpiącą Klementynę Michalską, pozorując napad rabunkowy.

W toku dochodzenia ustalono, że zbrodnię dokonała służąca Józefa Bugajska, która przyznała się do zabójstwa i wskazała jako podżegaczkę żonę dr Michalskiego, z którą wspólnie opracowała plan mordu teściowej.
Doktorowa Michalska żyła w separacji z mężem. Mieszkając pod jednym dachem, nie miała żadnego wpływu na gospodarstwo i sprawy rodzinne, które prowadziła teściowa.
Klementyna Michalska sprzyjać miała również rywalce doktorowej Michalskiej.
Na tym tle doszło do tragicznego mordu. Szczegółów rozprawy sądowej podać nie możemy. Decyzją sądu zarządzono tajność obrad, która objęła również odczytanie aktu oskarżenia.
Drowa Michalska i służąca Bugajska odpowiadają za zabójstwo z art. 225.
Wyrokiem Sądu Wanda Michalska, żona dra Michalskiego skazana została na 8 lat więzienia i Józefa Bugajska na 6 lat.

Trybuna nr 15, 9 kwietnia 1937

 Milion ludzi chorych
na gruźlicę
„Dni przeciwgruźlicze” w Radomiu

W Radomiu odbywają się obecnie „Dni Przeciwgruźlicze”, mające na celu zwrócenie uwagi społeczeństwa na groźną klęskę straszliwej choroby, zbierającej tak obfite żniwo.
Na terenie Radomia sprzedawane są znaczki, organizowane zbiórki, pokazy i odczyty, z których dochód przeznaczony jest na zasilenie funduszów przychodni przeciwgruźliczej w Radomiu.
Jednocześnie przeprowadzona zostanie wielka akcja werbunkowa członków Tow. Przeciwgruźliczego w Radomiu.
(…) Na 34 miliony ludności w kraju milion z górą choruje na gruźlicę. Gruźlicą kości dotkniętych jest około 600,000, gruźlicą skóry około 400,000. Rok rocznie gruźlica pochłania 100,000 ofiar, przeciętnie co 6 minut umiera w Polsce jeden obywatel na gruźlicę. Na gruźlicę umiera u nas trzy razy więcej osób, niż na inne choroby zakaźne razem. Wśród 19 krajów europejskich zajmuje Polska pod względem wysokości liczby zgonów pierwsze miejsce.
Aby stan zakładów leczniczych i zapobiegawczych dla gruźlików doprowadzić do należytego poziomu należałoby przez czterdzieści lat wydawać na ten cel 40 milionów złotych rocznie.
Grozę sytuacji powiększa jeszcze fakt, że spośród ogólnej liczby miliona chorych na gruźlicę co najmniej 480,000 jest chorych niebezpiecznie dla otoczenia.
(…) Opieka nad gruźlikami zajmuje się w Radomiu tylko przychodnia przy T-wie Przeciwgruźliczym. Walczy ona z wielkimi trudnościami, nie mogąc podołać wzrastającym potrzebom.

Trybuna nr 15, 9 kwietnia 1937

Statystyka łaźni miejsk.

O higienie mieszkańców Radomia najlepiej świadczy statystyka łaźni miejskiej.
Rocznie sprzedaje się 14,400 biletów do wanien, 13200 biletów do łaźni, 2400 do parówek.
Robotnicy Fabryki Wyrobów Tytuniowych i magazynów tytuniowych wykują rocznie 8 160 biletów, robotnicy Fabryki Sprzętu Przeciwgazowego 2760.
Z łaźni korzysta rocznie 41.760 osób, czyli przeciętnie co drugi mieszkaniec raz rocznie.
Nic dziwnego, że łaźnia miejska jest kopciuszkiem wśród przedsiębiorstw miejskich i nie daje żadnych zysków.

Trybuna nr 17, 23 kwietnia 1937

nika fot. archiwum cozadzien.pl

Zgłoś naruszenie/Błąd