Dziś mija dokładnie 10 lat od czasu katastrofy rządowego samolotu Tu-154 z prezydentem Lechem Kaczyńskim i wieloma innymi przedstawicielami państwa polskiego na pokładzie.
10 IV 2010 roku mieli oni wziąć udział w uroczystościach ku czci polskich oficerów pomordowanych przez NKWD w Katyniu. Samolot Tupolew 154 (w skrócie Tu-154) wyleciał rano z lotniska w Warszawie. Na miejscu warunki atmosferyczne były trudne. W związku z tym piloci podjęli decyzję, by odlecieć. Po wydaniu komendy „Odchodzimy” z niewiadomych powodów samolot zamiast odlecieć rozbił się. Wszyscy obecni na pokładzie – obsługa i pasażerowie (w sumie 96 osób) – zginęli. Do dziś nie wiadomo do końca, co właściwie się stało.
W katastrofie smoleńskiej zginął urzędujący prezydent Lech Kaczyński, jego żona Maria, były prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, dwaj wicemarszałkowie Sejmu (Krzysztof Putra i Jerzy Szmajdziński), wicemarszałek Senatu – Krystyna Bochenek, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – generał Franciszek Gągor, dowódcy wszystkich czterech rodzajów wojsk (wojsk lądowych – gen. dyw. Tadeusz Buk, sił powietrznych – gen. broni Andrzej Błasik, marynarki wojennej – wiceadm. Andrzej Karweta, wojsk specjalnych – gen. Włodzimierz Potasiński), prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Janusz Kurtyka, prezes Narodowego Banku Polskiego – Sławomir Skrzypek, Władysław Stasiak – szef Kancelarii Prezydenta, Aleksander Szczygło – szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, przedstawiciele stowarzyszeń zrzeszających rodziny ofiar zbrodni katyńskiej (n. p. Bożena Mamontowicz-Łojek) oraz innych organizacji (n. p. prezes Naczelnej Rady Adwokackiej – Joanna Agacka-Indecka) oraz inne osoby towarzyszące, no i oczywiście obsługa samolotu.
Zdarzenie wywołało wielki szok w społeczeństwie. Było to zdarzenie praktycznie bezprecedensowe w dziejach nie tylko Polski, ale też świata. Można by ewentualnie wymienić katastrofy rządowego samolotu z Samorą Machelem, prezydentem Mozambiku, oraz innymi wysokim urzędnikami tego państwa, jaka miejsce w 1987 roku na terenie RPA. W tamtym wypadku poza prezydentem nie było aż tylu ważnych osób.
To poruszenie wywołało masowe gromadzenie się i palenie zniczy w miejscach mogących się kojarzyć z ofiarami katastrofy, np. gmachami oddziałów kierowanych przez nich instytucji. To była prawdziwa narodowa żałoba.
Z czasem, gdy życie zaczęło wracać do normalnego toru, zaczęły też pojawiać się negatywne, a z czasem bardzo negatywne emocje. Powodów jest kilka. Pierwszym jest sama ostrość sporu politycznego, który istniał już wcześniej i bynajmniej nie zanikł. Drugim powodem były medialne manipulacje. Zaczęto wbrew faktom fałszywie oskarżać o spowodowanie katastrofy… jej ofiary. Trzecim powodem były kontrowersje wokół samego wyjaśniania katastrofy. Wiele powiedziano i napisano o postępowaniu obu rządów – polskiego i rosyjskiego. Wskazywano nieścisłości czy wręcz zafałszowania w oficjalnych wersjach. Szczytem był raport t.zw. Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego, który wbrew nazwie w praktyce był instytucją zdominowaną przez Rosjan, i który oficjalnie powtórzył medialne kłamstwa obciążające ofiary.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS