Tytułowe pytanie,od dawna nie ma dla mnie rewolucyjnego charakteru i kontekstu , gdyż nigdy QM nie uważałem za fundamentalną teorię fizyki ,a jej masowe stosowanie do każdego obiektu i zjawiska przyrody ,oraz interpretowanie ewolucji wszechswiata jej zasadami (Modelem standardowym cząstek) uważałem i uważam za największy błąd teoriopoznawczy fizyki współczesnej.
W przeciwieństwie do teorii względności,która jest fundamentalą teorią fizyki ,przedstawiającą model powstania wszechświata,ewolucji w czasie, oraz zniknięcie.Jej prawa i kategorie mają zastosowanie i funkcjonują w wielu działach fizyki i wkraczają do innnych nauk przyrodniczych.
Toteż uzurpacja kwantowej mechaniki ,do spowodowania kompatybilności: QM+ STW+ OTW,pragnienie,oraz wola kwantyzacji względnosci są niczym innym , jak świadectwem zniewolenia umysłowego i “zawrotu głowy” od sukcesów technologii kwantowej.
Takim otrzeźwiającym tuszem zimnej wody na “hadronowców” mogłaby być praca(spełniająca węzłowe kryteria metodologiczne) otrzymania zasady/zasad QM ze szczególnej, lub ogólnej teorii względności. I właśnie taka praca (dwóch autorów )zdaniem warszawskiego środowiska fizyków ,ukazała się 24 marca 2020 roku w najnowszym numerze czasopisma “New Journal of Physics” [1] .
Prof.Artur Ekert już w ubiegłym roku miał sensacyjne newsy medialne, gdyż był ( podobno ) nominowany do nagrody Nobla.Urodzony we Wrocławiu (1961),ukończył liceum w Rzeszowie,wydział fizyki UJ w Krakowie,doktorat napisał pod kierunkiem Davida Deutscha oraz Keitha Burnetta w Wolfson College Uniwersytetu Oxfordzkiego.Od 1998 jest profesorem fizyki kwantowej Uniwersytetu Oxfordzkiego.W 1995 nagrodzony medalem Maxwela za wykorzystanie efektu splątania kwantowego w kryptografii.Współlaureat Nagrody Kartezjusza w roku 2007. Ekert to uznany ,wybitny badacz kwantowych systemów informatycznych (kwantowych bramek logicznych),zainteresowany czynnie metodologią fizyki.
Razem z nim , współautorem pracy[1] jest dr hab. Andrzej Dragan(urodzony w 1978 w Koninie) ,adiunkt UW,specjalizujący się w relatywistycznej informacji kwantowej.
Z dwóch aksjomatów(postulatów,założeń) teorii względności,a mianowicie:
-zasady względności Galileusza/Kopernika,
-prędkość światła w próżni jest maksymalną prędkością rozchodzenia się oddziaływań w przyrodzie i jest stała w każdym układzie odniesienia.
autorzy pracy odrazu odrzucają drugi aksjomat , a przyjmują wstępnie pierwszy,który przypomnę:
– prawa fizyki są niezmiennicze (takie same) w każdym układzie inercjalnym, czyli pozostającym w spoczynku, lub poruszającym się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
W konsekwencji , pojawia się rzeczywistość trzech rodzajów cząstek o prędkościach :podświetlnych,świetlnych i nadświetlnych. Na początku, autorzy badają czasoprzestrzeń utworzoną z dwóch wymiarów : przestrzennego i czasowego (1+1).W modelu takiej czasoprzestrzeni, otrzymują zdarzenia niedeterministyczne zarówno dla cząstek podświetlnych jak i nadświetlnych.Dla cząstek nadświetlnych zachodzi ruch po wielu torach jednocześnie, i można wprowadzić pojęcia:amplitudy prawdopodobieństwa, oraz superpozycji stanów.
Po przejściu do czasoprzestrzeni (3+1),czyli do modelu świata,w którym funkcjonuje fizyka,pojawia się kwantowość, tylko dzięki temu, że autorzy modyfikują zasadę/aksjomat względnośći STW,gdyż klasyczna jej wersja(w ich formalizmie matematycznym ) nie jest inwariantna. Postać zasady względności projektu autorów brzmi (p.5):
“We postulate that the existence or non-existence of a local and deterministic mode of description of any process should not depend on the choice of the inertial reference frame.”
co przekłada się na język polski: możliwość lokalnego lub deterministycznego opisu procesu/zdarzenia nie powinna zależeć od wyboru inercjalnego układu odniesienia.
Po takim zabiegu, wszystkie wnioski kwantyzacji modelu(1+1) obowiązują przy modelu(3+1).Dodatkowo, jednak dla cząstek nadświetlnych, tylko jeden wymiar jest przestrzenny,ten który jest kierunkiem ruchu cząstki, a pozostałe trzy mają własność wymiaru czasu(1+ 3),czyli “strzałki czasu”.
Moje stanowisko, wobec polskiego projektu zbudowania głębszej teorii wyjaśniającej postulaty mechaniki kwantowej ” zazwyczaj przyjmowane jako niewynikające z innych, bardziej fundamentalnych przyczyn”(A.Dragan),wydać się może czytelnikowi jako ryzykowane,dlatego że zbyt pospieszne i nie poprzedzone procesem studiów,przetrawienia i sedymentacji.
W obronie, przypomnę jednak, że w tradycji “warszawskiej fizyki” założony jest także “bunt” wobec sławy relatywistyczno-einsteinowskiej szkoły: Plebańskiego,Trautmana,Mielnika…i determinacja, oraz wola modyfikacji ortodoksyjnej teorii względności ( vide:praca Andrzeja Szymachy odrzucająca drugi postulat Einsteina).Ekert i Dragan dodatkowo zmieniają pierwszy postulat Einsteina i uzyskują zasady QM , ale dla reżymu nadświetlnego ,który w naszym wszechświecie nie ma referencji empirycznych.
Literatura
[1]A.Dragan,A.Ekert,Quantum principle of relativity,New Journal of Physics, Volume 22, 24 March 2020
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS