Na odległym dystansie ponad 36 tys. kilometrów od Ziemi eksperymentalny statek serwisowy firmy Northrop Grumman, MEV-1 (Mission Extension Vehicle-1) dokonał udanego przycumowania do nieczynnego satelity telekomunikacyjnego Intelsat-901. Cała operacja została przeprowadzona we wtorek 25 lutego po godz. 8.00 rano czasu polskiego (CET). O jej pomyślnym wyniku powiadomili dzień później na specjalnej konferencji prasowej przedstawiciele obu zaangażowanych spółek.
Zadanie wyznaczone MEV-1 w toku jego debiutanckiej misji to utrzymanie prawie 19-letniego satelity telekomunikacyjnego w służbie przez dodatkowe pięć lat na macierzystej orbicie geostacjonarnej – oddalonej od Ziemi o 35,8 tys. kilometrów. Przez cały ten czas pojazd serwisowy o masie blisko 2300 kg będzie pełnił rolę modułu napędowo-manewrowego obsługiwanego satelity Intelsat-901 – pozostającego nadal w zadowalającym stanie technicznym i dysponującego w pełni sprawnym ładunkiem użytecznym. Jego wygaszenie było w całości efektem wyczerpania zasobów paliwa, jakie zapewniało instrumentowi orbitalnemu zdolność samodzielnego kontrolowania swojego położenia w przestrzeni.
Wysłany na „ratunek” pojazd MEV-1 rozpoczął swoją misję w październiku 2019 roku, wraz ze startem rosyjskiej rakiety nośnej Proton-M. W międzyczasie statek kosmiczny Northrop Grumman przeszedł serię testów na orbicie (sprawdzających funkcje instrumentów obserwacyjnych, działających w paśmie widzialnym i podczerwieni, a także laserowego pomiaru odległości z użyciem LIDARu), zanim ostatecznie dotarł w pobliże orbity cmentarnej, znajdującej się 300 km dalej od Ziemi niż orbita geostacjonarna. Będący celem wyprawy satelita Intelsat-901 trafił tam niewiele wcześniej, bo w grudniu 2019 roku.
Wznowienie służby instrumentu telekomunikacyjnego Intelsat ma nastąpić już w marcu 2020 roku. Z kolei pięć lat później (zakładając niezakłócone działanie systemu) MEV-1 odprowadzi obsługiwany obiekt z powrotem na orbitę cmentarną i skieruje się do kolejnego wyznaczonego satelity, by zapewnić mu wsparcie.
Udane przechwycenie Intelsata-901 z entuzjazmem skomentowali czołowi przedstawiciele wydziału satelitarnego Northrop Grumman. „To pierwszy raz w historii, gdy dokowanie dotyczy satelity, który nie został wcześniej zaprojektowany z myślą o tym… i pierwszy raz, gdy dwa komercyjne satelity kiedykolwiek się połączyły” – podkreślił Joe Anderson, wiceprezes ds. operacyjnych i rozwoju biznesowego spółki-córki Northrop Grumman, SpaceLogistics – skoncentrowanej na doskonaleniu technologii serwisowania satelitów. Poprzednio oddział ten był częścią firmy Orbital ATK, wchłoniętej przez obecnego właściciela w 2018 roku.
Jak wynika z zapewnień obecnego prezesa SpaceLogistics i zarazem wiceprezesa Northrop Grumman Space Systems, Toma Wilsona, (cytowanego przez serwis internetowy SpaceNews) amerykańska spółka buduje już drugą platformę MEV, która zapewni przedłużenie służby innego, niewskazanego jeszcze z nazwy satelity Intelsat. Misja ma wyruszyć pod koniec 2020 roku na pokładzie rakiety Ariane 5.
Jak zapewniają przedstawiciele Intelsat, bieżąca operacja dokowania MEV-1 przebiegła tak dobrze, że zespół planuje zacumować MEV-2 już bezpośrednio na orbicie geostacjonarnej, zamiast tymczasowo wyłączyć obiekt docelowy z eksploatacji i skierować go na bezpieczniejszą, wyższą orbitę.
Northrop Grumman wcześniej zapowiadał uruchomienie MEV-1 na 2018 rok. Uznano jednak, że dodatkowy rok przygotowań pozwoli na upewnienie się co do podjęcia wszystkich niezbędnych środków ostrożności. Zastosowano w tym zakresie m.in. osobny patent obejmujący technologię zapobiegania wyładowaniom elektrostatycznym na orbicie.
Intelsat jest jak dotąd jedynym klientem Northrop Grumman korzystającym z potencjału przedłużania życia satelitów. Teraz, gdy MEV-1 wykazał praktycznie swoją zdolność cumowania do satelitów, Northrop Grumman ma nadzieję, że przyciągnie nowych klientów. Koncepcja działania MEV zakłada 15 lat służby, co oznacza, że istniejący użytkowy prototyp może w przyszłych latach obsługiwać wielu kolejnych odbiorców.
Równolegle jednak Northrop Grumman rozważa wysyłanie już kolejnych misji po MEV-2 – takich, które będą już bardziej rozbudowane. Mają być zdolne do przenoszenia kilku mniejszych modułów napędowych MEP (Mission Extension Pod), które będzie można instalować na wielu nieczynnych satelitach z użyciem macierzystego statku serwisowego MRV (Mission Robotic Vehicle).
Jeszcze bardziej długofalowo, producent MEV-1 postrzega swój projekt jako krok w kierunku wszechstronnej obsługi misji kosmicznych, w tym eksploracyjnych i kolonizacyjnych. Chodzi przede wszystkim o tankowanie w kosmosie oraz montaż i produkcję komponentów misji – zarówno na orbicie wokół Ziemi, jak na stacjach wokół innych ciał niebieskich – gdy NASA zrealizuje cele powrotu na Księżyc, a także dotrze załogowo na Marsa.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS