Wczoraj (20 lutego) w Muzeum Fortyfikacji i Broni Arsenał w Zamościu otwarto wystawę ,,Leopold Skulski. Farmaceuta i mąż stanu”.
Wystawa i prezentacja za główny cel mają przybliżyć sylwetkę tego urodzonego w Zamościu premiera, ministra czy chociażby współzałożyciela Polskiego Radia.
Tak w znakomity sposób sylwetkę Skulskiego w jednym z artykułów podało Polskie Radio:
Leopold Skulski – premier czasu wojny polsko-bolszewickiej
15 listopada 1877 roku urodził się Leopold Skulski, polityk, premier II Rzeczpospolitej, prezes Polskiego Radia.
Leopold Skulski przyszedł na świat w Zamościu, w rodzinie urzędnika magistratu. Jako uczeń V klasy porzucił szkołę i zaczął terminować w jednej z okolicznych aptek. W wieku 22 lat wyjechał do Warszawy, by rozpocząć tam kursy farmaceutyczne. Po trzech latach przeniósł się na studia chemiczne na Politechnice w Karlsruhe, gdzie zaangażował się w działalność polskiej młodzieży akademickiej.
W 1906 roku Leopold Skulski z dyplomem inżyniera chemii powrócił na ziemie polskie i osiadł w Łodzi. Tam znalazł zatrudnienie jako chemik w jednej z fabryk. Wkrótce, dzięki posagowi żony Amelii z domu Włodawskiej, założył własne laboratorium chemiczno-farmaceutyczne.
Społecznik, polityk
Równocześnie zaczął angażować się w działalność społeczno-patriotyczną. Od 1907 roku był działaczem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Po wybuchu I wojny światowej Skulski zajął się polityką. Był współtwórcą Zjednoczenia Narodowego, ugrupowania o endeckim charakterze, które szybko stało się najważniejszą siłą polityczną w Łodzi. Po rozpisaniu wyborów przez niemieckie władze okupacyjne Skulski został najpierw II burmistrzem, a następnie – w 1917 roku – I burmistrzem miasta. Jednocześnie współdziałał z Polską Organizacją Wojskową.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zdobył mandat do Sejmu Ustawodawczego z ramienia Zjednoczenia Narodowego, które razem ze Stronnictwem Demokratyczno-Narodowym utworzyło klub parlamentarny Związek Sejmowy Ludowo-Narodowy. Wkrótce Skulski dokonał politycznego zwrotu.
Premier malowany
– W 1919 roku Skulski doprowadził do secesji z endecji grupy siedemdziesięciu posłów – wyjaśniał prof. Rafał Habielski w audycji Agnieszki Steckiej z cyklu „Widnokrąg”.
Tak powstało Narodowe Zjednoczenie Ludowe, umiarkowana, konserwatywna partia centroprawicowa. W jej skład wszedł m.in. Władysław Grabski. Po ustąpieniu Ignacego Paderewskiego z funkcji premiera, 11 grudnia 1919 roku przyjął misję tworzenia nowego rządu w oparciu o członków swojego klubu, Polskiego Stronnictwa Ludowego i osób bezpartyjnych.
– Piłsudski chciał, żeby szefem rządu był polityk o opcji centroprawicowej. Skulski nadawał się na kogoś, kto pośredniczył między Naczelnikiem Państwa a prawicą sejmową. W tej sytuacji politycznej rola premiera i jego rządu nie była znacząca – oceniał prof. Rafał Habielski. – Niewątpliwie czynnikiem odgrywającym istotną rolę kreatywną, jeśli chodzi o politykę wewnętrzną i zagraniczną, był Józef Piłsudski.
Polityczny rozpad
Skulski wszedł w skład Rady Obrony Państwa i objął tekę ministra spraw wewnętrznych w rządzie Wincentego Witosa. Jednak jego zaplecze parlamentarne, Narodowe Zjednoczenie Ludowe, zaczęło kruszeć i się rozpadać. Skulski pojął, że jego polityczna kariera się kończy i zajął się biznesem.
W 1923 roku współtworzył Polskie Radio. Był jego prezesem aż do 1936 roku.
Tajemniczy koniec
Po agresji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku Skulski ewakuował się z Warszawy. Przedostał się do Pińska, który wkrótce został zajęty przez Sowietów. Były premier stał się obiektem zainteresowania NKWD.
Jego losy po aresztowaniu przez okupantów do dzisiaj nie są znane. Prawdopodobnie zginął w sowieckim więzieniu lub został rozstrzelany.
Cyt. za: www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1922595,Leopold-Skulski-%e2%80%93-premier-czasu-wojny-polskobolszewickiej
Organizatorami wystawy są dr n. przyr. Wojciech Giermaziak dyr. Głównej Biblioteki Lekarskiej im. Stanisława Konopki w Warszawie, Andrzej Urbański dyr. Muzeum Zamojskiego w Zamościu oraz dr Łukasz Kot – inicjator prezentacji wystawy w Zamościu, biograf Leopolda Skulskiego.
Podczas otwarcia wystawy za upowszechnianie farmacji i ludzi z nią związanych dr Łukasz Kot otrzymał tytuł i srebrną odznakę Ambasadora Farmacji od redakcji „Czasopismo Aptekarskie”.
Zapraszamy do obejrzenia naszej relacji z wydarzenia:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS