Wzruszenie, które jednoczy nawet obcych. Kama muta to więcej, niż uczucie

Jeśli pamiętasz uczucie, które towarzyszyło ci podczas ślubu ukochanej przyjaciółki, albo podczas oglądania pełnej emocji sceny w filmie, lub obserwując, jak dwie stęsknione za sobą osoby nareszcie się jednoczą w uścisku, to prawdopodobnie doświadczyłaś kama muty. Zjawisko to wzbudza od lat zainteresowanie osób zajmujących się psychologią społeczną, a nawet stanowi obiekt prac naukowych. W czym tkwi jego fenomen? Otóż kama muta, jak ustalili specjaliści, zachodzi jedynie w określonych sytuacjach, mianowicie podczas kontaktu z ludźmi, jako forma jednoczenia się z grupą. Wyzwala się w nas wręcz fizycznie uwidoczniona silna emocja, powodująca: 

• łzy, 
• ciarki, 
• pragnienie kontaktu fizycznego, 
• fala ciepła w klatce piersiowej 

Gdy coś wzruszy nas do głębi, często odruchowo łapiemy się za serce. To tam “budzi się” ogromne wzruszenie. Występuje to w przeróżnych okolicznościach, zarówno w przełomowych momentach jak narodziny dziecka, jak i w tych bardziej błahych, jak chociażby obserwowanie radości czworonoga na powrót swojego właściciela. Odczuwamy kama mutę w ten sam sposób na żywo jak i oglądając emocjonalne filmiki na ekranie smartfona. 

Czytaj też: Celebrują starzenie się. Zastosuj proste zasady Japończyków, by żyć lepiej

Badacze odkryli jak ważną rolę odgrywa kama muta w tworzeniu silnych relacji i odnajdywania się w grupie. Silna emocja wyzwala w nas chęci pomagania innym, angażowania się w wolontariat czy uczestnictwie w pomocy sąsiedzkiej. Podczas trudnych sytuacji kryzysowych, jest w stanie zjednoczyć grupą obcych sobie osób w zaledwie kilka chwil i stworzyć pomiędzy nimi nierozerwalną więź. Dzięki wyższemu poziomowi empatii pozwala na przełamywanie barier pomiędzy ludźmi o skrajnie różnych poglądach i wnikliwszą obserwację siebie w ujęciu antropologicznym. Wszyscy jesteśmy ludźmi – zbudowani podobnie i podobnie odczuwający emocje: miłość, smutek, żal i gorycz. A to z kolei łączy, a nie dzieli. W społecznym ujęciu kama muta jest więc niejako mostem łączącym grupę ludzi. 

Badacz Alan Fiskers, który od lat przygląda się i … czytaj dalej