Dodo. Podróżniczka przede wszystkim

“Robię fajne rzeczy w fajnych miejscach”. Dominika “Dodo” Knitter pochodzi z Brus i do tej pory zwiedziła ponad 70 państw na pięciu kontynentach. Wczoraj (8.11.) spotkała się z chojnicką młodzieżą, aby opowiedzieć o swoich przygodach, a także przybliżyć jak wygląda  życie podróżniczki “na pełen etat”.

Dominika “Dodo” Knitter jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego im. Filomatów Chojnickich i na co dzień mieszka w Brusach, jednak większość życia spędza w podróży. Na swoim koncie ma ponad 70 państw na pięciu kontynentach, a jej przygody na Instagramie śledzi blisko 225 tys. osób. Świat zwiedza na motocyklu, swoim camperem, passatem, stopem, pieszo lub korzystając z lokalnego transportu. Ponadto pisze książki, tworzy e-booki o fotografii, projektuje też biżuterię i ubrania. A o swojej podróżniczej pasji, z której zrobiła sposób na życie opowiadała wczoraj (8.11.) w Chojnickim Centrum Kultury, gdzie gościła na zaproszenie chojnickiej Młodzieżowej Rady Miejskiej oraz Fundacji Rozwoju Ziemi Chojnickiej i Człuchowskiej.

Skoro mogę jechać stopem do Brus, to mogę też do Zamościa!

A skąd ten cały apetyt na zwiedzanie świata? Zaczęło się dość wcześnie, bo już w czasach szkolnych, gdy “Dodo” tak jak większość uczniów dojeżdżających do chojnickich szkół z pobliskich miejscowości musiała radzić sobie z kiepskimi połączeniami autobusowymi. – Chodziłam na zbiórki harcerskie, a ostatni autobus odjeżdżał ok. 17:00, więc trzeba było radzić sobie łapiąc stopa. Wtedy nie było to nic niezwykłego, bo każdy tak robił, żeby dojechać do domu. Wówczas  pomyślałam – skoro mogę jechać “na stopa” do Brus, to mogę równie dobrze pojechać do Zamościa – tłumaczy ze śmiechem Dominika. Jak pomyślała, tak zrobiła i ruszyła w pierwszą podróż w Polskę stopem razem ze swoją przyjaciółką. Potem chwilę po odebraniu upragnionego dowodu osobistego była już Portugalia. – Chciałam zobaczyć ocean i się zaczęło – dodaje Dodo. Pieniądze na kolejne wyprawy zbierała imając się różnych prac, a więc był i zmywak w Niemczech, i winobranie we Francji, i kelnerowanie w gdańskiej kawiarni. W międzyczasie skończyła profil biologiczno-chemiczny w ogólniaku i stwierdziła, że nie widzi siebie w laboratorium. Poszła więc na wzornictwo na ASP w Gdańsku i na trzecim roku  poczuła, że to też nie jej miejsce. Skończyła zatem studia i rozpoczęła podróżowanie na (prawie) pełen etat.

Solo nie znaczy gorzej

W pierwszą solo podróż udała się do Norwegii, a po studiach poleciała do wymarzonej Tajlandii. – Miałam tam spędzić tylko kilka miesięcy, a byłam 7 – wspomina Dominika. Najpierw pracowała w barze na plaży, a potem ucząc dzieci angielskiego w przedszkolu. Wówczas zaczęła też regularnie relacjonować swoje przygody na Instagramie. – Wtedy instagram nie był taki popularny, był dla ziomeczków, zarabianie na nim nie było jeszcze możliwe – przyznaje podróżniczka. Z czasem  kolejne podróżnicze wojaże oglądało coraz więcej ludzi, a ona jeździła w odleglejsze zakątki świata. Jednak, gdy w czasie pandemii zatrzymał się świat, zatrzymała się i ona. – Siedziałam w tych Brusach i myślałam co dalej. No i zaczęłam pisać książkę – wspomina. Od tego czasu wydała już m.in. trzy pozycje, pamiętniki podróżnicze i ebooka o fotografii. A gdy poleciała do Tanzanii, to się zakochała – w kontynencie i w ludziach. “Efektem” tej miłości były sukienki zaprojektowane i uszyte w Ghanie we współpracy z marką POLEPOLE, którą tworzy jej przyjaciel. W Afryce przejechała też 15 tys. kilometrów na motocyklu pieszczotliwie nazwanym “Roketi”, Amerykę Centralną przemierzyła autobusami i stopem, a Europę zwiedzała swoim pasatem. I jak podkreśla, dla niej podróżowanie solo nie jest niczym niezwykłym, a czymś całkowicie normalnym. W dodatku dającym dużo satysfakcji i radości.

Najodpowiedniejszy plan to brak planu, a najlepszym kompasem jest serce

Młodzież uczestnicząca w spotkaniu opowieści słuchała z zapartym tchem, więc gdy przyszedł czas na pytania, to te padały jedno za drugim. – Jaka była pani najciekawsza i najgorsza przygoda? Co z leczeniem w trakcie podróży? Jakie zna pani języki i jakiego używa sprzętu? No i przede wszystkim jak zacząć żyć takim życiem? – dopytywali młodzi. – Przede wszystkim słuchać swojego serduszka, bo ludzie i tak będą gadać, a im więcej gadają, tym lepiej – podpowiada Dodo, a zapytana przez prowadzącą rozmowę Kornelię Lis o to, jak określiłaby swoją działalność podsumowuje – Robię fajne rzeczy w fajnych miejscach i wam też tego życzę.

Przygody Dodo możecie śledzić na Instagramie, link:

https://www.instagram.com/dodoknitter/?hl=pl

Artykuł pochodzi z portalu www.chojnice24.pl

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ