Dr Józef Bojko miał akurat dyżur w jedynej wtedy w Opolu karetce reanimacyjnej. – Nigdy nie wyobrażałem sobie, że ofiary katastrofy lotniczej będą rozrzucone na takiej przestrzeni – opowiada. – Nie wiem, dlaczego wydawało mi się, że wszyscy powinni być w jednym miejscu.
Była słoneczna niedziela, 16 września 1984 r., kiedy w szpitalnym gabinecie młodego chirurga Rafała Swatona zadzwonił telefon. “Ortopeda na dół, wózki przed szpital” – padła komenda. Wózki? Dlaczego nie wózek, tylko wózki? – zdziwił się.
Dr Swaton zbiegł na dół, gdzie panowało już prawdziwe piekło. Karetki wpadały na podjazd przed szpitalem jedna za drugą. Wśród nich była duża karetka wojskowa, w której poukładano obok siebie ośmioro rannych. Złamane ręce, połamane nogi, obrażenia wewnętrzne.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS