Jak stosować kwotę zmniejszającą podatek w miesiącu przekroczenia I progu podatkowego w 2020 r.

Problem

Pod koniec stycznia 2020 r. wypłacimy pracownikom nagrody za 2019 r. i zwykłe wynagrodzenie za ten miesiąc. Wysokość tych nagród jest bardzo zróżnicowana. Niektórzy pracownicy wyższego szczebla otrzymają je w wysokości 300 000 zł brutto. Czy według przepisów obowiązujących od 1 stycznia br. przy obliczaniu podatku za styczeń powinniśmy odliczyć kwotę zmniejszającą podatek (na podstawie oświadczenia PIT-2)?

Rada

Tak. W miesiącu przekroczenia I progu podatkowego – z 17% na 32%, zaliczkę na podatek należy pomniejszyć o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, tj. o 43,76 zł. Natomiast przy obliczaniu podatku za miesiące po miesiącu przekroczenia I progu podatkowego muszą Państwo zaprzestać stosowania kwoty zmniejszającej podatek.

Uzasadnienie

Od 1 stycznia 2020 r. pracodawcy obliczają zaliczki na podatek dochodowy według nowej zasady. Wyższy 32% podatek jest bowiem pobierany na bieżąco, od tej części dochodu w danym miesiącu, która przekroczyła I próg podatkowy. Do końca grudnia 2019 r. regułą było, że wyższy podatek był pobierany dopiero po miesiącu przekroczenia I progu, co w praktyce najczęściej powodowało konieczność dopłaty podatku przez podatników w zeznaniu rocznym.

Kwota zmniejszająca podatek. Przy obliczaniu podatku od dochodów ze stosunku pracy i pokrewnych pracodawca zmniejsza podatek o kwotę wolną, która od 1 października 2019 r. wynosi 43,76 zł miesięcznie (525,12 zł rocznie) i przysługuje pracownikowi na podstawie złożonego przez niego oświadczenia PIT-2. Tego zmniejszenia należy dokonywać przy obliczaniu zaliczki na podatek:

• za miesiące, w których dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali i jest opodatkowany 17% stawką;
• za miesiąc, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali i jest opodatkowany 17% stawką obliczaną od tej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu, która nie przekroczyła tej kwoty, i 32% stawką obliczaną od nadwyżki ponad kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali.

Kwoty zmniejszającej podatek nie należy stosować:

• jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok jego dochody przekroczą kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – od miesiąca, w którym otrzymał oświadczenie, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie miał możliwości pobrania zaliczki bez takiego pomniejszenia (art. 32 ust. 1e ustawy o pdof);
• przy obliczaniu podatku za miesiące następujące po miesiącu, w którym do dochodu zastosowanie ma 32% stawka podatku (art. 32 ust. 3 ustawy o pdof).

W przypadku Państwa pracownika dochody uzyskane przez niego w styczniu 2020 r. będę częściowo opodatkowane stawką 17% i 32%. Zatem jeszcze w tym miesiącu przy obliczaniu podatku będą Państwo mogli zastosować miesięczne zmniejszenie w pełnej wysokości.

Nowy formularz PIT-2. Od 1 stycznia 2020 r. obowiązuje nowy wzór formularza PIT-2₍₆₎. W porównaniu do poprzednio obowiązującego druku uaktualniono Dziennik Ustaw w podstawie prawnej i wysokość rocznej kwoty zmniejszającą podatek (525,12 zł). Mimo tych zmian złożone w poprzednich latach oświadczenia PIT-2, jeżeli stan faktyczny nie zmienił się, nadal zachowują ważność. Nie ma zatem potrzeby składania oświadczeń na wzorze obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. Wyjątek stanowią osoby przyjmowane do pracy od tej daty, które oświadczenia PIT-2 powinny składać już na nowym formularzu.

Od 1 stycznia 2020 r. obowiązuje nowy wzór oświadczenia PIT-2.

Polecamy: Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń

Opodatkowanie dochodów pracowniczych od 1 stycznia 2020 r. Od 1 stycznia 2020 r. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych wynoszą:

1) za miesiące, w których dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali – 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;

2) za miesiąc, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 17% od tej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu, która nie przekroczyła tej kwoty, i 32% od nadwyżki ponad kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali;

3) za miesiące następujące po miesiącu, o którym mowa w pkt 2 – 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu (art. 32 ust. 1 ustawy o pdof).

PRZYKŁAD

Pod koniec stycznia 2020 r. pracodawca wypłaci pracownikowi, oprócz comiesięcznej pensji w wysokości 10 000 zł brutto, nagrodę za 2019 r. w wysokości 300 000 zł. Pracownikowi przysługują zwykłe koszty uzyskania przychodów (250 zł) i kwota zmniejszająca podatek (43,76 zł).

Wynagrodzenie pracownika należy rozliczyć w następujący sposób:

• przychód: 10 000 zł + 300 000 zł = 310 000 zł;

• składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (łącznie 11,26 %): 156 810 zł (podstawa wymiaru – kwota ograniczenia składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości 30-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia) x 11,26% = 17 656,81 zł;

• składka na ubezpieczenie chorobowe: 310 000 zł x 2,45% = 7595 zł;

• składka na ubezpieczenie zdrowotne (310 000 zł – 17 656,81 zł – 7595 zł = 284 748,19 zł – podstawa wymiaru);

• a) do potrącenia z przychodu: 284 748,19 zł x 9% = 25 627,34 zł;

• b) do odliczenia od podatku: 284 748,19 zł x 7,75% = 22 067,98 zł;

• dochód: 310 000 zł – 17 656,81 zł – 7595 zł – 250 zł = 284 498 zł (po zaokrągleniu do pełnych zł);

• dochód:

a) opodatkowany 17% stawką: 85 528 zł x 17% = 14 539,76 zł;

b) opodatkowany 32% stawką: 198 970 zł (284 498 zł – 85 528 zł) x 32% = 63 670,40 zł;

• podatek: 14 539,76 zł + 63 670,40 zł – 43,76 zł – 22 067,98 zł = 56 098 zł (po zaokrągleniu do pełnych zł);

• wynagrodzenie do wypłaty: 310 000 zł – 17 656,81 zł – 7595 zł – 25 627,34 zł – 56 098 zł = 203 022,85 zł.

PODSTAWA PRAWNA: