Radni Rady Miejskiej przegłosowali nowe zadanie w budżecie miasta: „Wykonanie pomnika gen. Antoniego Hedy „Szarego” z kwotą 41 tysięcy złotych.
Postawienie pomnika przewidziane jest w lokalizacji związanej z osobą generała oraz działalnością partyzancką AK – Skwer Zgrupowania Armii Krajowej „Szaracy”, gdzie ma stanąć pomnik znajduje się pomiędzy Rondem im. Gen. Antoniego Hedy „Szarego”, a Szkołą Podstawową nr 9 im. Partyzantów Ziemi Kieleckiej.
Powyższa kwota jest niezbędna do wykonania następujących czynności:
– wykonanie odlewu w brązie popiersia gen. Antoniego Hedy „Szarego” o wymiarach 65/68 cm,
– dostawę 2 bloków kamiennych frezowanych z granitu i ich montaż w formie cokołu o wymiarach 210/70/60 cm wraz z umiejscowieniem płaskorzeźby, wykucie liter na cokole.
***
Antoni Heda ps. „Szary” – syn Jana i Antoniny z Dziurów, urodzony 11 X 1916 r. w Małomierzycach k. Iłży. W latach 1931–1936 uczył się w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej w Radomiu. W 1936 r. został zatrudniony w Zakładach Starachowickich.
Podczas wojny obronnej 1939 r. walczył w bitwie pod Iłżą w składzie 12 Dywizji Piechoty. Po klęsce Polski zaangażował się w działalność Związku Wali Zbrojnej. W lipcu 1940 r. aresztowany na terenie okupacji sowieckiej. W czerwcu 1941 r. Zdołał uwolnić się z twierdzy brzeskiej. Schwytany przez Niemców, osadzony na krótko w obozie dla jeńców sowieckich, z którego zbiegł. Komendant Podobwodu ZWZ–AK Iłża. Dowodził akcją rozbicia niemieckiego więzienia w Starachowicach 6 VIII 1943 r., po której zorganizował oddział partyzancki „Kedywu”. W 1944 r. podczas akcji „Burza” dowódca II batalionu, a następnie 3 Pułku Piechoty Legionów AK. Odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy.
Zaangażował się w działalność konspiracji poakowskiej. Dowodził akcją rozbicia więzienia w Kielcach nocą 4/5 VIII 1945 r. W 1948 r. aresztowany , a dwa lata później skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach karę śmierci, zmienioną na dożywocie. W 1956 r. wyszedł na wolność, a w 1959 r. został zrehabilitowany.
Po 1956 r. był aktywnym działaczem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a następnie niezależnego środowiska kombatantów Armii Krajowej. W 1981 r. wybrany na przewodniczącego Niezależnego Związku Kombatantów przy NSZZ „Solidarność”. Internowany od początku stanu wojennego do połowy czerwca 1982 r. Działacz Konfederacji Polski Niepodległej. W 1990 r. zorganizował Światową Federację Polskich Kombatantów, której został prezesem. W 2006 r. mianowany generałem brygady w stanie spoczynku. Zmarł 14 II 2008 r. w Warszawie.
Źródło: biogramy.ipn.gov.pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS