“Na pierwszym miejscu stawiamy rozgrywkę. Nie staramy się tworzyć narracyjnych doświadczeń” – rozmawiamy z dyrektorem artystycznym Astro Bota, Sebastianem Bruecknerem

Od produkcji zestawów prostych minigierek, przez tworzenie pozycji pokazujących możliwości kolejnych konsolowych gadżetów, po wydanie jednej z najlepszych gier tego roku. Team ASOBI od 12 lat konsekwentnie kroczy wytyczoną przez siebie ścieżką, każdym kolejnym tytułem rozbudowując najlepsze pomysły poprzedniego i służąc za przykład dla innych, jak w ciekawy sposób wprowadzać do gier technologiczne nowinki. Tegoroczny Astro Bot wydaje się ostatecznym dowodem na skuteczność tej drogi. Choć już Astro Bota: Rescue Mission z 2018 roku nazywano najlepszą grą na PlayStation VR, a dołączany nieodpłatnie do PlayStation 5 Astro’s Playroom do dziś pozostaje niedościgniony pod względem wykorzystania możliwości pada DualSense, są to mniejsze pozycje, które przez blockbusterową specyfikę branży tylko z tego powodu nie każdy bierze na poważnie. Tymczasem Astro Bot to duży, poważny i pełnoprawny tytuł, bez kompleksów stający w szranki z największymi hitami AAA i – sądząc po ocenach oraz odbiorze graczy – wychodzący z tych starć z tarczą.

1. Recenzja Astro Bota – gry, która sprawiła mi czystą frajdę od samego początku aż po napisy końcowe

Zespół ma powody do świętowania, ale zanim jeszcze wszyscy udali się na zasłużony odpoczynek, mogłem porozmawiać z Sebastianem Bruecknerem, dyrektorem artystycznym odpowiadającym za kierunek wizualny gier z serii, który zdradził mi nieco kulisy powstawania najnowszego hitu Sony.

Michał Grygorcewicz: W czasach pierwszego PlayStation mieliśmy wielu pretendentów do tytułu maskotki marki – Crasha, Spyro, niektórzy wskazywali nawet Abe’a z serii Oddworld. Później ta idea nieco przygasła, ale obecnie coraz więcej graczy typuje Astro Bota na nową maskotkę konsoli Sony. Czy myślisz, że Astro faktycznie mógłby zostać symbolem PlayStation? Czy konsola w ogóle potrzebuje takiego symbolu?

Sebastian Brueckner: To powinna być decyzja, którą podejmą gracze, a nie ja. Myślę, że nie możesz sobie tak po prostu stworzyć maskotki. To gracz sam wybiera, co jest maskotką konsoli, na podstawie swoich doświadczeń z daną postacią. Gdyby Astro został takim symbolem, byłby to dla nas ogromny zaszczyt, ale nie jest to coś, na co w jakikolwiek sposób moglibyśmy wpłynąć. To gracze muszą wybrać – my nie będziemy sami siebie koronować. To nie miałoby sensu.

M.G.: Astro Bot: Rescue Mission był płatną grą, ale wielu graczy kupowało go w pakiecie z PlayStation VR, traktując raczej jako dodatek do zestawu niż coś, za co zapłacili. Astro’s Playroom każdy posiadacz PS5 dostał za darmo. Z tego powodu marka nie kojarzy się z czymś, za co trzeba płacić. W jaki sposób chcecie pokazać graczom, że tym razem warto wydać pieniądze na nowego Astro Bota, nawet jeśli na tej samej konsoli mogą zagrać za darmo w tytuł z tego cyklu?

S.B.: Myślę, że najważniejsze jest to, iż spędziliśmy 3 lata, tworząc największą grę w całej serii – coś o wiele, wiele większego od Astro’s Playroomu. Udało nam się w pełni okiełznać możliwości kontrolera DualSense i wykorzystać to, czego się dowiedzieliśmy, do znacznego rozbudowania całej tej technologii, której użyliśmy w poprzedniej grze. A do tego mamy aż 6 galaktyk, około 80 poziomów. Wierzymy, że gra posiada aż nadto zawartości, by zadowolić odbiorcę. No i są jeszcze te wszystkie nawiązania, cała ta fiesta PlayStation – może nie jest to głównym elementem gry, ale spaja całość w pakiet wspaniałej rozrywki, który zapewni ludziom wiele godzin świetnej zabawy. Myślę, że zbadanie świata Astro Bota to rozrywka na jakieś 10–15 godzin. I wierzę, że będzie to czas spędzony na dobrej, różnorodnej zabawie. Stworzyliśmy pełnoprawną, dużą grę.

Astro Bot, Sony Interactive Entertainment, 2024.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ