Gry Supermassive Games są pewną pochodną tych od Telltale, z tą różnicą, że jednak mocno osadzono je w horrorowej rzeczywistości. Ich seria Dark Pictures charakteryzująca się filmową narracją, wyborami moralnymi decydującymi o życiu lub śmierci bohaterów i wspólnym narratorem spajającym kolejne gry w jedno uniwersum, zdążyła mi się już jednak lekko przejeść.
Gdy więc na zamkniętym pokazie “niezapowiedzianego horroru Supermassive” okazało się, że prezentowana będzie kolejna odsłona Dark Pictures właśnie, zacząłem studzić emocje. I w sumie niepotrzebnie, bo twórcy gry faktycznie zamierzają nie tylko odświeżyć nieco już skostniałą formułę, ale też pchnąć ją na nowe tory, oczywiście z zachowaniem pewnych kluczowych elementów serii.
A czy w Directive 8020 znów będziemy mogli spotkać Kuratora? Tego z racji spoilerów napisać nie mogę, a i twórcy nie bardzo chcieli ten temat ciągnąć. Pewne jest za to, że gra będzie jakoś powiązana z poprzednimi częściami Dark Pictures, w których wspomniano choćby o planecie, na którą zmierzają bohaterowie. Ale zaraz, zaraz, jakiej planecie?
„Obcy” spotyka „Coś”
Musicie wiedzieć, że w przedstawionej w grze wizji przyszłości nasza planeta umiera, a co za tym idzie, ludzkość szuka ratunku i miejsca, w którym mogłaby założyć kolonię. Tak się składa, że oddalona o 12 tysięcy lat świetlnych od Ziemi planeta Tau Ceti f jest w kręgu zainteresowania naukowców. Niestety wysłany na miejsce statek kosmiczny zostaje zaatakowany przez nieznaną ludzkości formę życia. A to dopiero początek złych wiadomości. Zanim przejdziemy jednak dalej warto dodać, że twórcy ponownie sięgnęli po znaną twarz – tym razem jest to ciemnoskóra aktorka Lashana Lynch, kojarzona choćby z filmów „Nie czas umierać”, czy „Kapitan Marvel”.
Pozostając w tematach filmowych. Twórcy tworząc Directive 8020 jako referencji użyli kultowych obrazów grozy wliczając w to serię o „Obcym”, „The Thing” czy „Event Horizon”. Musicie bowiem wiedzieć, że obcy potrafią przybierać wygląd członków załogi, co ma być jednym z kluczowych elementów narracyjnych. Bo choć nadal będziemy podejmowali kluczowe dla fabuły decyzje, co oczywiście wpłynie na bieg wydarzeń, to często będziemy również musieli kwestionować to, kto jest prawdziwy, a kto klonem. Czy wpuścić do zabarykadowanej części statku członka naszej załogi dobijającego się do dzwi? A może on nie szuka ratunku? Może to wilk w owczej skórze, a konsekwencją jego wpuszczenia będzie śmierć kogoś z załogi? I czy zaufasz komuś, kogo nie widziałeś przez ostatnie 30-40 minut gameplayu?
Survival pełną gębą
Tyle tylko, że poza narracyjnymi elementami, które doskonale znamy z serii Dark Pictures, twórcy w końcu chcą nam zaoferować survival z krwi i kości. Tak, gameplayowe elementy są tym razem bardzo ważną częścią doświadczenia. W zaprezentowanym demie bohaterka musiała skradać się po pokładzie statku, używając różnych gadżetów pomagających jest tak w eksploracji jak i przetrwaniu. Gracze będą mogli choćby obsługiwać komputery i różne urządzenia na odległość, torując sobie drogę czy odwracając uwagę polującego na nich wroga. Jest też skaner, którym możemy wykryć czającego się w mroku zabójcę (rentgenowski filtr) i śledzić jego ruchy, co z pewnością jest pewnym nawiązaniem do sprawdzania detektorem ruchu położenia zbliżającego się Obcego.
To jednak nie wszystko. Specjalny komunikator umożliwia wysyłanie SMS-ów do innych członków załogi, dzięki czemu można w ten sposób wpłynąć na bieg historii. A jest też specjalne narzędzie, z pomocą którego otworzymy zamknięte drzwi czy ogłuszymy wrogów. Jedna uwaga – zginąć może każdy, nawet gwiazda wieczoru, Lashana Lynch. Twórcy nie chcieli za bardzo mówić o broniach, bo ten element ma być marginalny – Directive 8020 to survival, w którym bardziej niż walka liczyła będzie się ucieczka i próba przetrwania. Choć na moją prośbę prowadzący pokaz developer zaprezentował mi jak wygląda śmierć z rąk obcego – zmiażdżona głowa bohaterki to było jej najmniejsze zmartwienie podczas brutalnego zgonu.
Odmienione Dark Pictures
O zmianie charakteru zabawy świadczyć może też kamera, która tym razem umieszczona została na stałe na ramieniu kierowanej postaci. Co więcej, wrogowie mogą wnikać w narośla, którymi obrośnięty jest cały statek i przemieszczać się nimi, próbując np. zajść nas od tyłu. Mroczny charakter gry był naprawdę bardzo mocno odczuwalny, jakby twórcy chcieli przenieść kultowe „The Thing” Johna Carpentera do przestrzeni kosmicznej. I choć, jak zresztą już wspomniałem, jest to kolejna odsłona Dark Pictures, to bardziej niż w ostatnich częściach czuć, że to samodzielna produkcja.
Grafika i dźwięk to elementy, nad którymi twórcy również popracowali. Na szczególną uwagę zasługiwały wszelkie efekty świetlne, które przybijały się przez mrok pokładu statku potęgując klimat. Ostatecznie z pokazu wyszedłem bardzo zadowolony i z myślą, że w sumie to chciałbym w to już zagrać. Jeśli cała gra będzie budowała nastrój zagrożenia równie dobrze co demo, to może znów polubię się z serią Dark Pictures. Niestety premiera dopiero w 2025 roku.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS