Przyjechali do Skrzatusza na pięć dni, a chętnie zostaliby jeszcze. Ponad 40 sześćdziesięciolatków, a także nieco młodszych i starszych, ceni czas spędzony na rekolekcjach dedykowanych tej grupie wiekowej za pełną pokoju atmosferę, życzliwe relacje i poczucie bycia w domu u Matki. Temat „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” zaczerpnięty z poezji ks. Jana Twardowskiego zgłębiali od 23 do 27 sierpnia na wiele sposobów – przez konferencje, liturgię, modlitwę w drodze, integrację, wieczór filmowy, ognisko, spacery, gimnastykę. Biblijnie towarzyszyły im dwie postaci: Anna i Symeon – jako ci, którym w dość późnym wieku dał się rozpoznać Pan Jezus.
Nauczanie wraz z s. Gracjaną, uczennicą Krzyża, poprowadził ks. Łukasz Urbaniak – duszpasterz rodzin, chorych, młodzieży i ministrantów z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Uczestnicy przyjechali z różnymi oczekiwaniami. – Były osoby, które potrzebowały nabrać ducha, odpocząć w samotności, w modlitwie. I były takie, które potrzebowały nawiązania relacji, rozmowy, a nawet mieszkania w pokoju z kimś drugim – zauważa s. Gracjana.
– „Kłóciliśmy” się w tym gronie, czy starość jest czcigodna przez długowieczność czy też ona Panu Bogu nie wyszła – mówi ks. Urbaniak. Po wiedzę sięgnął do mądrości starożytnych Egipcjan oraz teksty biblijne. – Wychodząc od Starego poprzez Nowy Testament doszliśmy do wniosku, że starość może być czasem błogosławionym, czasem oczyszczenia, dobrych doświadczeń, okrzepnięcia.
Elżbieta i Tadeusz z Krzyża Wielkopolskiego bywają w skrzatuskim sanktuarium na niedzielnych Mszach i tu właśnie usłyszeli o rekolekcjach. – Mówię do męża: jedziemy – żeby się trochę uspokoić, przemyśleć parę spraw, poznać kogoś. I nie żałujemy – mówi Elżbieta. Jej mąż dał się wciągnąć w taneczną poranną gimnastykę. – Trzeba rozruszać stare kości. Ale tak już na poważnie i pozytywnie: nigdy nie byłem na czymś takim: cały dzień był zatopiony w modlitwie – mówi Tadeusz.
Lidia z Bielawy na Śląsku dogada się z każdym, ale „starsi to już rewelacja”. – Wydaje mi się, że rozumiemy się bez słów, w tym wieku mamy podobne doświadczenia – mówi Ślązaczka. A Piotr z Nowego Tomyśla dodaje: – Myślałem, że 60 lat to już granica wieku, gdy wszystko idzie w dół, ale okazuje się, że nie – podsumowuje 63-latek.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS