Polska w Unii Europejskiej – jakie były początki, co warto wiedzieć? [ Strefa biznesu ]

Początki Polski w Unii Europejskiej

Dnia 1 maja 2004 roku Unia Europejska została rozszerzona o 10 nowych państw. Do wspólnoty europejskiej dołączyła nie tylko Polska, ale także Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Słowacja, Słowenia i Węgry. Było to największe poszerzenie Unii Europejskiej w historii. Jego celem była integracja i zjednoczenie Europy Zachodniej z Europą Środkowo-Wschodnią.

Podstawą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej był traktat akcesyjny, który został podpisany 16 kwietnia 2003 roku w Atenach przez przedstawicieli 15 państw członkowskich oraz 10 państw kandydujących. Polska delegacja składała się z trzech osób – Premiera Leszka Millera, Ministra Spraw Zagranicznych Włodzimierza Cimoszewicza oraz Minister ds. europejskich Danuty Hübner. Podręczniki szkolne takie jak W centrum uwagi szczegółowo opisują to wydarzenie, gdyż było ono przełomowe w historii Polski.

Polska w Unii Europejskiej – referendum

Dzień po podpisaniu traktatu akcesyjnego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na mocy uchwały wyznaczył datę referendum akcesyjnego na dni 7 i 8 czerwca 2003 roku. Termin obejmował aż dwa dni z obawy przed zbyt niską frekwencją – aby referendum było ważne, musi w nim wziąć udział ponad połowa uprawnionych do głosowania. Zdecydowana większość ówczesnych partii politycznych, czyli SLD, PSL, PiS i PO, poparła przystąpienie do Unii Europejskiej. Przeciwna była Samoobrona i Liga Polskich Rodzin.

Frekwencja referendum wyniosła 58,85%. Za przystąpieniem do Unii Europejskiej opowiedziało się aż 77,45% głosujących. Przeciwko było 22,55% uprawnionych do głosowania, a głosów nieważnych oddano 0,72%. Sąd Najwyższy uznał referendum za ważne. Jego skutkiem była ratyfikacja przez Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego traktatu akcesyjnego w dniu 23 lipca 2003 roku.

Historia Unii Europejskiej

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, państwa Europy Zachodniej rozpoczęły współpracę, która w 1952 roku doprowadziła do utworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Jej założycielami była Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN i Włochy. Głównym celem tej współpracy była produkcja węgla i stali, które były podstawowymi surowcami w przemyśle zbrojeniowym. Tym sposobem kraje te chciały uniemożliwić rozpoczęcie zbrojeń innym państwom, aby nie dopuścić do kolejnego konfliktu.

W 1958 roku współpraca ta została rozszerzona o politykę rolną i handlową, a w 1967 roku wszedł w życie tzw. traktat fuzyjny, na podstawie którego pojawiło się pojęcie Wspólnot Europejskich. W 1973 roku do sojuszu dołączyła Dania, Irlandia i Wielka Brytania, a w kolejnych latach także Grecja, Hiszpania i Portugalia. W 1992 roku podpisany został Traktat o Unii Europejskiej, na podstawie którego w 1993 Wspólnoty Europejskie zostały przekształcone w Unię Europejską.

Unia Europejska, a unia walutowa

W 1991 roku na podstawie traktatu z Maastricht Unia Europejska ustanowiła Unię Gospodarczą i Walutową. Jej głównym założeniem było stworzenie wspólnej europejskiej waluty. W 1998 roku utworzono Europejski Bank Centralny z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. W 1999 roku rozpoczęto stopniowo wprowadzać banknoty i monety euro we wszystkich państwach członkowskich, które przystąpiły do strefy euro. Na ten krok nie zdecydowały się Dania, Szwecja i Wielka Brytania.

Większość państw członkowskich zadeklarowała wiele lat temu chęć przystąpienia do unii walutowej. Nie wszystkim krajom udało się jednak zrealizować założenia. Obecnie strefa euro obejmuje 20 państw członkowskich. Nie zalicza się do niej Polski, a także Czech, Węgier, Rumunii oraz Bułgarii. Warto wiedzieć, że sześć państw nienależących do Unii Europejskiej stosuje walutę euro. Są to Andora, Czarnogóra, Kosowo, Monako, San Marino oraz Watykan.

— artykuł sponsorowany —

Zgłoś naruszenie/Błąd