IO K: Chiny – czy Cai Bin potwierdzi swój trenerski warsztat?

Chinki jako trzykrotne złote medalistki igrzysk olimpijskich, zawsze mierzą wysoko. Dla części zawodniczek być może będzie to ostatnia impreza czterolecia. Ostatni raz chińskie zawodniczki stanęły na podium w 2016 roku. Chociaż w drużynie wciąż znajduje się kilka złotych dziewczyn Lang Ping, to jest to nieco inna drużyna. Czy Chinki będą w stanie wspiąć się na sportowe wyżyny i zdominować rywalizację w Paryżu?

MULTIMEDALISTKI IGRZYSK OLIMPIJSKICH

Chińska reprezentacja powoli skradała się do podium olimpijskiego, latami pracując na sukces. Po raz pierwszy Chinki sięgnęły po medale w 1984, na zawsze wpisując się złotymi zgłoskami w historię siatkówki. Zapowiedzią ogromnego potencjału było mistrzostwo świata zdobyte dwa lata wcześniej, lecz pik formy przyszedł właśnie na igrzyska w Los Angeles. W finale, upokorzone przed własną publicznością, Amerykanki musiały uznać wyższość Azjatek (0:3). Najlepszą zawodniczką turnieju wybrano niezastąpioną Lang Ping, która zrobiła zawrotną karierę, podbijając serca kibiców nie tylko w Chinach.

Sukcesu nie udało się powtórzyć w Seulu, lecz Chinki i tak zdołały zakończyć turniej na trzecim miejscu. Wówczas w finale B pokonały Japonki 3:0, a o historyczne złoto z ZSRR zagrały Peruwianki, które poniosły porażkę dopiero w tie-breaku. Na następne podium Chinkom przyszło trochę poczekać. Wymiana pokoleniowa trochę trwała, aż wreszcie udało się zgarnąć tytuł wicemistrzyń olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Amerykanki sensacyjnie poległy już w ćwierćfinałach, a o złoto przyszło chińskim siatkarkom walczyć z Kubankami, które w znakomitym stylu obroniły tytuł z Barcelony.

XXI wiek dotychczas był bardzo udany dla Chinek. Na pięć igrzysk aż trzykrotnie stawały na podium, w tym dwa razy na jego najwyższym stopniu. Azjatki po tytuł mistrzyń ponownie sięgnęły w 2004 roku, równo po 30 latach od igrzysk w Los Angeles. W wielkim finale wyszarpały złoto Rosjankom (3:2). Nie był to jednak najłatwiejszy turniej. Już w pierwszym meczu kontuzja odnowiła się czołowej zawodniczce Chin, Zhao Ruirui. Niemniej fantastyczna kreacja gry przez rozgrywającą Feng Kun, przełożyła się na sukces i nagrodę MVP dla Chinki. Cztery lata później przed własną publicznością sięgnęły po brąz, co nie spotkało się z niesamowitą euforią kibiców, a federację zmusiło do zmian.

Po 10 latach przerwy na chińską ławkę trenerską wróciła Lang Ping. Lata doświadczenia zdobyte za granicą przełożyły się na diametralną zmianę podejścia. Chinka przystąpiła do budowy zespołu od nowa, ściągając zdolne siatkarki do prowadzonego przez siebie Guangzhou Evergrande. W 2016 roku przyniosło to swój owoc w postaci trzeciego złota dla Chin. W finale igrzysk podopieczne Lang Ping pokonały 3:1 Serbki. Bohaterką całego turnieju została Zhu Ting, która obok nagrody MVP, zgarnęła wyróżnienie dla najlepszej przyjmującej. Indywidualnie została nagrodzona także chińska libero, Lin Li. Choć tak naprawdę na ten sukces zapracowało 12 znakomitych zawodniczek.

Sukcesy olimpijskie Chinek

🥇1984, 2004, 2016

🥈1996

🥉1988, 2008

 CIĘŻKA DROGA DO PARYŻA

Podopieczne Cai Bina nie podołały w zeszłorocznych kwalifikacjach do igrzysk w Paryżu, dzieląc tym samym los Japonek. Chinki potknęły się wówczas już na pierwszych przeszkodzie, przegrywając w tie-breakach z Kanadą i Holandią. Prawdziwym ciosem był jednak porażka z Dominikankami 1:3, która przesądziła o losie Azjatek. Na próżno było szukać pocieszenia w ostatnim meczu z Serbkami, a o awans trzeba było powalczyć w następnym roku, co wydawało się czystą formalnością. Tak też się stało, gdyż chińskie siatkarki wywalczyły bilet do Paryża w połowie czerwca, co przypieczętowały wygraną w siatkarskiej Lidze Narodów nad Niemkami.

Dobra postawa w fazie zasadniczej rozgrywek dała Chinkom awans do play-off z 4. miejsca, przy bilansie 9 wygranych i 3 porażek. Utrzeć nosa azjatyckiemu gigantowi zdołały tylko Włoszki, Japonki i niespodziewanie Kanadyjki. W ćwierćfinale naprzeciwko nich ponownie stanęły reprezentantki Kraju Kwitnącej Wiśni, które okazały się bezlitosne dla swoich kontynentalnych rywalek. Zawodniczki trenera Manabe pokonały w trzech setach Chinki, ostatecznie sięgając po srebro Ligi Narodów. Dobry sezon przełożył się ostatecznie na 6. lokatę w rankingu światowym, lecz zaledwie kilka punktów za chińskimi zawodniczkami znajdują się Japonki.

Na igrzyskach Chinki zagrają w grupie A, w której czekają ich mecze z wysoko mierzącymi Amerykankami i Serbkami. Oprócz tego rozegrają spotkanie przeciwko gospodyniom turnieju, lecz Francuzki są jednym z najsłabszych zespołów w stawce.

 NOWY TRENER, NOWA KONCEPCJA?

Rozczarowujące dla Chinek igrzyska w Tokio były także ostatnimi dla Lang Ping w roli trenerki. Legenda światowej siatkówki zdecydowała się na zasłużoną emeryturę. Schedę po niej przejął Cai Bin, doświadczony szkoleniowiec, który wcześniej stał już za sterami kadry narodowej. Wybór uzasadniony, tym bardziej, że doświadczony trener miał na swoim koncie sukcesy klubowe, a także przez lata pracował z reprezentacją U-20. Od jego ogłoszenia minęło już trochę czasu. W tym czasie Bin zdołał z Chinkami wywalczyć srebro Ligi Narodów i podbić azjatycki kontynent, teraz jednak czas na imprezę czterolecia.

66-letni szkoleniowiec nie postawił na rewolucję kadrową. Miejsce w składzie znalazły doświadczone zawodniczki, które pamiętają jeszcze złoto igrzysk wywalczone w Rio de Janeiro. Młodsze koleżanki wcale nie ustępują im doświadczeniem i mają w swoich CV znaczące sukcesy. Skład otwierają dwie rozgrywające Diao Linyu oraz Ding Xia. Polskim kibicom szczególnie znana może być Ding Xia, która miniony sezon spędziła w Chemiku Police, w którego szeregach wywalczyła mistrzostwo Polski. Do Paryża udadzą się także dwie atakujące – Gong Xiangyu i Zheng Yixin, które od lat stanowią o jakości zespołu.

Zaskoczeń nie ma także na środku, gdzie Cai Bin postawił na trzy zaprawione w boju zawodniczki – Yuan Xinyue, Wang Yuanyuan oraz Gao Yi. Stawiając na ofensywę trener zdecydował się na zabranie ze sobą do francuskiej stolicy czterech przyjmujących – Zhang Changning, Li Yingying, Wu Mengjie i Zhu Ting. Chińskich kibiców z pewnością cieszy obecność ostatniej z zawodniczek. Zhu Ting, to jakość sama w sobie, największa gwiazda zespołu, która zrobiła międzynarodową karierę, a w przyszłym sezonie wraz z Gani stworzy wymarzony duet w Imoco Volley Conegliano. Skład zamyka libero – Wang Mengjie. Rolę jokera medycznego będzie pełnić kolejna z przyjmujących, Zhuang YYushan.

 SKŁAD REPREZENTACJI CHIN NA IGRZYSKA OLIMPIJSKIE W PARYŻU

Rozgrywające: Diao Linyu, Ding Xia

Atakujące: Gong Xiangyu, Zheng Yixin

Przyjmujące: Zhu Ting, Zhang Changning, Li Yingying, Wu Mengjie

Środkowe: Yuan Xinyue, Gao Yi, Wang Yuanyuan

Libero: Wang Mengjie

 Rezerwowa: Zhuang YYushan (przyjmująca)

Trener: Cai Bin

ZŁOTE POKOLENIA CHIŃSKIEJ SIATKÓWKI

Chinki potrafią rządzić i dzielić całym siatkarskim światem, czego dowodem są liczne medale największych imprez świata. Obok 6 cennych krążków olimpijskich, chińska drużyna narodowa 6-krotnie stawała także na podium mistrzostw świata. Do tego dochodzą medale w pucharze świata, pucharze wielkich mistrzyń czy siatkarskiej Lidze Narodów. Często sukcesy imprez światowych są zapowiedzią kolejnego znakomitego występu na igrzyskach, czy tym razem historia się powtórzy?

Mistrzostwa Świata

🥇1982, 1986

🥈1990, 1998, 2014

🥉2018

Puchar Świata

🥇1981, 1985, 2003, 2015, 2019

🥈1991

🥉1989, 1995, 2011

World Grand Prix

🥇2003

🥈1993, 2001, 2002, 2007, 2013

🥉1994, 1999, 2005

Liga Narodów

🥈2023

🥉2018, 2019

Puchar Wielkich Mistrzyń

🥇2001, 2017

🥈1993

🥉2005

Volley Master Montreux

🥇1990, 2000, 2003, 2007, 2010, 2016

🥈1988, 1989, 1992, 1994, 1998, 1999, 2005, 2006, 2008

🥉2002, 2004, 2009, 2011, 2017

AZJATYCKI NUMER JEDEN

Choć Japonki z dumą depczą Chinką po piętach, to nie ulega wątpliwości, kto jest najbardziej utytułowaną drużyną na kontynencie azjatyckim. Ostatnie sezony dla chińskich siatkarek nie były najłatwiejsze, lecz wszystko wskazuje na to, że są one na dobrej drodze do kolejnych sukcesów.

Igrzyska Azjatyckie

🥇1982, 1986, 1990, 1998, 2002, 2006, 2010, 2018, 2022

🥈1978, 1994, 2014

🥉1974

Mistrzostwa Azji

🥇1979, 1987, 1989, 1991, 1993, 1995, 1997, 1999, 2001, 2003, 2005, 2011, 2015

🥈1983, 2007, 2009

🥉1975

Puchar Azji

🥇2008, 2010, 2014, 2016

🥈2012

Zobacz również:
IO K: Japonia – czy Koga i spółka skradną serca kibiców w Paryżu?