Viktor Orbán po raz kolejny zadziwił Europę, tym razem odwiedzając Kijów i proponując „uczciwe” rozwiązanie konfliktu: niech Ukraina powstrzyma się od walki, a wtedy na pewno z jego przyjacielem Putinem można będzie negocjować.
Nie wspomniał tylko, czy po zaprzestaniu obrony negocjacje te będą dotyczyć przyszłości Ukrainy, czy też harmonogramu wcielenia jej do Rosji jako jednej z autonomicznych republik, a także czy prowadzić je będzie obecny rząd, czy też marionetki, które Kreml zainstaluje w Kijowie.
Orbán zadziwia zresztą Europę od lat. Czterokrotnie wygrał wybory, zyskując od 45 do (ostatnio) 54 proc. głosów, zdobywając za każdym razem zdecydowaną większość miejsc w parlamencie, a po 13 latach nieprzerwanych rządów obsadzając swoimi ludźmi również wszystkie ważne stanowiska we władzy sądowniczej i we wszelkich instytucjach, które mogłyby ograniczać jego władzę. Co więcej, zrobił to nie łamiąc fundamentalnej zasady demokracji, czyli nie fałszując żadnych wyborów i nie naruszając formalnie konstytucji (a przynajmniej jej litery; dysponuje zresztą dostateczną większością, by w razie potrzeby konstytucję zmienić). Posłużył się metodami bardziej wyrafinowanymi: kagańcem skutecznie narzuconym mediom prywatnym i całkowitym opanowaniem mediów publicznych.
Wprawdzie w opinii Parlamentu Europejskiego (i większości niezależnych obserwatorów) Węgry nie są już demokracją, ale reżimem hybrydowym („autokracją wyborczą”), ale nie przeszkadza to w ich członkostwie w Unii (choć w zasadzie stoi to w sprzeczności z art. 2 traktatu). Dzięki godnej podziwu zręczności negocjacyjnej, przez cały okres swoich rządów Orbán znajdował się w najlepszym ze światów: z jednej strony bez wahania flirtował z Rosją i Chinami, dość skutecznie namawiając je do inwestowania na Węgrzech dużych pieniędzy. Z drugiej nadal przyciągał inwestorów z Zachodu, zainteresowanych głównie pewnym dostępem do unijnego rynku, a nie oceną jakości systemu politycznego. Krytykując Brukselę, sięgał też nieprzerwanie po unijne fundusze, wydając je w sposób gwarantujący wzmocnienie ekonomicznych podstaw swojej władzy, a w razie zagrożenia odcięciem od pieniędzy, godząc się na taktyczne ustępstwa.
Wszystko ma jednak swoją cenę. Pod względem postrzegania korupcji Węgry spa … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS